" نهنگ "

موا بِرَم تَهنا بَشُم
تَهنا فقط وا سایَه خو
وقت سیاه رفتِنِن
مه خوب اَفَهمُم غایه خو

دو روز ِتلخ زندگی
قصّه ی درد و مُردِنَه
اُمید یَک رو زندگی
دنبال خو وا گور بُردِنَه

ای دل دِگَه گولُم مَزَن
مه بِشتِه گولِت ناخارُم
برگشتِن اینین ای سفر
دُمبال خو بِی تو نابَرُم

آدم پوچی مثل مِه
کجا بِریْت که جاش بَشِه
وا چه زَبُنی گپ بِزَنت
تا یکی آشناش بَشِه

موات از ایجا دور بَشُم
جایی برم که چوک اَرُم
غیر از خیال خوبِ خوم
چیزی نَهَستَه تو سَرُم

ای دل دِگَه گولُم مَزَن
مه بِشتِه گولِت ناخارُم
برگشتِن اینین ای سفر
دُمبال خو بِی تو نابَرُم

ابراهیم منصفی
عکاس : Rooha Baloochi

حسرت

            

وا خیالُم که تو دُنیا مِه تنها دِلپَریشُم

مِم فقط که اَ خَرس چِشمُم هَمیشه تَرِن قَمیصُم

گَشتی اُمزه اُمدی خیلی آدمُو بی خُو نَباختَن
اُمدی تنها شُوو تو یادبود صَد نُفَر گُشنَه نَخوافتَن

اُمدی هَستن آدمُنی که یه چادر شُوو شُنینن
وا کمال بی ریایی وا خوشی دُور هَم اَنینن

بعضیو خَونه شُنینن بَعضیو جُومَه شُو پارُه ن
سَقفشَو یه آسَمونن چلچراغِشو ستاره ن

سربلند

        

ساحلُ و خاکِ جنُوبنِ / سُهیلی کُو له یِ غروبِن

باشَه شَرجی باشَه گَرمان / هر چه هَستِن همه خُوبِن

شُوِ دیریا چِکَ نازِن / یَکه ی ماه دِگَه وازِن

عکسِ ماه داخلِ دیریا / چه نَکرِدِن نَنِمازِن

مِه که دیریا جلووُم هَ / پُشت به کوهِ گنو اُ هَ

تو دلُم مهرِ خداوند / رو لووُم حرفِ نُو اُم هَ

یارِ مِه تنها نَهُندنِ / نعَشی بی دعوا نَهُندن

خُنَه یِ بندِر عروسین / صدایِ لِیوا نَهُندن

پایِ نعشی مِه اَبَندُم / به غم ُ و غُصتَه اَخَندُم

پا نَه هُو سر آسمُنی / مِه مُغُم که سر بُلندُم
..شعری از استاد زنده یاد صالح سنگبر از کتاب کغار :یادش گرامی

غریب

         

مِه غَریبُم پیش ِ تو
تو فریبی پیش مِه
مِه مَواتن یَه فراز
تُو نشیبی پیش مِه

پیش تُو سردُم اَکنت
دل مه گرما شوات
روح تُو یَه گل کَنین
مِه دلُم دریا شَوات

تو اَگی دُوستت اُمَه
مه اَگم که هَوسن
تو اَگی عاشکتُم
مِه اَگم که کَفَسن

مه که مُرغِ عشک نَهم
بکنیم توئی کَفس
جای مه تَنگ بُکنی
بگری اَ مِه نَفس
..
شعر : زنده یاد صالح سنگبر

حصار

         

غصتَه ای تُوی دلُم مچاله بودن

اَبَرکِ چشمُنِت حواله بُودن
غُروب سردِن و حرف نَگفته
تَمُم حرفُنُم یَه ناله بودن

کجا رفتن صفا و سادگی یُو
طلوع روشن دل دادگی یُو
به مثل یَه پرستُویُم گرفتار
گرفتار غـــم نامــردمی یو

غم جان سُوز عشک اَندازه ای نین
چــراغ و شــمع مِــه پـروُنــه ای نین
حصار اَندر حصارن ای دل تو
مَواتن مه بیام دروازه ای نین
..
شعر : زنده یاد صالح سنگبر
عکس : رهبر امامدادی

بندر

  

بنازم ساحل و صحرای بندر

بنازم آبیِ دیریای بندربنازم

ای مغون سر بلندش

بنازم دختون زیبای بندر

خوشا بندر وا اون مرد و زنونش
خوشا بندر وا پیرش و جَوُونش
بنازم ساز و آواز قشنگش
بنازم نوحه و نجوای جونش


کسی از بندری که کینه ای نین
نفاق و نفرتی تو سینه ای نین
دلش صافن مثال آب بارون
کدورت با کسی پیشینه ای نین

شُوِش مهتاب و مهتابِش بلندن
که دخت بندری زلفش کمندن
کمر باریک و خوشگل مثل آهو
و لبخندش چه شیرین مثل کندن
...
...
شعر : خالو مجید

هم تَواتِن

هم تَواتِن بلَگی وا دل ما
هم توا پوست بِکنی از سرِما

بگه ای جان ، از جُون ما چه تَوا
هم خدا تواتن و هم خرما...؟
.
شعر : خالو مجید

عکاس : اصغر بشارتی

ای خدا

به چه روزی ما نکفتیم ای خدا؟
بیچه از همدگه ضفتیم ای خدا؟

بیچه مردم دشمن جون همن؟
بیچه مردم تو خوشو دائم گمن؟

مگه ما از یک خاکو ریشه نهیم؟
چطوکان که ما با همدگه دشمنیم؟

او موکع ما خس و خاشاک نهریم
ایطوکا دشمن ای خاک نهریم

دگه مردم با خون هم مست بودن
همهء خلقت ای خدا پست بودن
..
شعر : رضا عباسپو
عکس : مجید جمشیدی

انتظار

همیشهَ انتظار بودِن نصیبُم
زِمستُون بی بهار بودِن نصیبُم

گُل اُمکاشتِن گُل شیدایی و عِشک 
زمینِ شوره زار بودِن نصیبُم
.
.
شعر :صالح سنگبر
نقاشی : درگاهی