پیوک یا نارو

نادونم مریضی {پیوک یا نارو } وا یادتن هه یا نه
کدیمو تو بندر که هو لوله کشی نهسته و هو مردم اَ برُکه تامین شبو مردم بشته وا ای درد گرفتار شابوده یه رشته ون باریکی هسته که بشته تو رُون و کلم پا پیدا شبو و خیلی درد ایشته و جوش شدا و آدم تُو شکه و همجا ایکک شاخاروند که تاوُل شزه و بعدن یه رشته ون باریکی در شهونده که دُ رش وا هو گرم شامالی و سر همو که مث کرم هسته دور دار کبریت شاپیچوند و کم کم و آسته آسته در شاوا اگه ای رشته پاره شبو دگه درد و تُو بشته طول شکشی یه وختی درازی همی کرم نیم متر هم شبو بعضیو هم اگن معصونیت شو هسته و گرفتار ای مریضی شو نابو فکت آدم هم ای درد و مریضی شگفت و تو حیوون پیدا نبودن ...
یه سالی هم تو کدیم بندر ثبت بودن به اسم سال دردی
ای اتفاک تو سال 1337 کفتن اگن تو ای سال و تو یه مدت کمی خیلی از مردم بندر و دهاتون اطراف در اثر یه مریضی ودردی مُردن که بعد شاگفته شایه ووبا بشت یه درد و مریضی مث سرما خاردگی شدید و اگن وا هوندن باد سختی شروع بودن آمار کشته گان معلوم نین ولی ای احوال تلخ هنو تو ذهن مردم کدیمی موندن که شگن سال دردی

تعطیلی مدرسه ون و چُولَنگون

کدیمو وختی مدرسه تعطیل شبوده اکثر چوکو بندری شارفته کارشاکرده تا هم پولی ب مدرسه و تفریح خو دربیارن و هم سرگرم بشن چون او زمون مث حالا اینترنت و فیس بوک نهسته و تفریح چوکو توی تابستون یا دیریا و ماهیگیری هسته و یا گازی فوتبال
گپ ترن شارفته رو کشتی کارشاکرده، بارشماری روزی پنجاه تومن و ونچ مَن(راننده چرثقیل کشتی که بار از توی انبار شوارده بالا و شانهاده رو تریلی) صد تومن، صد تومن خیلی پوله چون حقوق یک کارمند ساده هزار و پونصد تومنه و با همی پول زندگی تقریبا راحتی شوهسته
کوچکترن یا شربت و آب یخ شافروخته و یا سیگار وینستون، سیگار وینستون هر باکس هیجده تومن شاخریده یعنی هر بسته هیچده کنی و بسته ای دوتومن شافروخته و رو هر باکس دو تومن سود شاکرده و تقریبا روزی بیست سی تومن، بسته به فعالیت شو درآمد شوهسته
پاسپونن بندری هم همیشه نرو سیگار فروشی شاداده چون شهربانی و شهرداری دستفروشی ممنوع شوکرده البته زیاد سخت شانگفته و پاسپونن بخاطر ایکه یک نخ سیگار مجانی گیرشون بیاتن دنبال چوکون شاکرده 
.
نویسنده : اکبر از کانادا

سمبوسه اشرف جلالی

کدیم تو خیابون برق نرسیده به بازار گپ چند کدم بالاتر از داروخونه رفعتی شیرینی فروشی اشرف جلالی هسته، اشرف اصلش مال پاکستانه که از بچگی هونده بندر، ولی معروفیت دکون اشرف بخاطر شیرینی نهه، بلکه سمبوسه اشرف بیشته معروفه و یکی از جاهونی هسته که پاتوق چوکون بندره. 
ضمنا اشرف جلالی لیدر طرفدارون تیم آرشه، تیم تاج مال سعیدیانه و چون مث همه جای ایران دولت پشتشه توی مردم خیلی طرفدار اینهه ولی آرش بخاطر ایکه بیشتر بازیکونش مث صالح سنگبر و خلیل رضایی و عزیز کهوری و عبدعلی مرادی سیاسی هسترن خیلی میون بندریو طرفدار ایهسته وهمیشه وقتی ای دوتا تیم مسابقه شاداده دعوا شبوده. تیم برق و نابن و اروند هم جزو تیم ون مطرح هسترن ولی تیم برق از بکیه تیمو بیشتر طرفدار ایهسته و تیم آرش و برق تقریبا یکی هسترن و جالبه که او زمونی که مه نهرم اگن لیدر تیم برق علی خان حبیب زاده هسته، مه بخاطر خالوم طرفدار تاج هسترم، ولی طرفدارون تیم برق و آرش بیشتراز تیم تاج ب یک داور معروف بندری ب اسم احمد جَک جَک (احمد دریازاده یا دریانورد) فحش شاداده!
نویسنده : اکبر از کانادا

یه عده زیر بارونن

یه عده زیر بارونن
یه گوش همی چکو چکو
یه عده گرم خوو خش
زیر ملافه و پتو
یه عده تو همی زمون
از گشنگی هلاک این
یه عده از زور خشی
عاشق سینه چاک ابن
بعضی از بس طلا شوهه
پارتی و آشنا شوهه
نه لطفی با خلایق و
نه کاری با خدا شوهه
بعضی با هر که یار ابن
رو اسب دل سوار ابن
بی خوشو از یاد ابرن
عاشق جون نثار ابن
یه عده تو خیال ول
گل علف بار ازنن
یه عده ناامید ابن
بی خوشو وا دار ازنن
بعضی با هر که یار ابن
رو اسب دل سوار ابن
بی خوشو از یاد ابرن
عاشق جون نثار ابن

