گپ و گویش بندرعباسی

زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن

گپ و گویش بندرعباسی

زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن

ساحل جزیره هنگام

هنگامی که مسافرون سوار کایک ابن

http://s3.picofile.com/file/7443959672/318893_449005578467368_549634401_n.jpg

مواتن ای زمُون شیدا بگردُم


http://s3.picofile.com/file/7443927197/389043_260980870679571_1730478222_n.jpg



مواتن ای زمُون شیدا بگردُم

غریب و گُم بودُم پیدا بگردُم


دلُم مث پرستوی اسیرن
دو دستُم خالی و خیلی فخیرن

چِشِ عاشک همش دنبال یارن
دو چشمون مه ام امروُ اجیرن

یه چیزی تو دل ِ مه سوز ابودن
بلندیش به کَد موز ابودن

غمی مَستن فراوُن در فراوُن
دو چشمونم به مث ابر و بارُن

اَترسُم بارشش سیِلی ببارت
زمستون نه اُونم فصل بهارُن

دل پاییزیُم لبریز غو بُو
فراری رو بصحرا کوه و کَم بُو

خیال اُمکه اَبو رامش بسازُم
ولی ناکس توصل بر قسم بُو
.
محمد مذنبی

رمضون داخه کشم ..... (کسمت اول )


20- 25 سال پیش ..اون زمون بخاطریکه وسایل ارتباطی نبودن یا ایکه خیلی کم بودن چَن نفر جَم بودَنگ بی همه بالا شهرون جزیره رَهتنگ و شوپرسیدنگ که کسی ماه ایدیدن یا نه و اگر ماه شُو دیده شاهُوندَرن بَ شهر و بی شیخ خبر شُ نَدا و اگه ماه نَشودیده مطابک حدیث پیامبر شعبان 30 پر شاکه و بعد روزه شاگه .... ای از اعلام رمضون...


http://s3.picofile.com/file/7443926234/293801_405862372795484_529589628_n.jpg


بی سَحر شخصی بُودن مَعرُوف به غُلوم دو زنون که وا دهل تمام شهر گشتن و دهل ایزدن و به مردم بیدار ایکرده و 3 روز آخر رَمضُون هم کَندِر به کوله اَیزدن و اَ خُونه ُون فطریه جَم ایکردن و ای فطریه که برنج یا خرما بودن بَجای ماجُب یَ ماه زحمت ای بودن ....

مَسیر حرکتی هم اَ چاه تَنگو شُروع شَکرده و شَ هُندَه بی تَره محله چابهار و اَ همو تَره دور شازَه بی تَره محله مسنی و مَجد جامع و لُو تیو تا رسیدن وا لَهرون خُو
..
عزی کشمی

زینبُو (کسمت اخر)

http://s3.picofile.com/file/7443616127/488506_orig.jpg


زینبُو (کسمت اخر)

