فصل بهار با یاد زنده یاد ناصر عبداللهی

فصل بهار

وقتی که تـُمدی ، نگاهت اُمکـِه عاشقت بودُم 

تیر نگاهت ایخا تو قلبُم ، لرزی وجودُم 

نارِیت ز یادُم او لحظه ُونی که با تو بودُم 

آتِش عشق تو دامن ایـزَه ایسوزُند وجودُم 

اَریم به صحرا مه وا خود تو فصل بهارِن 

اَریم تو باغو اَکنیم گردش که گل وُ زارِن 

نارِیت ز یادُم او لحظه ُونی که با تو بودُم 

آتِش عشق تو دامن ایـزَه به تار و پودُم

______

به یاد زنده یاد ناصر عبداللهی

.

چوک شغو

سوند بافی

تلاشی دسته جمعی ، شیر زنون هرمزگانی همیشه وا گَر مردون کارون مردونه شوکردی و الان هم پا بَ پا مرد ون زحمت نکشیدن ، گروندن سوند کاری سختن که خیلی از مردون شاید نتونن انجُمی هادن ولی ایجا زنون فینی هم دمبال مردون مشغول ای کارن ، بَ افتخار همه زنون زحمت کش هرمزگان

مَهری

کدیم ون وا مَهر مُغ ای کایک ون دُرست شو اکه و داخلی تَفتوک شو اکرده و ای اخرون از بوچ بجای تفتوک استفاده شو اَکرد مه بشته تره جاسک و شرق هرمزگان اُمدیدی و اجا شُ اَگُ مَهری ،، ناخا ُون و مائی کُش ون کدیم لیح ونی که داخه دیریا شو اَرخته وا مهری شو اَره بی گشت لیح و اکثرن یَ نفر و وا رسته زدن مسافت ون چن ساعتی بی گشت لیح شَ رَفنه

شُو سیاهِن

شُو سیاهِن دلُم پُر دَرد

ستاره اُمنین تُو اِی شُو سَرد

رَفتی اَ پَهلُوم شُوُوم بُو بی ماه
دُنیا چِکَک زِشت ُ ساکت و سیاه

حالا مِه اِیجا خَسته و تَنها
اُمید اُمنین بَه صُبح فردا

دلُم وا گیرین اَشکُم نتا دَر
تقدیر مه این یه مرغ پر پر

آسمُون سیاه ُو زمین سیاهِن
اِی بیست سال عمرُم همَش تَباهِن


شعر :علیرضا مظفری
عکس : رهبر امامدادی
با تشکر از رضا عباسپور

زمونی که کوچک و تِنگِرک هستَرُم

یادی وا خیر زمونی که کوچک و تِنگِرک هستَرُم
اَ شُو تا صُحب وا بُشِ چادر مُم دولَکون هسترُم

یادی وا خیر زمون کوچـِکی دیریا بِی مِه آبیتـِـرَه
ماه چاردَه شُوُن اون زمون اَگـِی یـَخو تـِلـُوتــِرَه

یادی وا خیر تیلَـه گازی ماکـِرد و شرط مابـَست
سر بستنی گازی ماکـِه و آخرش رفاقت حاصِلَه

یادی وا خیر هُو دیریا وا دُولون درخت مابَست
چـِهم حسود بـِتَــَرکـِت یاد اون روزُن خیلی خَشَر

تنگرک (Tengerak : بچه پر جنب و جوش)
دولکون (Doolakon : آویزان)
دُولون (Dowlon : جمع دُول ، شاخه ها)

عکاس : Ninara
.
چوک شغو

گپ دل (بخش چهارم)

هر که هوندن ایجا نشتن بل مان
قدمش رو چشم و جاش تو دل مان
باید وا هم بشیم و وا دست پر
بسازیم خونه خو ، ای بندر مان
بندری و سرحدی هرکه که هه
همه از یه آدمن از گل مان
او که دستی گرمن بی یاری دوست
گرمی و محبتش تو دل مان
خلاصه بهت بگم فرقی ای نی
کجا دنیا هوندن و مال کجان
هر کسی اتونت یه بندری بشت
هرکه فکر حل کردن ای مشکل مان
....
خالو مجید

یادِتن 5

دنباله
یادتن تو فارسی و کُوش و شمال / چَکو مِیگُ و مُمغ و مای تِلال
یادت هست این بادهای محلی وبومی منطقه را
میگوهای کوچک خشک شده و ممغ و تلال هم نوعی ماهی
بادِلَه سَر کِشیده یادتن / خُنَه آغا سَدِیدَه یادتن
شلوارهای محلی زنانه زری دوزی و خوس نگاری شده را یادت هست
آغا سدیده . خانه مرحوم محمد علی سدید السلطنه کبابی حاکم بندر را بیاد دارید
یادتن کارخونه خُنجِی یادتن / یادتن سید کُنجی یادتن
کارخانه خنجی اولین کارخانه نخ رییسی در بندرعباس در محله خواجه عطا یادت هست . سید کنجی نام فردی است
یادتن که فاطی عشِکی غار شَکِه / ماه روزه بِی همه بیدار شَکِه
یادت هست ماه رمضاه زنی بنام فاطمه عشقی دوست سحرها در دهل خود می کوبید {دم دم سحری} ومردم را از خواب بیدار میکرد
دُوری نابن و بَندر یادتن / ناله و غِژ غِژ ِ کَندر یادتن
فاصله دوری نایبند تا شهر بندر را یادت هست . درنایبند بعلت وجود آب در کدیم آب شهر از آنجا تامین می شد که بوسیله {کَندر} چوبی حدود یک متر ونیم و منعلف که دو سر آن باری و برای حمل آب بلاسی { حلبی بزرگ 20 لیتری} آویزان کرده و روی شانه آنرا حمل می کردندند
و در موقع حرکت فرد صدایی مانند ناله و غژ غژ می داد
بارُن هَف شُو و هَف روز یادتن / چه خَاشه تعطیلی نوروز یادتن
بارندگی هفت شبانه روزی را یادت هست. تعطیلات نوروزی چقدر خوش بود
پای ِ لُورُ چَن تا تَک پَهن ماکه / تخُمَمه کِشمی دااخل صَحن ماکه
در کنار درخت لور چند حصیر فرش می کردیم و تخمه قشمی را داخل بشقاب می ریختیم
..
محمد مذنبی
عکس : عباس افسری (عباس ال طاهر )

مادر

تقدیم به شیر سفید و موی سیاهت مادر

اِی خوب و مهربون ترین عزیز ترینم ای موم
بی چه تَموُمِ روزُخُو وا پای مه اتکه حرُم
وختی که وا عشقی عجیب بی مه رو سینَت تانُها
وا چه کرامتی ننه شیر جونخو آُمتدا
.........
...
شعر :عبدالرحمان محب
عکس : پاپایا ایلزاده
.
عزی کشمی

ای مینو

ای مینـُو گرمسیر
شهر خوب و دلنشین
خاطرات همشیگی تو
تو ذهنِ مِن ای خاکِ مِه

بپ و مُم مِه تویی
خاک اَجدادی تویی
حالا ببین که ایـ غربت
چه ایـــکـِـه وا مِه

یادُمـِن زمستونـِن
زیر سنگ و بارونـِن
دو مَـکـِه تو شَهل و گِـلون
وا دُختـوی مینـُوی

بوی گل یاسمین
اَدِت صفا به شهر ما
حقیقت چقد قشنگـِن
گردش زیر مـغـوُن

عکاس : Elena Senao

چوک شغو