بد شانس (2)

 
ایقد محو گپ زدن هسترم که تازه بعد از پارک کردن ، متوجه ماشین پلیس بودم ، امدی دوتا درجه دار برگه جریمه بارشون ، نگاه نکردن و ریشخند مه نکردن ... تو دل خو امگو :
- ای بد شانسی ما تمومی اینین ...
از ماشین پیاده بودم امگو :
- جناب

سروان ، داشتم پارک می کردم ننویس ...
- اولا سروان نه و ستوان ... دوما ، تو الان داشتی پارک می کردی ، از سر خیابون همینطور با موبایل صحبت می کردی ، تازه الان هم که پارک ممنوع زدی ... حواست کجاست؟
یه نگاه به بالا امکه امدی میترا از تو پنجره نگاه نکردن و از اعصاب خوردی کله خو تکون ندادن .
به میترا که امدی انرژی امگه و هوندم باد بسم امگو:
- خوب باشه حالا چقد شده ؟ زود بنویس می خوام برم کار دارم.
- کجا بری ؟ تازه اومدی می خوای بری ؟!!
مه دگه از ای برخوردشون اعصابم خراب بوده و کاردم تزه خونم شنهوند.
- آقای عزیز چرا متوجه نیستی زود جریمه تو بنویس می خوام برم .
- باشه ، مثل اینکه خیلی عجله داری ؟ برو مدارکتو بیار...
تا ایگو مدارک ، انگار آب سردی روسرم شورختن .
- م..م..مدارکم مونده تو پمپ بنزین
- پمپ بنزین واسه چی ؟
هر چی داستان پمپ بنزین براشو تعریف امکه قبول شونکه نامردو، آخرش ایگو :
- ماشین باید بره پارکینگ .
- ای بابا پارکینگ واسه چی ؟
- طرحه ... این ماشینا که می بینی همه توقیف شدن باید بریم پارکینگ تازه شما مدارک هم همراهت نیست .
نگاه امکه امدی 7 ، 8 تا ماشین دگه هم ووستادن.... دگه خیلی اعصابوم خیلی بهم رخته امگو:
- بیا این سویچ هر جا می خوای ببر ... فقط یه رسید به من بده برم
- کجا ببرم ، یه سرباز باهات میاد میرید پارکینگ اونجا بهت رسید هم می دن
- بابا ، من رسید نمی خوام میشه ماشین و بر دارید منو ول کنید برم کار دارم ؟
ایطو که امگو یارو شک ایکه و شروع شکه به گشتن ماشین ، بعدشم یتا سرباز شوفرستا اول بریم پمپ بنزین تا صحت حرفون مه ثابت بشت ...
نگاه بالا امکردی امدی میترا به حالت غیض پنجره ایبست و ره ...
خلاصه وا یتا سرباز اول رفتیم در پمپ بنزین . یارو پمپچی ایگو:
- تو خو پول نتواردن ناتونم مدارک تادم چه اکنی ؟
- ای بابا نادیدی که پلیس دمبالمن ... ماشین شا بزنن تو پارکینگ مدارک شاوات که زودته مرخصش بکنن ...
- به مه ربطی اینین یه چیزی گرو باید بنوسی تا مدارک تادم ...
مه که فکرم دگه کار ایناکه امگو:
- بیا ای موبایلم بگه ، مدارک هاده ...
سیم کارت و باتری موبایل در اموا و شومدا ، مدارک موگه و رفتیم به طرف پارکینگ ...
پارکینگ خیلی شلوغ هسته ، بالاخره با هر بدبختی هسته ماشین تحویل امدا وسایل خو امسید و در هوندم ...
تقریبا یه نیم ساعتی معطل بودم تا ماشین گیرم هوند، ساعت 11:30 بوده و بارون شدید ، زیر بارون خیس خیس بودرم . اولش مواسته برم خونه ، ولی بعد ، امگو اول برم یه سر طرف میترا از دلش در بیارم بعد ارم خونه .
از ماشین که پیاده بودم فقط 3 تومن امسته و همو هم امدا کرایه دربست. با خوم امگو اشکال اینین ، پول از میترا اگرم وا یه آژانس ارم خونه ...