بشیر بدون رو درواسی بی بریم اِیگُت : چکک پول اتستی ؟
بجای بریم حوّا اِیگُت چکک تَوات ؟
بشیر چائی خُو هُورتی کشی و اِیگُت : یَ ملیون !
حَوا کلیون اَ زن بشیری ایگِ و ای پرسی : اَ احمد محد احمد چکک اتگتی و عاشه شِتدادی ؟
بشیر استکُن که اَ رنگ چائی زرد بُوده داخه نَلبَکی ای نُشت و ایگُت : احمد محد احمد جَوُون هسته
حوّا کَهکَه خَنده ای بَ هوا رَت بعد ایگُت : بگه بریم پیرن ؟و ای پرسی : زینبو چَن سالی ن ؟
بشیر تره زنی نگا ایکه و زن بشیر اِیگُت : زینبو سه سال اَ عاشه کُوچکترن بگمونُم عاشه چارده سالی بشت !!
بریم وا گَپ هُند و اِیگُت پونصد تومن اَدم و دو تاکَه پارچه وا دوتا بَنگری طلاهی
بشیر پول و پارچه و بنگری ایگِه و بی زینبو تحویل ایدا ، خیالی هم راحت بُو که بی عاشه و زینبو وا شُو ایدادن و دگه اتونت بخوُوِت حَوا ای پُرسی سِجل ایشستن ؟
بشیر ایگُت : نه ، زن بشیر ایگُت یتا سجل داخه صندوک بودی نادُونُم مال کم تان ؟ حوّا سجل پچ پچی ایدا بی بریم و بریم سجل ای نُشت جیب دشداشه و حرکتی کِه
ملا نگا سجل ایکه و ایگُت  سجل ای نَن ! مال موسا ن ، حوّا بُرکه شی زَه بالا و اِیگُت : هُو موسا چن سال کبل مردن اَ زینبو گپ تره و ای پرسی : پ حالا چه کنیم ؟
ملا اِیگُت : عکدی اَبندُم بعدن بی ای سجل بگری ، بریم اِیگُت : باشه
زینبو در بَ رو یتا غریبه واز ایکه و ای پرسی وا که کارتَستن ؟ یارو غریبه بی زینبو نگاه ایکه و اِیگُت : بریم  ، زینبو راه بی غریبه وازی که تا داخه لَهر بشت ، او هم دشداشه ای وا دَس جَم ایکه و رو مهتابی نشت ، زینبو ایگُت : بریم داخه سراح نَ خُوون ، غریبه اِیگُت ، منتظری اَنینُم تا بُلَن بشت ، زینبو کلیون و چائی شی دا ُو مشغول کارُونی بُو ، غریبه هم چهمی دمبال زینبُو هسته ، زینبو ای دُونست نگاهی نَکردن، بی همی بی خُو پُشت مُغ حیاط زَفت ایکه ، آ هم کلیون کناری نُشت و دارز کش بو رو متکای کروپیده رو تَک
زینبو عذاب شَ کشی وا خُودی شَگُ کاشکه حوّا ایجا هسته دو ساعت شَ بوده که بریم و غریبه داخه سراح در شُو بسته و صدا خنده ُشون بی زینبو کلافه ایکرده
حوّا کلیون شَ کشی و زینبو وا چهمون خرصی بی پولک ُون تُمبُون بندری حوا خیره بوده ،
اخر سر حوا سکوتی اشکخت و اِیگُت : بی مریمُو بخاطر عبدل مخنت ول ایکه
زینبو ای پرسی عبدل کِن؟
حوا : همی یارو که چن روز کبل ایجا هسته ، عبدل مخنت ، زینبو وا ترس نگا حوّا ایکه و حوا نگاه ای خُوند : هُو بریم هم مخنت ن ، دادا ما که مُرد خُوم گپ ای اُمکه ، شُوُوم داخه دیریا غرک بُو ، امیدُم بی بریم بُو وا پیله وری گَپ ی اُمکه و رهت گتر! مشنوتن آجا مخنت بودی ، خرص ون زینبُو هم زیر هُند و بَ آرُمی ایگُت : دُوش وختی بی ایشون چاشت مَ برده اُمدی بریم جُن دری بغل عبدل خُوَه
حوّا یتا نفس گپ بی کلیون ایزه و اِیگُت : زن صالح شَ گُت دُوش بریم و عبدل وا صالح رهتنگ دبی تا اَ آجا برن گتر
زینبو وا ترحم ای پُرسی : مریمُو چه بُو
حَوّا بَ نرمی جواب ایدا : خانم (تن فروش)


منبع : سایت شهروند
نویسنده : استاد اسد مذنبی
برگردون بی بندری : Genow

فرودگاه کدیمی بندر لنگه


ای ساختمان فرودگاه کدیمی بندر لنگه ن ، ای دومین فرودگاهی ن که بعد اَز فرودگاه قلعه مرغی تهران داخه ایران شو ساختن ، با ایکه بعد اَ ای فرودگاه فرودگاه جدیدی داخه لنگه ساخته بودن ولی بی توجهی بی ساختمان فرودگاه کدیمی باعث تاسف ن ، نادونم بی چه مسئولین بَ فکر بنا ُون کدیمی و ساختمان ُون تاریخی هرمزگان نَهن ، کارخونه خونجی شُو چَلوند و جائی دادگاه درست نکردن ، مدرسه دانشمند وا خاک یکسان شو که و مدرسه جاوید و ......

...
عکس : وبلاگ شیبکوه(آهای خبر)شیبکوه

Genow


http://s3.picofile.com/file/7443615371/4vabg28nxm3irdt4vo.jpg

چیچیکای کغار




            http://s3.picofile.com/file/7443616983/kaghar.jpg


حتمالا همتون ادونی کغار چن؟؟...کغار یه پرنده شبیه سورسکن ولی یخو گپتر و جونتر از سورسک که فکر اکنم وا فارسی شگن فاخته...

زمستونو وقتی بری صحرا از شهر معمولا سر پسین صدای کغار اشنوی..


کوکوکو کوکوکو

بله..ای صدای کغارن که وا سوز و گداز اخوندن
یادمن وقتی یه چولنگ پنج-شش ساله هسترم بی بی ما چیچیکای کغار بی مه ایگفت(خدا عمرش هادیت):

یه صدایی شهند.. مه امگه ننه ای صدای چن؟؟
ایگو ای صدای کغارن مم..
مه امگو خا چه اگفتن؟؟
ایگو: پیشترون(در زمان خیلی قدیم) دو تا کغار به اسمون ممد و ایسف هسترن..ممد کاکای گپ ایسف هسته...یه روزی ممد و ایسف سر خوراک وا هم دعواشو ابو..خلاصه کاکا ایسف غیض اگنت و از پهلو ممد اریت و دگه هیچوقت هم برناگردد.....
حالا کاکا ممد دلش بی کاکا ایسف خیلی تنگ بودن..همیشه گریغ اکردن و اگفتن:
کوکوکو کوکوکو
کاکا ایسف کاکا ایسف
یه(یکی)بی مه .. دو(دو تا) بی تو

اگفتن کاکا ایسف بدو که سهم خوراک تو بیشترن ولی دگه هیچوقت صدای کاکا ایسف ناشنود و بی کاکا ایسف ناگینت..شاید بی کاکا ایسف شکشتن مم....مم یادت بشت هیچوقت وا کسی دعوا نکنی و از کسی غیض نگری....
خلاصه..ای از چیچیکای ممگپو..

