غار ازنم

سَرُم وا دیوار اَزَنُم
داد اَکُنُم جار اَزَنُم
وای اَکُنُم آه اَکَشُم
اَز تَه دِل غار اَزَنُم

بی خو پَدیدار اَکُنُم
یادِ خاش ِیار اَکُنُم
اَز خُو ِخرگوشی شُو
بِی هَمَه بیدار اَکُنُم
خافتِن و خاردِن بَسُمِن
هَر چه کِه دَردِن بَسُمِن
مَوا جَوُنی بُکُنُم
پیری و مُردِن بَسُمِن
یاور بی یارُن اَبُم
کاره ی بی کارُن اَبُم
بِی هَمَه جا سوز اَکُنُم
اَبر پُر از بارُن اَبُم
مَردُم ما روشن اَبِن
تفتَه تِر از آهن اَبِن
دَستُ خو زَنجیر اَکُنِن
تیر دِل دُشمَن اَبِن