هوندم آیفون بزنم که یهو یادم هوند، ای دل غافل ، آیفونشون خرابن .... امفهمی که تو بد وضعیتی گیر امکردن ... موبایل خو هم امداده به پمپ بنزین ، بدجور گرفتار بودرم ، بدشانسی پشت بدشانسی ، دم در خونه شون ووستادم ولی ناتونم بهش بگم در واز بکنت . هیچ راهی امنهسته و باید برگشترم خونه... متونست تصور بکنم که الان اگه بدون ماشین برم خونه بپ ما چه بلایی سرم در اتارت. وا خوم امگو:
- اشکال اینین ، کلی خرید امکردن ، ای ماییون و میوه ، اگه مم ما بببینت کیف اکنت ، اگیت "چه چوک با مسئولیتی امهه" وا همیشون سری زیر اتارم ...
تو همی فکر هسترم که یدفه یتا ماشین هوند جلو پام ترمز ایکه ... زیر بارون داخلی معلوم نهه ...
در ماشین باز بو و بپ و مم میترا از ماشین پیاده بودن ... همی یه چیز کم امسته ....اصلا حوصله غرغر بپش امنهه .
تا به مه شدی وا اون وسایل تو دستم و جون خیس زیر بارون ووستادم تعجب شکه . بپش با یه نگاه معنی دار ایگو :
- آقا حسام ، از ای طرفون ... خوب ادونی کی بیای که ما خونه نبشیم !!!...
- سلام ... نه ... م... مه ... داخل نرفتم...
- بی مه دروغ مگه ... ساعت 12 شو در خونه ما ووستادی ، توات مه باور بکنم که تو داخل نبودی؟ ... مرد بش راستش بگه ... سرت خو نابرن .... ما هم جوون بودیم ولله ... از ای قرتی بازیون مونهسته ...
- نه ... م... به خدا ...
همیطو پت پت مکه که مم میترا وا دادم رسی و ایگو :
- بی دومادم اذیت مکن .... بزه رفتن کلی خرید ایکردن بی صبا .... حالا بیچه زیر بارون ووستادی بریم بالا ... خیس بودی سرما اخاری ...
- نه مامان ، دست شما درد نکنت ، مه مزاحم نابوم فقط ای وسایل هوندم تحویل هادم .
نادنم بیچه روم اینکه داخل برم ، همیطو که گپ مزه وسایلون از بارم شوسید و سلام خانواده شورسوند و رفتن داخل ، درم شوبست .
حالا مه موندم تنها تو خیابون دانشگاه... بدون یک کینی پول ... گوشی موبایلم امنین .... زیر بارون ... ماشینمم تو پارکینگ شهرداری... ساعت از 12 شو هم گذشتن... روی خونه رفتن هم امنین ، تازه اگه بخوام برم هم نصف شو زیر بارون کجا ماشین گیر اتات بی امیرآباد...
هم خنده می گفته هم گریخ ... به بد شانسی خوم فکر مکه که متوجه بودم یه پیرمرد فقیری وا ریش بلند که قیافش به درویشون شخا تو نخ من ...
وا نیشخند به مه ایگو :
- چه بودن ؟ خیلی حال و روزت خرابن ؟ نومزادت سرکار تی نهادن ؟
مه که تو اون وضع ، حوصله همی یتا دگه امنهسته امگو :
- نادونم خالو ... ببخشید که پک و پولی هم امنین تادم .
یه خنده ایکه و ایگو :
- ههه ...نه ...دستت درد نکنت ، اتفاقا مه مواسته یه پولی بی تو هادم که مه هم امنین....امدی خیلی داغونی هوندم حالت بپرسم ، ببینم چتن ؟
از اخلاقش خوشم هوند ، امگو :
- نادنم خودم بد شانسم ... نومزادم سرکار می نشتن...یا .... نادنم...
- هههه ... مه ادونم... تازه اول کاری ، ایطو درمونده بودی .... هنوز راه درازی اته ، بزار هیش که اتکه معلومت ابوت ... هههه... "باش تا صبح دولتت بدمد .... که این هنوز از نتایج سحر است"
ای شعر که امشنفت مثکه برق امبگنت .... یه دفه خشکم ایزه ... حالا معنی ای شعر با تموم وجودم درک مکه . آخه اسم میترا تو شناسنامه "سحر" هسته....
خنده ای امکه و پیاده راه خو امکشی و رفتم .

