تقدیم به شیر سفید و موی سیاهت مادر
اِی خوب و مهربون ترین عزیز ترینم ای موم
بی چه تَموُمِ روزُخُو وا پای مه اتکه حرُم
وختی که وا عشقی عجیب بی مه رو سینَت تانُها
وا چه کرامتی ننه شیر جونخو آُمتدا
.........
...
شعر :عبدالرحمان محب
عکس : پاپایا ایلزاده
.
عزی کشمی