شُو سیاهِن

شُو سیاهِن دلُم پُر دَرد

ستاره اُمنین تُو اِی شُو سَرد

رَفتی اَ پَهلُوم شُوُوم بُو بی ماه
دُنیا چِکَک زِشت ُ ساکت و سیاه

حالا مِه اِیجا خَسته و تَنها
اُمید اُمنین بَه صُبح فردا

دلُم وا گیرین اَشکُم نتا دَر
تقدیر مه این یه مرغ پر پر

آسمُون سیاه ُو زمین سیاهِن
اِی بیست سال عمرُم همَش تَباهِن


شعر :علیرضا مظفری
عکس : رهبر امامدادی
با تشکر از رضا عباسپور