نگاهت
امکه و محو تو بودم/نگاهم ادکه و بر بادم اتدا/مه امنافهمی عشق و عاشقی
چن/اگه عاشق بودم خوت یادم اتدا/مه تنها و همه عالم غریبه/تو با احساس مه
نزدیک بودی/درم ادوا از ئی حجم سیاهی/چراغی توو شوو تاریک بودی/تو رنگ تازه
ئی اتدا به دنیا/زمین و آسمون رنگ تو ایگفت/تو هوندی ساز ناکوک دل مه/نوا و
ضرب و آهنگ تو ایگفت/همه دنیای مه لبخند جونت/که پشت پنجره قابی تکرده/چه
ادکرده با قلب عاشق مه/که هر رو بشته بیتابی
تکرده/مهونده دیدنت با یه گل سرخ/با قلبی که از عشق تو پر استه/چه بو که
بیوفا بودی و رفتی/فراموش ادکه عهدی که مبسته/دروغه خنده ئون تو دروغه/نگاه
مهربون تو دروغه/هزارون وعده ی شیرینوم اتدا/تموم وعده ئون تو دروغه/چطوکا
هوندی و چه بو که رفتی/هنو بی مه سؤال بی جوابن/تموم خاطرات خوب با
تو/حالا بی مه مث رنج و عذابن/
.
( ابوذر کمالی )
عکاس : حمید ترخان
