بـــدو جونم

بـــدو جونم ، عـزیزم ، هستــــی مه

بـــدو یارم شـــــــــراب مستــــی مه

مــــــوا از دست تو جامــی بنوشـــم
مــــــوا با یــــــــاد ایامــی بنوشــــم

که ما چوک هستریم و گازی ماکــه
چمـــک دمبال خـــالو سازی ماکــه


به یاد روزون شــــــــــاد قدیمــــــــــی
کــــه وا هم هستریم یار و صمیمــی

بــــــــــدو ماده شرابــــــــــــی از ته دل
که هرچی هوندن ازدل نشت وا ای دل

بنوس تو دستم اون دســتون گــرمــــت
بشم مه صد دفه قربــون شرمـــــــــــت

بــــــدو ماده یــه جرعـــــه از شــرابـــــت
همـــیشـــه مستتــــم بودم خـــرابـــــت
...
...
خالو مجید

فاتک (6)

        

فاتک ره از خونه همسایه زنگ ایزه به تلفن دستی همکارش نرگس و ازش خواهش ایکه که کارونش انجام هادیت چون بایه بی بپ ش ببرد درمونگاه و اَمرو ناتونت بیاتن سرِکار. نرگس بهش ایگفت: اصلن نگران مبش خودوم ردیف شکونوم. بپ فاتک از درد چهم تا صب

نخافته. هوای گرم و باد گرم پنکه هم باعث شبو خالو کمبر عرک بکنت و چهمی بیشته بسوزه. صب زود فاتک ب بپ خو ایسید و وانت دربست ایگفت و بی خو ایرسوند درمونگاه. سه چهارساعت طول ایکشی تا نوبت بپ فاتک رسی. دکتر چهم بپ فاتک معاینه ایکرد و ایگو: فعلا ای قطره ضد التهاب بگری و بریزی تو چهمی ولی دراولین فرصت بایه ای ببری پیش چشم پزشک، چون وضع چهمونی خیلی خرابن. فاتک ب بپ خو ایرسوند خونه و یادی هوند که دخ خاله مهرانگیز توی مطب چشم پزشک کار اکنت. تاکسی ایگفت و رفت سراغ مهرانگیز. مهرانگیز که مدتی از فاتک خبری اینهه از دیدنش خیلی خوشحال بو و ایگفت: بننین تا همی الان زنگ بزنوم به راضیه. تلفن مهرانگیز که تموم بو ایگو: ساعت 6 بره تا لای مریضون اتبفرسته داخل. بعد صدایی ایزه: آغای کمالی بی زحمت دوتا نسکافه بی ما بیار. آغای کمالی آبدارچایی شرکت دوتا نسکافه توی لیوان خوشگل دسته دار ایوارد و تا چهمی کفت به فاتک از مهرانگیز ایپرسی همو دخت خاله تن که تگفته شواتن ایجا استخدام بشت؟ چکک جونن. فاتک خنده شیگفت؛ چون آغای کمالی با ایکه سن و سالی اینهسته کف دست و مودِ سر خو حنیر ایبسته. مهرانگیز خنده ای ایکرد و جواب ایداد: نه آغای کمالی ای فاتک ن، دوست جون چونی مِن. آغای کمالی سلام ایکه وبا لحنی مث تبلیغات سینمایی ایگفت: به بزرگترین شرکت تجاری در دنیای مجازی خوش آمدید و کهکه خنده ای ایزه. فاتک و مهرانگیز هم شوزه زیر خنده. آغای کمالی دستی ایکشی به روسری فاتک و ایگفت: چه روسری جوونی اتهه، حتما اَ سیتی سنتر اتخریدن؟ فاتک بی خودی کنار ایکشی و ایگو نه نومزادوم ایخردن. مهرانگیز ایگو: مترس آغای کمالی خیلی مرد خوبی ن. آغای کمالی دست خو مث آدمون کِشک خم ایکرد و ایگو: مه کبریت بی خطرُم. و سه نفری دومرتبه شوزد زیر خنده. یک دفه صدای کلغ بلند بو. آغای کمالی دست و پا خو جمع ایکرد و ایگو: یالله برم که حاجی باروت هوند. فاتک ایپرسی حاجی باروت دگه کن؟ مهرانگیز جواب ایداد: حسابدار ارشد شرکتن ولی همه کارن چون ای شرکت پروژه ون دولتی انجام ادیت، جزو دارو و دسته هموشونن. یک آغای مسن ریشی که یقه خو محکم تا دکمه آخر ایبسته همی طو که ب زمین نگاه شکرده ایپرسی: خانم بهادری فایل شرکت آوا خدمت شمان؟ مهرانگیز که کبل ازایکه حاجی باروت وارد بشت روسری خو جلو ایکشیده و گره ش سفت ایکرده جواب ایداد: اُمداد ب آغای محسنی حاجی آغا. حاجی باروت زیر لووی ایگو: موید باشی و بدون ایکه نگاهی ب او سه نفر بکنت برگشت که بریت که آغای کمالی سوال ایکه: حاجی آخری ای نماز وحشت یاد ما نتداد! حاجی برگشت، تبسمی ایکرد و با لحنی نیمه جدی ایگوفت: دست بکش آغای کمالی و زیر لوو بشوخی ایگفت: بر شیطون و بچه شیطون نعلت. مهرانگیز ب فاتک ایگفت: تنها کسی که جرات ایهه وازی شوخی بکنت آغای کمالی ن. آغای کمالی ایگف: ایکک روی تارن که وا یک من زلیبی نابوت ای بخوری. فاتک خداحافظی ایکه که بریت، مهرانگیز ایگو: بنین هنو زودن، مواتن یک خبر خش بهت هادم. و بی محطلی ایگفت: هفته دگه عقد دادامِن، فاتک با خوشحالی ایپرسی: چه خُب. آغای کمالی ایگو: پَ بی ما دعوت نکردن؟ مهرانگیز جوابش ایداد که فعلا عقد نکردن، وختی هوا خنک بو هیش اکنن و هندونه اینها زیر کِچک آغای کمالی و واخنده ایگو: مگه ما چن تا آغای کمالی موهستن؟ آغای کمالی ایگو: کربون همی دادای جون خوم برم. مهرانگیز ایگو: آغای کمالی نگا بکن بگین اسماعیل هستن بگه اگه کاری اینین ب فاتک برسونت چون راهی خیلی دورن. آغای کمالی وا شوخی ایگو: انوسومی ترک چرخ خوم شرَسُونوم و بلن بلن خنده ای ایکه. مهرانگیز هم با خنده ایگو: بره ایکک کرم مرِز.
فاتک اسم و مشخصات بپ خو اینوشت و پرونده ایداد بار راضیه. راضیه ایگو: بنین الان صدات ازنوم، مهرانگیز خیلی سفارشت ایکردن و ایپرسی خیلی وا هم دوستی؟ فاتک جواب ایداد: مه و مهراگیز و زیبا تو مدرسه همیشه واگر هم ما گشته. راضیه ایگفت: چکک خب.
دکتر جسابی چهمون بپ فاتک معاینه ایکرد و چراغ اتاق خاموش ایکرد و ایگفت: میتونی علامت های روی دیوار رو ببینی؟ بپ فاتک جواب ایدا: نه. دکتر دومرتبه ایپرسی اون بزرگا هم نمی تونی ببینی؟ بجای بپ، خود فاتک جواب ایداد که از دیروز تا حالا دگه هیچ جا نمی بینه. دکتر چن دفه دگه حسابی چهمون خالو کمبر معاینه ایکرد و ایگفت: چشماش آب مروارید آورده و چون ازش مراقبت نکرده وضع چشماش خراب شده باید هرچه سریعتر عمل بشه. می نویسم بهتون وقت عمل بدن. راضیه دفتر مخوصی مثل تقویم واز ایکرد و ایگفت: دکتر اینوشتن بایه هرچه زودته عمل بشت ولی فکر نکنم به ای زودی بتونم وقتی بی بابات گیر بارم چون وقت ون همه پرن، ولی اگه کسی کنسل ایکه حتما سعی اکنم وقتش هادیم بی شما. فاتک ایپرسی فکر اکنی چکک خرج عملش بشت؟ راضیه فکری ایکرد و ایگفت: زیاد نابوتن فکر اکنم همی حدود یک و نیم بشت. فاتک ایگفت: مه خوم توی بیمارستان کاراکردم. راضیه ایگو: چه خب، اگه بتونی تخفیف بگری دگه بهتر.......... ادامه ایهه
...
نویسنده : اسمال
عکس : روح الله بلوچی

