ناخدا (1)

ناخدا (1)

صدای لَنجت نَهوندِن ای ناخدا
به سلامت هوندی و شکر خدا

خبر از لنجون هَمسِنگار اِتَه؟
که وا هم رفتی اَ بندِر یادِت هَه؟

لَنج ناخدا با صالحِ کُنگ٭
کِه شَبَستَه سَرِ خُو دِستار و لنگ

بارِ تَختَه شَزَه تویِ خَنِ لنج
کارِ دیریا شَکِه وا ایهمه رنج

ناخدا حاجی احمد قشمی چطو
که لنج جون ایشَستَه و خیلی تِلو

شَزده پالِتُ و نَگلَه یِ زیاد
جا شَدادَه نَه خَنِش هَر چی بیاد
...
...
٭با صالح= بابا صالح

شعر : خالو مجید

راهی دِیریا

راهی دِیریا که بشت جهاز و ناخُدا سَحر

ساحل اَبُوت دل نِگَرُون تا سر بیاتن ای سَفر

دیریا که اَمرو خاهِرَن جلویل نیلی نَ سر اَکُنت
جُومَه ی نیله نیله خُو اَمرُو دِگه نَ گَر اَکنت

گِشِر به مثلِ چُمبُرن گُوشت ماهی ونی کاکُلَه
اَفتُو که اَز نُو سر اَزنت اَکیت نَ دیریا غُلعُله

نَ هُو به مثل پَدری ن عکسِ ستاره تُو شُوُون
اَکیت نَ هُو هلال ماه عینِ کَمندِ اَبروون

دوباره اِنکاس اَکشت سُرمه بَ چهمونی وا ناز
شُوُون غُبر ُو شَرجی ن نَ دیریا صدتا رَمز ُو راز

سُرخی خاک هُرمُزن رُو دَست اَنین مثل حَنیر
اَز دَستِ پُر سِخاوتی روزی اَخارن جوان ُو پیر

اَذُون اَدیت که ناخُدا لِنگِر اَکیت اَز رو جهاز
اَگیت بِه جاشُو ناخُدا هُرُس که بُو غایه نِماز
......
Genow
لینک دانلود همی اهنگ اَ رضا نصیری :
http://wdl.persiangig.com/pages/download/?dl=http%3A%2F%2Fgenow55.persiangig.com%2Freza+nasiri.mp3

خاهِر = ارام ، وقتی که دریا موج نباشه
جلویل = رو سری
نیلَه ، نیلی= ابی
گِشر = نوعی گوشت ماهی که به صخره ها می چسپند و برنده هستند
چُمبُر = دستبند
کاکُلَه = نوعی زینت است که دخترها به گردن می اویزند
پَدری = زیوری طلائی به شکل گل که زنها در پره بینی می گذارند
اِنکاس = ماهی مرکب
چهم = چشم
غُبر = بخار اب ، غبار
حَنیر= حنا
هُرُس = بلند شُو

مه نه بچـَّم نه دیوونـَه

مه نه بچـَّم نه دیوونـَه

مه عاشق گل پونـَه
مه نه ساده نه گنوغـُم
مه عاشق توم دیوونـَه

مه نه بچـَّم نه گنوغـُم
مه نه لایق دروغـُم
وختی شُفَهمی مـَواتـِت
همه فکر شُکـِه گنوغـُم

دگه بـَسِن پیرُم اِتکـِه
از عاشقی سیرُم اِتکـِه
تو شُوون بی کسی اُم
روسیاهی بارُم اِتکـِه

Photo By Mehrzad Ansaripour

چوک شغو 

گُل دَستَه دَستَه

پَسین بَندر و گُل دَستَه دَستَه

اَ بُوی گُل دگه پرونه مَسته
تُو گُوش گُل شَگُفت بُلبلِ زار
اَگَه بُلبل نَهسته ، گُل نَهستَه
.......
نگارُم به سَفر رَفتن خُدایا
دل اَز دستُم بِدَر رفتن خُدایا
شُوُو روز در خیال فِکر و ذِکُرم
که بی چه بی خَبر رَفتن خُدایا
....
شعر : زنده یاد صالح سنگبر
عکاس : حسین نیک مهر

عاشق ساده

مه همون عاشق ساده م
که به عشقت دل ندادم
مه تو دیریای دل تو
اسیر طوفن و بادم

... مه همیشه با تو نزدیک
ولی از تو خیلی دورم
مه که وا تو پر هیاهوم
اما بی تو سوت و کورم

