دل مِه

دل مِه یکپارچه خُونن
دل مه دَشتِ جُنونن
شو و روز دائم نخنده ن
به گمونم که گنوغن
دل مه میل تو ایشه
دل تو سنگن و تیشه
تو با ای تیشهء قلبت
وا تبر مَکن تو ریشه
دست مه یه گل یاسن
ولی تو دست تو داسن
دل مه یه گل پرپر
دل تو از جنس خاصن

دل مه یکپارچه خونن
...


«رضا عباسپورِ»