از همی چیچیکا چند تا شروند خاش هم ساخته بودن که سینه وا سینه از گپترن وا ما منتقل بودن و نسلهان که ای شروندون خونده ابودن.....خالو کمبر و خدا بیامرز محمد کمینی هم که صل علی محمد همی شروندون خیلی جون شخوندن...

ای مرغی که نه غارن ای کغارن
نخوندن روی مغ..مغ هم نه غارن
نخوندن کاکا ایسف کاکا ایسف
تموم دردنوم هجر برارن

و در جایی دگه اخونت که:
اوخی.کوکوکو تو چرا نالی شب و روز
برادر باخته ای و خویش دلسوز
نه برادر باختم و نه خویش دلسوز
من از شامس(شانس)کجم نالم شب و روز
 ...
منبع : وبلاگ هورمودر
نویسنده : سیخور

زینبو


            http://s1.picofile.com/file/7443617739/windcatcher_10.jpg


بریم بسته ون چاکلیت و پارچه ای نُشت جلو حَوّا و دشداشه ای بالا ایکشی تا وا راحتی بتونت بنینِت ، رو حصیر مهتابی رو بَ رو حوّا نِشت . حوّا وا خُوشحالی بی بریم نگا ایکه و ای پرسی : تَوا بمُونی و یا پَشتا بری ؟

اِیگُت : همی جا اَمُونُم
حوّا نفسی بَ کلیون ایزه و ایگُت : بایَ فکری بی تُو بکنُم ، بریم خنده ایکه و کلیون اَ بار حوّا ایگه ، بریم کُلُغ ایزه و حوّا ایگُ : بَ تمباکُ عمانی عادت اتکردی ! تمباکی عوض اَکنُم و سرکلیون اِیسید و مشغول عوض کردن تَمباک بُو همطو که پشتی وا بریم هسته اِیگُ بی بشیر اَشناسی ؟ بریم وا تَکُون دادن سری تائیدی که ، حوّا ایگُت : صباح تَبُرم وا لَهر بشیر
بشیر دَسی بَ چهمُونی ای مُشت و عینکِ کهنه ای که شیشه ش چن جا تِرَک ایسیده اَ دست زنی اِیگِ ُو نَ چهمی زَه و بریم هم دَس بشیر ایبوسی . حوّا یَ راست اِیگُت : هُندن ایجا بمونت ، بشیر وا خَنده اِیگُت خیرن انشالله ، حوّا ادامه ایدا : اَگَه زن بگنت همی جا مُوندگار اَبوت بشیر هم دیم چهمی نِگا بَسته سوغاتی و چاکلیتی بریم اِیکه و رُو بَ بریم اِیگُت حَک وا حوّا ن ، بریم هم سر خُو زیری کِه ، حوّا که ایدی غایه شن اِیگُت : هُندنگ زینبو بی بریم بگرنگ
بشیر بدون رو درواسی بی بریم اِیگُت : چکک پول اتستی ؟؟ ( ادامه ایشه )
.
منبع : سایت شهروند
نویسنده : استاد اسد مذنبی
برگرودون بی بندری : Genow


چاکلیت= شکلات
تَوا = می خوای
پَشتا بری = برگردی
کُلُغ = سرفه
تمباک = تنباکو
چهم = چشم
دیم = دُم
حک = حق

خُلوص بستک



خُلوص روستای کوچکی اَ توابع کُوخرد ، شهرستان بستک ن و کبله دستِ هرمزگانن خُلوص 18 کیلومتر وا جناح فاصله ایشستن ، محدوده خلوص مابینِ کوه گچ بستک ، کوه ون ناخ ، روخونه مهران و گتاوه و کاشنو کبله دست خلُوص ن اَ شَرق هم بی هرنگ ارست

مَردُم خلُوص هندی الاصلن که هَنو هم هندی گپ اَزنن و ایشون خیلی وخت پیش اَ هند بی ای منطکه مهاجرت شو کردی ، روایت ن که ایشون کبل اسلام هُندن بی ای منطقه مهاجرت شو کردی و وا هُندن اسلام بی منطکه ایشون هم مسلمون بودن و با مرور زمون هَنو هم زبون مادری شون حفظ شون کردن و وا هم هندی گپ اَزنن و بی چولَنگُ ون خو هم هندی یاد ادن و وا باکی مردم خُودمونی یا اچُمی و فارسی گپ اَزنن .. افرین بی ایشون که چندین سالن اَ دیار اصلی خُو ذور بودن ولی زبون خُو ایاد شو نکردی ولی متاسفانه ما بندری ون ..... !!!!
.
منبع : سایت ویکی پدیا
برگردون بی بندری Genow