حسرت

            

وا خیالُم که تو دُنیا مِه تنها دِلپَریشُم

مِم فقط که اَ خَرس چِشمُم هَمیشه تَرِن قَمیصُم

گَشتی اُمزه اُمدی خیلی آدمُو بی خُو نَباختَن
اُمدی تنها شُوو تو یادبود صَد نُفَر گُشنَه نَخوافتَن

اُمدی هَستن آدمُنی که یه چادر شُوو شُنینن
وا کمال بی ریایی وا خوشی دُور هَم اَنینن

بعضیو خَونه شُنینن بَعضیو جُومَه شُو پارُه ن
سَقفشَو یه آسَمونن چلچراغِشو ستاره ن