(پایان قصه )

خالو مجید

عکس:سیاورشن

بد شانس (1)

پسین یه روز خوب پاییزی هسته ، هوا ابری و بارون نم نم خاشی شهوند ، یه نسکافه به خوم اُمرِخته و با کیکی که دادام درست ایکرده مَزه تو رگ . تو اتاقم پای اینترنت نشترم ، پنجره باز اُمکرده و از صدای بارون لذت مبرده ، خیلی احساس خوبی

اُمسته عجب پسین خاشی ، هوا بارونی و یک عصرانه خاش ، همیطو تو اینترنت یه مقاله سیاسی مخوند که یه بیت شعر از کمال الدین اصفهانی نظرم جلب ایکه :

"باش تا صبح دولتت بدمد ..... که این هنوز از نتایج سحر است"

به نظرم جالب هوند ، مواسته دمبال معنی شعر بگردم ....که موبایلم زنگ ایخا
- همه چی آرومه ... من چقد خوشحالم ...( صدای زنگی که بی تلفن میترا امنهاده)
با شنیدن ای آهنگ کیف امکه .. منتظر تلفنش هسترم.... :
- الو سلام میترا خانوم عزیز
- سلام آقا حسام کجایی ، اِمرو زنگ اتنزدن ... دگه تحویل ناگری ...
- امرو خیلی کار امسته ، اتفاقا همی الان مواسته بهت زنگ بزنم خیلی دلم بهت تنگ بودن ....
- خاب حالا ...تعریف الکی مکن .... اگه توا بیای الان سریع بدو ... مم ما و بپ ما وا هم رفتن طرف " شهرو" حالا حالا ئو هم نتان، حداقل تا ساعت 12 که برناگردن .
با شنیدن ای گپش حال امکه همه چیز برای یک شو دل انگیز جور هسته ، جواب امدا :
- همی الان یه دوش اگِـرُم اتام چیزی اتناوا ؟
- فقط سر راه دوتا مایی سرخو بِگِه ، تکه نکنت ، بی تو فر موات ، یخو میوه و وسایل سالاد هم بگه ... صبا خاله شو نهوندن
- باشه فقط یه دوش اگرم حداکثر تا 45 دیقه دگه اونجام .
حدودا 4 ماهی شبوده که وا میترا عقد هسترم . ولی خانواده سختگیری شوهسته و حتی وقتی با هم مواسته بریم صحرا یکی دمبال مون شافرستا. خیلی وقته منتظر یه موقعیت هستریم که وا هم تنها بشیم . نا سلامتی شرعا و قانونا زن و شو هستریم .
مه نادونم ای رسم هیش گفتن وا ای هزینه ون سرسام آور که بنیان اینهادن ، یکی مثل مه تا شواسته پول هیش خو جمع بکنت پیرش در هونده .
تقریبا برنامه ریزی موکرده که یه سال دگه هیش بکنیم . ولی که طاقت ایشسته تا اون موقع ....
خلاصه جون خو امشوشت و حسابی ریت امکرد ، ساعت تقریبا حدود 6 شبوده ، تا هوندم از خونه برم در مم ما گیر ایدا :
- حسام ، بره نون بگه بی شوم نون مونین ... بپت اتات نون تازه شوات .
مم ما عادتشن ، هرموقع عجله اته یا یک کار مهمی اته نا تونت کاری دستت ندیت ...
- مه ما برم کار امهه ، بی سامیه بگه بریت
- کار چه اته ؟ ... تو خجالت ناکشی تلو نرگت ...تو ای بارون ، بی دادات بفرستم در نونوایی؟... بی تو هم اگن مرد ؟ ... چوک گپ موکردن که ایطو جواب مون هادیت ... اصلن حالا که ایطو بو خودم ارم نون اگرم ... ما وقتی همسن وسال شما هستریم ...
مم ما خدا عمری شادیت ، وقتی شکفته رو دنده سُک سُک دگه ول کن نهه ، فوری هم غیض شـَگـِه شگو خودم ارم ...
- باش ، ارم ولی فقط تا رسیدم دم در، بیای پایین تحویل بگری ، از ماشین پیاده نابوم و ...
تا اسم ماشین اموا ، صدای سامیه از تو اتاق در هوند :
- ماشینو می خوای چیکار ؟ من لازم دارم . می خوام با شهلا برم بیرون کار دارم...
مم ما که دگه اعصابش حسابی خورد بوده ایگو :