یادتن

یادتن خُنَه اُ دیوار،اِی نَهَ
یادتن دیوار خریدار،اِی نَهَ
یادتِن آدم ساده هَستَریم 
یادتِن که بی اِفاده هَستَریم
زیر پامُ پَریتَک،غُالی نَهَ
لُوِمو اَ خندهُ خالی نَهَ
دِلِمُ شاهِن اَ مِهربُنی یَه
رو لُوُ کِصِه یِ همزَبُنی یَه
باشه که زندگیمُ تِراز نَهَ
دسِمُ پیشِ کسی دراز نَهَ
باشَه که سفره یِ رنگین مُنَهَ
یَه نفر آدم غمگین،مُنَهَ
همه جا مِهُرو وفا،بدی نَهَ
گَپ اَ بومی،گپ اَ سرحدی نَهَ
یادتن ما دگه دَه مرد نَهَریم
اسیر تریاک وُ اِی گَرد نَهَریم
چَک و چوکُ هَمَتا یازِی اَرِن
مُم و بَپشُ هَمَهَ تا راضی اَرِن
یادتن که ما بِرارِ هم اَریم
غایِه سختی کنارِ هم اَریم
ایطوکا ما همه پَرکَن نَهَریم
همه وا هم خُب و دشمن نَهَریم
اِی گَنوغِ بَندِرِن تُوارِتِن
بیگُنَه نی عزیزُم بِرارِتِن
نَگُفتن بی تا بِرِیم یازی بَشیم
هَمه تا داخل اِی گازی بَشیم
گَل اَ نُو گازی اَ نو بی تا بِرِیم
جُهاز و هُوزار و هُو بی تا بِرِیم
وِل بُکُ تو دِست اِ اِی غصتَه بِسَه
تو بِچی لِنگِرِ خُ رِستَه بِسَه
بِزَنیم دل خُ وا دِریا همه تا
بُکُنیم راهِ خُ پیدا همه تا
غمِ دنیا دِگه چُولِت نَکُنِت
ای اسیر پول نَبی، مُولِت نَکُنِت
وا ماشِت بَه تا که لِم چیت نَکُنِن
ای چپ و راست دگه کِی چیت نَکُنِن
سَرِخُ پیشِ کسی خَم نکنی
بِی خُ دَرمُنده ی ماتم نکنی
اگه ما بِی خُمُ باور بُکُنیم
اتُونیم اَ خُمُ نابَر بُکُنیم
با تشکر از مهسا پروین

پیرمرد

ای پیرمرد بدو بنی نگا بُکن تو بِ دیریا 
پا بَ بگه چطو اَبو حسرت و زندگی ایجا 
تُو اُم بِگه از عمر خو چه روزون خوبی تَسته 
چطو تَ هُنده لُو تیو وا دیریا پیمون تَ بسته 
تو اُم بگه از زندگی از ای همه بی پَناهی 
بی که بگم درد و غَمُم که دلُمی نی گُناهی 
.....
عکس از محمد بارکار

از بی کسی

دِلُم از بی کسی تو سینَه مُردِن
وا پُر بودِن نُگاه باد اینَبُردِن
خون از چشمُم نَرختِن دُنَه، دُنَه
دِل مُردَم هَنو خیلی جََوُنَه
اُ خَندَه اُن کُجان عشقُن چه بودَن
هیچ وَه روزُن ایطُو سیا نبودَن
یَه روزی آسَمُن آبی تِر اَستَه
هَر جا تَرفتَه خوبی بشتِر اَستَه
پَسینی اِی پَسین ِبی پَناهی
گُم بودِن مِثل سایَه تو سیاهیi
دِلُم از بی کسی تو سینَه مُردِن
وا پُر بودِن نُگاه باد اینَبُردِن
.
.

خیلی موندن

خیلی موندن بهت اگم همیو بس
تا بدونی چه کسی اتدا ا دست
خیلی موندن تا بفهمی چه کسی
مث مه از جان و دل بی تو شخواست
عاشقونه تو چشوت ذل شزدو
با نگاهش به تو شگو گپ راست
خیلی موندن تا بدو نی که عکس تو
که گم اتکه سال پیش بار مه هه
دل شخواسته یه تا عکسوت ایبشه
عکست امواگه بدون بار مه هه
خیلی موندن تا بدونی که چقدر
خالین جای دو دستم تو دستت
خبر رفتنو بر نگشتنم
خیلی موندن تا به گوشت برست
خیلی موندن بهت اگم مهیو بس

مرد چیچکائی

ای مَردچیچکائی مَردِ ستاره و خاک 
رَفتی مِثِ کَموتر ای خَسته روح دلپاک 
تو جام زندگیخو اِتوا کِشی و رَفتی 
تُو دام پول و گول زمون ما نَکفتی 
ای بی خیال بیش و کَم دِلت وا شوقِ نورَه
دلِ کباب اَ زَجرِ تو کوهِ غَم و غُرورَه 
اسوده بو تنی که باری گِران ایشسته 
روح گَپی که پیمُون وا اسمُن ایشسته 
اَفتوی که خووی تَدیده همیشه بی غروبُن 
حَرفونِ موندگار تو شَروندونِ جنوبُن 
ای مَرد و شُور و شَروند تَلخن غَم جدائی 
قَدرِ تو اُ منَفهمی ای مَرد چیچَکائی