دل مِه

دل مِه یکپارچه خُونن
دل مه دَشتِ جُنونن
شو و روز دائم نخنده ن
به گمونم که گنوغن
دل مه میل تو ایشه
دل تو سنگن و تیشه
تو با ای تیشهء قلبت
وا تبر مَکن تو ریشه
دست مه یه گل یاسن
ولی تو دست تو داسن
دل مه یه گل پرپر
دل تو از جنس خاصن

دل مه یکپارچه خونن
...


«رضا عباسپورِ»

                      

غریب و تنهام

اگه مه غریب و تنهام اگه که بی کس و کارم
در غیابم حرفی نگفتند به رو خم مه نتارم

مه خودم درد و عذابم
بی سوالم بی جوابم
...
اگه مه همیشه پیدام یا ایکه مه ناب نابم
داغ تو مندن رو سینه م که بیچه مثل تو نابم

مه خودم درد عذابم
بی سوالم بی جوابم


شعر : رضا عباسپور
عکس از خور بندر سیریک (احمد عیسی )

چه مزگُلن

گُلدُونگ تبا پُر از گُلنِ به از گُلشن چه مزگُلن
باز گُل یاسمین تَکُرُک مُوخُت مَوى چه مَزگُلنِ
نه گُل سرخ نه نستَرَن نه نرگس، و نه یاسمین
باغ گُلشن سیمین بدن مُوخُت مَوى چه مَزگُلنِ
.
مریم مریدی

یه عده زیر بارونن

یه عده زیر بارونن
یه گوش همی چکو چکو
یه عده گرم خوو خش
زیر ملافه و پتو
یه عده تو همی زمون
از گشنگی هلاک این
یه عده از زور خشی
عاشق سینه چاک ابن
بعضی از بس طلا شوهه
پارتی و آشنا شوهه
نه لطفی با خلایق و
نه کاری با خدا شوهه
بعضی با هر که یار ابن
رو اسب دل سوار ابن
بی خوشو از یاد ابرن
عاشق جون نثار ابن
یه عده تو خیال ول
گل علف بار ازنن
یه عده ناامید ابن
بی خوشو وا دار ازنن
بعضی با هر که یار ابن
رو اسب دل سوار ابن
بی خوشو از یاد ابرن
عاشق جون نثار ابن

یادتن

یادتن خُنَه اُ دیوار،اِی نَهَ
یادتن دیوار خریدار،اِی نَهَ
یادتِن آدم ساده هَستَریم 
یادتِن که بی اِفاده هَستَریم
زیر پامُ پَریتَک،غُالی نَهَ
لُوِمو اَ خندهُ خالی نَهَ
دِلِمُ شاهِن اَ مِهربُنی یَه
رو لُوُ کِصِه یِ همزَبُنی یَه
باشه که زندگیمُ تِراز نَهَ
دسِمُ پیشِ کسی دراز نَهَ
باشَه که سفره یِ رنگین مُنَهَ
یَه نفر آدم غمگین،مُنَهَ
همه جا مِهُرو وفا،بدی نَهَ
گَپ اَ بومی،گپ اَ سرحدی نَهَ
یادتن ما دگه دَه مرد نَهَریم
اسیر تریاک وُ اِی گَرد نَهَریم
چَک و چوکُ هَمَتا یازِی اَرِن
مُم و بَپشُ هَمَهَ تا راضی اَرِن
یادتن که ما بِرارِ هم اَریم
غایِه سختی کنارِ هم اَریم
ایطوکا ما همه پَرکَن نَهَریم
همه وا هم خُب و دشمن نَهَریم
اِی گَنوغِ بَندِرِن تُوارِتِن
بیگُنَه نی عزیزُم بِرارِتِن
نَگُفتن بی تا بِرِیم یازی بَشیم
هَمه تا داخل اِی گازی بَشیم
گَل اَ نُو گازی اَ نو بی تا بِرِیم
جُهاز و هُوزار و هُو بی تا بِرِیم
وِل بُکُ تو دِست اِ اِی غصتَه بِسَه
تو بِچی لِنگِرِ خُ رِستَه بِسَه
بِزَنیم دل خُ وا دِریا همه تا
بُکُنیم راهِ خُ پیدا همه تا
غمِ دنیا دِگه چُولِت نَکُنِت
ای اسیر پول نَبی، مُولِت نَکُنِت
وا ماشِت بَه تا که لِم چیت نَکُنِن
ای چپ و راست دگه کِی چیت نَکُنِن
سَرِخُ پیشِ کسی خَم نکنی
بِی خُ دَرمُنده ی ماتم نکنی
اگه ما بِی خُمُ باور بُکُنیم
اتُونیم اَ خُمُ نابَر بُکُنیم
با تشکر از مهسا پروین

پیرمرد

ای پیرمرد بدو بنی نگا بُکن تو بِ دیریا 
پا بَ بگه چطو اَبو حسرت و زندگی ایجا 
تُو اُم بِگه از عمر خو چه روزون خوبی تَسته 
چطو تَ هُنده لُو تیو وا دیریا پیمون تَ بسته 
تو اُم بگه از زندگی از ای همه بی پَناهی 
بی که بگم درد و غَمُم که دلُمی نی گُناهی 
.....
عکس از محمد بارکار

از بی کسی

دِلُم از بی کسی تو سینَه مُردِن
وا پُر بودِن نُگاه باد اینَبُردِن
خون از چشمُم نَرختِن دُنَه، دُنَه
دِل مُردَم هَنو خیلی جََوُنَه
اُ خَندَه اُن کُجان عشقُن چه بودَن
هیچ وَه روزُن ایطُو سیا نبودَن
یَه روزی آسَمُن آبی تِر اَستَه
هَر جا تَرفتَه خوبی بشتِر اَستَه
پَسینی اِی پَسین ِبی پَناهی
گُم بودِن مِثل سایَه تو سیاهیi
دِلُم از بی کسی تو سینَه مُردِن
وا پُر بودِن نُگاه باد اینَبُردِن
.
.

خیلی موندن

خیلی موندن بهت اگم همیو بس
تا بدونی چه کسی اتدا ا دست
خیلی موندن تا بفهمی چه کسی
مث مه از جان و دل بی تو شخواست
عاشقونه تو چشوت ذل شزدو
با نگاهش به تو شگو گپ راست
خیلی موندن تا بدو نی که عکس تو
که گم اتکه سال پیش بار مه هه
دل شخواسته یه تا عکسوت ایبشه
عکست امواگه بدون بار مه هه
خیلی موندن تا بدونی که چقدر
خالین جای دو دستم تو دستت
خبر رفتنو بر نگشتنم
خیلی موندن تا به گوشت برست
خیلی موندن بهت اگم مهیو بس

مرد چیچکائی

ای مَردچیچکائی مَردِ ستاره و خاک 
رَفتی مِثِ کَموتر ای خَسته روح دلپاک 
تو جام زندگیخو اِتوا کِشی و رَفتی 
تُو دام پول و گول زمون ما نَکفتی 
ای بی خیال بیش و کَم دِلت وا شوقِ نورَه
دلِ کباب اَ زَجرِ تو کوهِ غَم و غُرورَه 
اسوده بو تنی که باری گِران ایشسته 
روح گَپی که پیمُون وا اسمُن ایشسته 
اَفتوی که خووی تَدیده همیشه بی غروبُن 
حَرفونِ موندگار تو شَروندونِ جنوبُن 
ای مَرد و شُور و شَروند تَلخن غَم جدائی 
قَدرِ تو اُ منَفهمی ای مَرد چیچَکائی