- ای مرد شور تو با این شهلا رو ببرن ، تو دیگه کدوم گوری می خوای بری ... دوتا لندهور گپ موکردن یکی از یکی تن لش ته ... فقط بلدن هیکل تلو بکنن ...
مه که امدی هوا پسن یواشکی تـُـت خو امگه و از خونه امزه در . در نونوایی که رسیدم امدی خیلی شلغن اول رفتم بی نوبتی بگرم ، صدای همه در هوند و امشوکردی آخر صف ...
نون امبرد در خونه و زنگ امزه بی سامیه تا بیاد نون تحویل بگنت ، (بپ و مم ما تو خونه وا مه بندری گپ شازه ولی وا سامیه فارسی ، آخرشم نه ما مفهمی دلیلش چن ،نه خودشون !) :
- بیا این نونا رو ببر بده مامان
- الان میام ولی باید منو تا در خونه شهلا اینا برسونی...
- بابا من کار دارم چرا متوجه نیستین ؟
- من که می دونم کارت چیه ، لابد با میترا خانوم قرار داری .
- دارم که دارم .... زود باش بیا برسونمت دیرم شده.
حالا شما فرض بکنی مه از امیرآباد باید به خانوم امرسونده داخل هدیش (با اون دنگ و فنگش ) بعد رفترم گلشهر خیابون دانشگاه ... ولی چاره ای امنهه ، بالاخره راضی بودم برم .
از هدیش که در هوندم سریع رفتم طرف بازار مایی چی و از همو پشت بازار میوه و وسایل سالاد هم امگه . خوشبختانه خیلی اونجا معطل نبودم فقط تنها مشکلی که امسته ایه که چراغ بنزینم روشن بوده نگاه ساعت امکه ، یه ربع به 8 بوده ... گذر زمان خیلی سریع هسته و با خوم حساب امکه اگه برم بنزین بزنم حداکثر نیم ساعته ارسم در خونه شون.
تو پمپ بنزین خیلی زود تر از اون زمانی که فکرش مکه نوبتم بو خیلی خوشحال هسترم . فکر مکه دگه مشکلات تموم بودن و احتمالا یه چند ساعتی با خیال راحت اتونم پیش میترا بشم .....
تو تصورات خوم الان پیش میترا هسترم و گل ماگفت و گل ماشنفت ...
تو حال و هوای خوم هسترم که حواسم به بنزین نهه و امدی که ای دل غافل باک پر بودن و پولش ابوت 40 تومن . مه که بعد از خرید فقط 13 تومن تو جیبم هسته ... با پمپچی صحبت امکه بنده خدا راضی بو 10 تومن بگنت و کارت و مدارک ماشین هم ایگه که بقیش بعدا براش ببرم.
خلاصه تو فکر خوم از ای هفت خوان رستم خلاص بودرم و شوتش امکه به طرف خیابون دانشگاه. بارون شدید ته بوده و خیابون بوده پر از هو ، صدای جیر جیر برف پاکن ماشین هم رو اعصاب هسته ، ولی در کل هوای لذت بخشی هسته .... صدای زنگ موبایل به مه سرحال ایوا
(همه چی آرومه ... من چقد خوشحالم) ...
میترا هسته و طبق معمول سُک سُک شکه که بیچه ایقد دیر امکردن . در حال توضیح دادن اتفاقات هسترم که امپیچی تو خیابون دانشگاه و با غرور به میترا امگو :
- عزیزم ، فرش قرمز بکرد که تا 1 دیقه دگه عشقت دم درن ...
- مه اتام تو پنجره کلید اکردم بدو بالا .... آیفون خرابن
- ای بابا ، ای آیفون شما هم همیشه خرابن که ، بزار الان پارک اکنم اتام بالا
( پایان قسمت اول)
.
نویسنده : خالو مجید
عکس : سیاورشن

کسمت پنجم : کشم در روهون ساسانی - اسلامی

        

ساسانیان:
در زمون ساسانیون تجاوز اعراب حجازی به اسکله هون و بنادرون و سواحلون ایران بالا ایگفت . جالب ته از همه این که با ای همه تجاوز و تصرف شونتونست به کشم تصرف بکنن .شاهپور دوم ساسانی (ذوالاکتاف