بُن چین

              

داخه تُولَک رطبی همیشه بالا رطب ون چَن دنگ لُمبُور یا گارُومزنگی یا امبا (بستگی بی درختی شَه که داخه مُغ ُون ) هستی

رطب همیشه کبل ظهر اچنن و دمبال چاشت همه هرمزگانی ون رطب اَخارن ،، پسین ُون هم چوک ُون و دُختون وا تُولَک ون بی چیدن پامُغ ُون که اصطلاحن بُن چین اگن اَرن ، بُن چین بی کهر ون و گاون اَچینن که خَمل و کنکی که پا مُغ رختی و اَمبَوُک هم جز بُن چینن

دهستون گهره !

                 

دهستون گهره از توابع بخش فین شهرستان بندرعباس در استان هرمزگانن و دهستان گهره در 85 کیلومتری شمال بندرعباس واقع بودن .

کار اغلب مردم دهستون گهره کشاورزی و دامدارین . خرما هم محصول اصلی دهستونن که برداشت ابوتن . و اگه بارون ب

بارد گندم و جو و تنباکو و سبزیجات هم کشت اکونن . البته درختون مرکبات به صورت پراکنده وجود ایشه .

روستاهای دهستان گهره به شرح زیر می‌باشند:

روستای مزدان
روستای چَلو
روستای قطب آباد
روستای شورابی
روستای دوین
روستای آبماه
روستای زیارَت از جمله روستاهای توابع دهستان گهره محسوب اوبوتن.

