پَسین بَندر و گُل دَستَه دَستَه
اَ بُوی گُل دگه پرونه مَسته
تُو گُوش گُل شَگُفت بُلبلِ زار
اَگَه بُلبل نَهسته ، گُل نَهستَه
.......
نگارُم به سَفر رَفتن خُدایا
دل اَز دستُم بِدَر رفتن خُدایا
شُوُو روز در خیال فِکر و ذِکُرم
که بی چه بی خَبر رَفتن خُدایا
....
شعر : زنده یاد صالح سنگبر
عکاس : حسین نیک مهر