گپ و گویش بندرعباسی
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودنگپ و گویش بندرعباسی
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودنوجود تو
ای ناز نگات چه دل پسندن
دائم سکوتت وا مه نگفتن
ای عشق تو هم به هیله بندن
...
بهار مه
ای بهار مه تو ای یار مه
ای بهشت مه ای سرشت مه
انینم به پای تو ..... اینینم به پای تو
ای وجود مه تار پود مه
انینم به پای تو ..... انینم به پای تو
تو که عمرمی تو که جونمی
تو نوای دل توی شعرمی
انینم به پای تو ..... انینم به پای تو
ازم دور بشی تو مغرور بشی
جم و جور ابم مه صبور ابم
انینم به پای تو ..... انینم به پای تو
شعر : رضا عباسپور
عکاس : ناشناس
بی کسی
دلم بی خوم نسوختن ، داغ داغن
مه دردم بی کسین ، دردم فراغن
تو بودی بی خبر از مه چو لیلی
که از مجنون خوش هم بی سراغن
..
شعر : خالو مجید
یادی اَبندر
به نام او تقدیم اکنم به تمامی دوستان در گپ وگویش بندری
از باغ مولوی تا باغ منیر، از خور کپشکن تا خور گور سوزون سفر اکردم
هم تو زمین هم تو زمون، دنبال نگاه تو اگشتم، نگاه تو که بی مه هم جانی هم
جون.
نشتم گر کماتون پا پاچال بازار مای
ارم یه سر ازنم وا بازار اشین. افروختن بنگلادشیون نعلنج دوماخی و
نوار کاست وا جین. یخو بشته که اکردم نگاه، ادیدم تابستونونی که اوزیون
شاهند همیجا، چاه کن چاه شکند و خلک جونخو شاشوست وا هو چاه.
ارسم
لو تیو یک تا کشتی اسوختن وسط هو. کشتی که الان شگن کشتی سهته ، همو کشتی
که وا کاغر مارفت اونجا مانشت مای ماگفته. اجکم تو دیریا غوص اکنم، تا وقتی
پیدا نمکردن کالنگی که تو دلخو زفت ایکردن مروارید همونجا امنم . همتو که
اگشتم اکم وا یاد چولنگیمون، وا یاد گازی زها. مارفت تو مسنی بیخو زفت ماکه
پشت زیتون و مغ و انبا. دزدکی گهتفاکی نگاه شاکه او که چش شانها.
دلم وازن غایه ای که هوا خاهرن بیان بی مه بکنن سوار بوچ وا اشنو تا پا
لنجون ببرن. برم سوار لنج ووستام گر جاشوون و ناخا، بند جل بگرم وا گرشون
بکشم بالا. جل که پهن شکه شاه میگ و سرتیز و گنتک بکنم از هم سوا.
چه خشن ساحل و دیریای بندر، دیریایی که غراب و جهاز و شیوف و تشت اکنن
لنگر. شو ماه چهارده اریم دیریا باشتا که یخو ترس هم مهستن از جنگر.
دیریایی که فصل بهار غایه هوزا اریم دیریا بی صید مای و دولک کر.
موا ببندم سرگی گپتر از سرگونی که امدیدن، ابندم جلوش گفاره ای که تا حالا
وا جونیش کسی نیدیدن. اکارم دورش انبووک و گلون پیچک. اکردم همه جا حصیر و
تک. انینم بعدش همیشه وا انتظار، به انتظار روزی که تو دوباره برگردی وا
همی دیار.
اسم چنگ هر روز اخونوم از دوریت اواز. ازنم از ته دل چه
چه و شهروند و کوک اکنم ساز. یه شو اتارم نیمم یه شو اکنم گازی عزوا، لنگ و
کپره اپوشم خیزرون ابرم زیر و اتارم بالا.
تو دل گرما تو خرما پزون پروند اسم ارم بالا مغون. اچینم رطبون دیمپاسک برات،امنهادن تو کرگین اماده لچ و ماست
....
نویسنده : صوفیا شجاع sfo shoja
نادُنم کان
دل تُو جائی بَندن نادُنُم کان
یَه جائی تُو کَمندن نادُنُم کان
اَدُنم نازنین ای دُور و بَر نین
یَه جایین که بُلندن نادُنم کان
زندگی
زندگی هَمش دُو رُوزن
خاطراتِ بَد ُو خُوبن
بُدو تا باهَم بِسازیم
زندگی صداش سُرودن
ارُومِن خیلی یَه رَنگن
صاف و ساده مُوج و سَنگن
زندگی تلف اکردیم ولی هرگز خبری نین
از صداقت و مَرامی پایداری مَعرفت نین
...
عکس : مصطفی محسن زاده
با تشکر از احسان رمضانی
بـاران محنـــت
بــر شوره ی دل ، بـــرخاک سینه
المـاس شبنم ، بــر گــل نشسته
چـــون چهــره ی تــــو، در آبگینــه
شعر و طرح از ابراهیم منصفی
یادش بخیر
قصه اون ساده و خاش بـی بـــی
شنشت و برمیت به چوکون شداده
همـــه وا هم به قصه گوش شاداده
هوای گرم شهرمون گرمتـــــــره
رفـاقت و دوستیمو محکمتـــــــره
تمــام ملــــــــت اتحـاد شـوهستــه
دشمنــی وا ظلم و فساد شوهستــه
کــسـی اگه شَکــَـفته دستی شاگــه
تو شادیون وا خوشو مستـی شاکه
هرکاری ماکه از ما حرکت هسته
روزی ما از خدا برکــت هســتــه
مه نادونم چطو وا ســرمو هوندن
روزون خاش حالا دگه سرهوندن
روزون دگه روزون بدبختــی ان
چند سالی هه که سالون سختی ان
....
خالو مجید