گپ بودِن بندر ما

گپ بودِن بندر ما ، نُوم خدا کَد ایکشیدِن ... شو وا دست خونه باشتا خلوتِن ماه اَرَسیدِن
زیر پوستی مثِ رگ دو اَزدن چِکه خیابون ... سایه خیر و خاشی واگرشن فَت و فراوُن

مگه پِشته بِشتـرَ مهر و صفا ... هنو مُندِن رد خوبیُ به جا
مگه پشته بشتـرَ

مهر و صفا ... هنو مُندِن رد خوبیُ به جا

--------
شعر از مجید ذاکری
عکاس : احمد جعفری

وکتی ک بوهاربشت

وکتی ک بوهاربشت ، پرندگان سرود اخونن، وباغون سبز پوش زمانه ابن ،وپرستوون تا کرانه ی عشک پرواز اکنن ،وآسمون چه زیباابوت ،ودل ما غربتی یون ، درغم زادگاه مون سرگردان نوبوت .
وکتی ک بوهاربشت ، م وتو سبز وسبز ابیم ، وخرمن مودونت جلوه دگ ای پیدا اکنت .
وکتی ک بوهار بشت ، یوسیمین ودرختون ... توسرزمین م وتو ،تو شهر شرجی وگرما ، توبندروهورمزگان سبزینه ابن و سورسکون سبزآواز اخونن .
وکتی ک بوهار بشت ، چشمون تو زیبا ایبوت ، وعشک بهانه ای ابوت برای سرودن . وبهانه همان عشکن .
چوک سیم بالا
عکاس : محمد دریازاده

مه ُو تو

مووتو کصه یه بوسه بودیم مووتو کصه یه غصه بودیم
مو وتو بیداری شب مو وتو آرزوی دیرینه بودیم
مووتو بی خیال از هرزما نه مو وتو عاشقان عاشقونه
ما رفت ته ، سید مظفر بی عروسی ما چیده نقل وبادام ، ما دو دستی
ما خونده شعرون زیبا ونسروک ما گفته کصه ها ی چین و ماچین

ما هوند لوتیو هر روز وهرشو ما نشته پای خضر امشو ودوشو
ماگفته کصه دل از بهر یاران ماخونده شروند خاش زیرکنارون
ما نشته تا کُپ صبح لو دیریا مابوده بی خیال از غم فردا
ولی افسوس که کدر هم دگه موندونست تو رفتی راه خود مه موندوم حیرون
همیشه زندگی یک طور نینن همیشه هر دلی شادون نینن
آلهی بر بکیتن ای بی عدالت بشیم حافظ هم ما تا قیامت

چوک سیم بالا
.
عکس : عباس حاجی محمدی

سلام بندرُ مه

       

سلام بندرُ مه بازم هُوندم
ی خُو تحریکت کنُم با زبونم
و باز اخونوم
تا بدونی که زمونی که هیچکه نینن
کنارت مه باز امُونوم

بندرُم خیلی وقتن با هم غریبه ایم
خیلی وقتن با هم دگه درگیر ابیم
ایجا تیزی بندیری ت رو بندری تیزن
دلمو موند بیگینیم جلو ی بندیری میزن
چون همدلی نینن
و هر دلی گیرن
به بند چیزی
یکی بند پولن یکی ارک یکی به هیزی
یکی یکی نی
همه شاوا همه چی ی جا به دست بیارن
گپ سرهدی مزن که بحث بی فایدن
چون ایکک امگفت که لووم خشک بوو
ولی بازم اگم تا ایشه جونوم جون توش
خونوم هند جوش
حرومخور نوش ها
همطوو تنت بفروش
حق مه و بندر بشت به جونتون گوشت
شعر : فرزین وزانی
عکاس : کاوُوس جوّی
.
با تشکر اَ همکار عزیزم ون دخت هُرمز ، خانم معصومه زاهدی

بَه دُنیا هر که دل بستی گَنوگِه

یِه دنیا جون و گول و تازَه گَوگِه

یِه دنیا چِف وی آ دنیا هَوو گِه

نصیحت نه،اَگَم ای رو وظیفه

بَه دُنیا هر که دل بستی گَنوگِه

              * * *

نوشتم حال و روزِ خَوه به نامه

که بِی تو زندگی هستی اِدامه

ادامه بِی گلِ نرگس چه سختِه

مِث دردِ که کُوتی تو گِدامه

            * * *

اُمشو ای سرُم خو مِه پَریده

بَختُم به گَمُونم که گَریده

شاید پُر پیمونِت یوسف

جونُم و زبونم اِلریِدِه

            * * *

غمِ دوریِت،تویِ دل پُلُتِی

اَ بَس خَرصُم مِه رِیتی چیم پِدوتِی

دوایِ جادویِ جادوگریِ تو

اِ دوریِ تو لُمبورمُو سُوتِی

            * * *

مَزُ کَنچ و وُرست اَی جا نمونی

بِنک پا مَنجَلِ جازِگ به جونی

اَکردی درد دل مردِ فکیره

شُلک ناجیِ ما بو تو گرونی

          * * *

مِهُ و بارُون، مِه وُ نُودُون،مُه وُ تو 

مِهُ و آتِش ،مِه و کودون،مِه وُ تو

اَگی آلمهتری بودِ زمونه

بِبِنگ وا هم دِگه پورون مِه وُ تو

                               ( شعروی رودانی) از شاعر خوبما:یوسف قاسمی