روستاهای دهستو ن گهره : گرو - چامهکو - ذرتو - آبشیرین - خوشهنگام

لهجه این منطقه امیخته از لهجه ونحوه پوشش اون منطقه هم تحت تحقیقن !


منبع : ویکی پدیا
....
با تشکر از احسان رمضانی

کتاب مصور پوشش زنان و مردان

           

اولین کتاب مصور پوشش زنان و مردان هرمزگان وا تلاش خانم فاطمه باستانی گردآوری بودی ، داخه ای کجموعه عکاس ُون عبدالحسین رضوانی،سامی حزنی ،، 108 صفحه تمام رنگی، وا کیمت: 15هزارتومان
خیلی مناسب ن
جاُونی که اتونی ای مجموع تهیه بکنی : شهر کتاب واژه،شهرنمایش.نبش بلوار معلم
کتاب فروشی وحدت شعبه یک،فلکه برق،روبروی معبد هندوها
کتاب فروشی وحدت شعبه دو،بلوار دانشگاه،جنب پیتزامثلث

راه دور دریا

آفتاب جزیره را چون خواهری مهربان در آغوش میکشد ، رنگینش میکند، و گرمای مطبوعش را در تمام رگهایش میدواند

جزیره بر میخیزد از خواب خوش شبانه اش و زندگی حکایت هر روزه اش را از سر میگیرد
سلام چشمهای مهربان ع عطر ملایم نسیم و نوازشش بر گونه ها
ح

رکتی موزون در دستهای جوان مانده ، طبشی هماهنگ که وسعت را از دریا آموخته اند
و دریای همیشه پاک، دریای یار، یاور
دریایی که سکونش را میشکند، سینه اش را میشکافت این جزیره، این ساکت، این خاموش پر حیات، بر پهنه آب و بر سینه ی شن زار، جزیره هر لحظه خویش را می یابد در هجومی از خاطره های کهن سال که خون گشته اند در رگهایش دریای دوست و خاک صبور میعادگاه این جنگ آورانِ ساکت
در صبحی چونین خاموش، در جنگلی نه انبوه، یر برکشیده از سینه ی آب، چه حکایتها دارد دل دریایی این جزیره ای
توری که هر دم در حلقه های ظریفش خواب خوش اعماق را می بیند. به ژرفها رفتن، پیکار کردن، دریده شدن، شکار کردن و به فرازباز آمد؛ در حرکت هماهنگ بازوان جزیره ای و پذیرفتن این سرنوشت که برای تور زندگی همان است که برای جزیره ای، غوطه خوردن در دل آب و گره خوردن در دستان هنوز جوان مانده.
برین دریای گسترده که در هر سویش نشانه ای از وقار و پیروزمندیشان بر آب آرامیده است در بازی شیرین آفتاب با موج، در کنار این سوختن و تن به تابش عظیم خورشید دادن استراحتیست و نشستنیست تا به یاد آورند آنچه بوده اند و هستند.
فردا ... فرداها .. این نیامده های مرموز... آیا نبض زندگی تندتر خواهد زد؟ آیا فردا خورشید این چونین درخشان خواهد بود؟ و آیا دریا فرشی زمردین خواهد ماند بر زیر گامهایشان؟؟ نگاهی که مینگرد ... چشمی که در زیر آفتاب به فردای طب زده اش مینگرد.
*********برگرفته از گفتار متن مستند راه دور دریا * با کارگردانی جناب آقای حسن بنی هاشمی********

وجود تو

وجود تو به وجود مه بندن
ای ناز نگات چه دل پسندن
دائم سکوتت وا مه نگفتن

ای عشق تو هم به هیله بندن
...

تردیدی که مه از چشوت اخندم

انگار که به تو از یاد ابردم

ولله بخدا خیال محضن

که مه به تو از خودم ارندم

                                         شوری که مه از چشوت ندیدم

                                           انگار به مرادم ارسیدم

                                               شعر : رضا عباسپور

                                              عکس : محمد دریازاده

اُوباد سیاکُش

 یکی اَز منطکه ُون بکر شهرستان خمیر اُوباد(هُو باد) گَپ و جُونِ بالاشهر نیمه کار ن ، که خیلی ُون اَ وجود ای اُوباد داخه هرمزگان خبر شُو نین ای اُوباد خواص درمانی زیادی شستن ، علتی که اُوباد بَ سیا کُش بین اهالی ابادی مشهورن این که زمون کدیم یتا اَ سیا ُون غایه جُن شُوشتن داخه ای اُوباد مردن و بی همی شَگَن اُوباد سیا کُش ... با تشکر از ایوب منصوری

بهار مه

   

ای بهار مه تو ای یار مه

ای بهشت مه ای سرشت مه

انینم به پای تو ..... اینینم به پای تو

ای وجود مه تار پود مه

دل داغ مه گل باغ مه

انینم به پای تو ..... انینم به پای تو

تو که عمرمی تو که جونمی
تو نوای دل توی شعرمی

انینم به پای تو ..... انینم به پای تو

ازم دور بشی تو مغرور بشی
جم و جور ابم مه صبور ابم

انینم به پای تو ..... انینم به پای تو

شعر : رضا عباسپور
عکاس : ناشناس