مه همیشه وا توم اما
تو ازم جدا نبودی
مه امیدوارم ولی تو
آیهء یاس اسرودی

شعر : رضا عباسپور
عکس : میثم بلوری از صفحه عکاسان هرمزگان

یادگار

لُوُم بَستِن ولی فریاد اَکِردَم
شُو و روز اَز گذشتَه یاد اَکِردَم
وا رویای خاش سالُن رَفتَه
دِل بی آرزو خو ، شاد اَکِردَم

چه اَیُّمی ، هَمَه ش شِعر و تَرُنَه
هَمَه ش شَروِند و شِعر عاشِقُنَه
چه دُختِ بی نَظیری ، یارُم اَستَه
چه خوب و مِهرَبُن اَستَه ، چه جُنَه

نَه اِسفالتَه ، نَه بولوارهَ نه کُولِر
چه وا روزی دَر اُندِن شَهر بَندِر
سُهیلی ، سَنگُن از رو تَک شَواگِه
یَه رو هُو هَه ، دو رو نی ، یادِ کَندِر

نه بَندِر، بَندِر اُن روزگارِن
نَه چِشمی مُنتَظِر و راهِ یارِن
دِرَختِ سَنگ و سیمُن سُوز اَبودِن
دِل دِیوُنَه تَنها یادِگارِن

ابراهیم منصفی (رامی)

دست و پات حَنیرن

دست و پات حَنیرن و کربون ناز خوشگلت
چشمونت خمارن و ناز نگاه مشکلت

وقتی شاد و سرحالی تو وا مِه خنده بکن
خندتم جونن عزیزم ، جگرم شاد دلت

تُنبنِ بادِلَه ایت سُوزِن و جِلْبیلِت سیاه
جمِه یِ بندری و شِلالِن ای مودِ فِرِت

نفس و دم مسیحت ایکه زنده دل مه
زنده بودن دل مه اما گرفتار دلت

دل دیریایی اته آبی به رنگ آسَمُون
تک و تنها مثِه کالِنگم و ول تو ساحلت

آرزومِن بِگِرُم مه یروزی توی بغل
قد و قامتِ بلند بالا و جون و کاملت
....
شعر: خالو مجید

وا گُل عشقت خدا

وا گُل عشقت خدا عین بهارن بندگی

سر تا سر لحظه وا لحظه افتخارن زندگی
به فدای تو ببو ، به فدای تو ببو آیه به آیه ی دلُم
ای تو صاحب منزل دل ای خدای خُوشکل

نور عشقت که بیا زشتی وا یَکدم گُم اَبو
جای عشقت بی همیشهَ تو دل مردم اَبو
بلبل عشق اَخونتُ همه گنوغ اَبن
مستُ سر خاش از طلوع شمس پُر فروغ اَبن

مُهر مِهرت ای خدا کَپِ کِپِ دِلخو اُمزدن
مُهر مِهرت ای خدا درون قلبُم اُمزدن
اُن نِشون عاشقی وا آبُ گِل خو اُمزدن
لحظوُن عاشقی گَپُ لَپی اُمنین با کسی

چه بگم وا کَس و ناکَس تو برام همه کسی
مُهر مِهرت ای خدا کَپِ کِپِ دِلخو اُمزدن
اُن نِشون عاشقت وا آبُ گِل خو اُمزدن
لحظوُن عاشقی سّر تو خیلی فاش ابو
اَدُنم که هیچی نین ای مُهر خُودت یه روز اِتزدن
...
س ت
photoby : ehsan Dmz

یادِتن 20

آخرین صفحه کتاب یادتن : اثر استاد زنده یاد صالح سنگبر . یادش گرامی و روحش شاد 
کُوکِ اَمبا چِ تُو کا مَیُنشِن / سِجِلِ هر کُم اَدُون زَبُنِشِن
یادتن وخَتی چَپُونی شازَدَ / یادتن غایِه تمومی شازَذَهَ
شاعِرُم شاعر شهر بَندِرُم / مِث نَگلَه روی دیریا سَمِّرُم 
نُمِ مِه صادن و ُ شهرت پوریا / مُخلِص مردُم حوب و بی ریا

کوک = هسته 
امبا = انبه
چتوکا = چه چطور
مینشن = میانش است
سجل = شناسنامه
کم ادون = قوم و قبیله
زبُنش = زبانش
چپونی= اجرایی موسیقی با دهل و کِسر با ریتم تند که به هنگام پایان گرفتن عروسی انجام می شود
نگله = بار قاچاق ریخته شده به دریا که دارایی پوشش چند لایه پلاستیکی بوده و زیر آب نمی رود
سممر = رها . سرگردان
نُم= نام اسم
صاد = نام هنری صالح
پوریا = فامیلی هنری صالح 
.
محمد مذنبی
عکس : محمد بارکار