)نیروی دریای قدرتمندی تشکیل ایدا و به سرکوبی اعراب از کشم به بهترین نحو استفاده ایکه .چند کرن بعد در زمون انوشیروان که ناوگان ایران قصد شوهسته جزیره سراندیب ت
صرف کنن . جزیزه کشم بارم مرکز تجمع لشکریان و ناوگان هون هسته . همی طو برای عملیات هون لشکرکشی به یمن جزیره کشم یک بندر واسطه و کانونی بو که تحمع سپاهیان کبل از حرکت به سمت هدف هسته .


زمونی که یمن و سیلان . راه دیریایی ساسانیون به سمت کانتون چین باز بو و راه گپ دیریای ابریشم و ادویه از چین به هندوچین و از او طرف سیلان هسته که از کشم و بندر سیراف و از سیراف از طریق زمین به دیریای مدیرترانه و اروپا ادامه ایشه و تنگه هرمز و جزیره کشم یکی از همون مرکز عمده کنترول مسیر بزرگ دیریایی و ابریشم و ادویه بودن .

*************************************************
اسلام:

با وجود ایکه مدائن در سال هون 637 میلادی سقوط ایکه در سال 640 میلادی خوزستان وا تصرف نیروهون اسلام در هوند . اما در دیریا فرماندهون ناوگان اسلام عملا از نیروهون دیریایی ساسانیون شکست شاخا .

در نتیجه زرتشتیان که وا دین اسلام تن شانادا اگثرا به جزیره کشم پناهنده بودن و جزیره کشم مکانی امن هسته برای زردشتیون پناهنده و انها بشتر از یک قران شوتونست در مقابل لشکر اسلام وستن و نیروهون دیریایی هم تدارک شودیده . اوشو کمکم توی جزیزه کشم شروع شوکه به کشتی سازی و گرئوه گروه به گجرات هندوستان مهاجرت شوکه . آتار اتشکده هون متعدد رزتشی تو کشم هنوز به جا موندن .

زمونی که جزیره کشم توسط لشکریون اسلام فتح بو دیریانواردون کشم یامهاجرت شوکه یا به دیسن اسلام پناه شوبو . اما کشم هنوز اهمین خو در کنترول تنکه هرمز حفظ ایکرده . مهاجرت ایرانیون وا سواحل افریقا و زنگبار از جزیره کشم صورت ایگفت و هر چند اکثرم هاجرین اون شیرازی هسترن .ساختمان هون باستانی تو زنگبار - پمبا پ مافیا در افریقا که ایران هون شوساختن از نظر معماری و سازه شباهتی شوخن به ساختمان هون باستانی کشم .
.
گرد اورنده مطلب : احسان رمضانی

شکار اهو

مردم هرمزگان در کنار مائی کُشی و کماتی و پامُغی و کشاورزی عده ای هم کارشون شکال بزکوهی و غُوچ که اصطلاح میرشکالی ش میشینه ن و آهو بودی .. شکال آهو خیلی متفاوت وا شکال بزکوهی ن ، اهو بشته تو صحرا بی چریدن اتات و زیاد تو کوه نامونت ، شکال آهو

و یا آهو گردونی وا ای صورت ن که داخه منظقه ای که اَهو شو دی میرشکال یعنی همونی که تفنگ دستی ن داخه جائی کمین اَکنت و یَ نفر وا اشتر اَرت اهو ُون تره میرشکال هدایت ،، آهو اَ اشتر سوار ناترست و وا فاصله نزیک حرکت اَکنت و وختی که بی تیر رس میرشکال اَرسن میرشکال وا تیر شلیک اَکنت .. البته اهو شُوُون نور ماشین تو چهمی بکَت بازم اَوستت و فرار ناکنت ،، نکطه ضعف آهو زمین ُون گلی که وختی داخه گل اَرت ماهیچه وسط پنچ ُونی که اصطلاح میرشکالی ش جاری ن پاره ابوت و دگه اصن ناتونت دو بزونت و راحت ابو دسگری بکنی ولی وختی جاری ئی پاره بشت گُوشتی خیلی تلخ و نخاش ابوت