وختی چولگریم غایه عید حال و هوای دگا شسته و هر عیدی صفا و لذت خاصی
واگرش هسته ، عید کربون شاگوت عید حاجیون و ملت صحب عید سرو رو همدگه
شابوسی و شاگوت انشالله حاجی ببی .....اما مراسم خیلی خشی که بین ملت بندر
هسته و تا الان هم ادامه شه رفتن مردم با زیارت سیدسلیمون تو بالاشهر زیارت
هسته که یک صفای مخصوصی ایشسته ، پسین کبل از عید تاکسی بار و بنز خاور و
ده تن چولنگو شارهت بالا وا حصیل و پتنگ
اکامت
شو ،حرکت به سمت زیارت ، با چاکه و کینگ و چمک بالا کمپرسی و تاکسی بار و
بوک ماشین پشت ماشین ملت دلخش و شادرن ، هرکسی هم از محله ماشین اینهسته
واگر هرکسی که جاهی بوده سوار شبو ...خلاصه پازیارت شارسید و بیخو جاه شاگت
و کهر و بره ای که اماده شوکرده بی کربونی هموجا سر شابرید. هرکسی که
کصابی بلد نهسته حیوونخو شداد بی مرود زیارت و از اونجاییکه مرود همه
زیارتو طمهکارن نصف بشتر لاش بیخوشو شاواگت و دیم و یتا دست بی صاحبی شاداد
و اگا اعتراض ادکرده شاگوت ای سهم اغان و ملت هم شاترسید چیزی بگن چون
شاگو بی مرود زیارت هیچی مگا که کور ابی...، یک سال ما همی بلا واسرمو در
هوند ، کهر ایکشت سهم بشته که ایواگت ،خونه خراب جگری هم ایسید بخوش
...موگوت ای خالو پ جگر کجان ....ایگت : کهرشما از همو اول جگر اینهسته،
...خلاصه خاطرئون خشی بی همه هستی ، شو عید ملت تا صحب شانشت و داهول و
تعریف و حسابی خوش شاگذرونت ، یکی بیخو از کمون رد شکرد ، یکی پا دار گنوغی
شابست ، یکی شش دوفه از رو کبر شجکی تا آبوس (حامله) ببوت ، یکی گرگ کنار
شخارد تا زخم سری خوب ببوت ، یانی هیچ فرخی با بیمارستون لیلا اینهسته ،
ملت اهتکات شوهسته و صاف و بی ریا هسترن،
.
نویسنده : پاپایا ایلزاده
شاد از دست تون با خوندن ای متن به یاد دوران خاش کوچکی کفتم و صفای عیدون گدشته که روز به روز کمته ابودن