کیف چرمی (کسمت اخر)

با صدای زنگ موبایل ، بیدار بو ، هنوز گیج هسته و اینافهمی چه بودن ، موبایل همچنان زنگ شخا ... بدون اینکه بلند بشت موبایل ایسید ، نگاه ایکه ایدی عظیمن :
- الو ....
- الو جمال ، تو هنو خویی ، بیچه گوشی ناسیدی 10 بار زنگ ام

زدن ..... ساعت ده و نیمن ، اتناوا بری سرکار مگه؟
- باش ... باش ... الان ارم ...
- اگـَمو، دوش شو تو عالم مستی یه گپونی راجع به پول تزه منظورت چه هسته ؟ ... اگه پک و پولی چیزی اته بگه تا بریم پهلو ایسوف کهره معامله جوش هادیم ... حیفن و ...
- قربانت عظیم ، مه مخلصتم ، فعلا بی خیال مه بش .... تو نادونی چه خویی امدیدن، خیلی سرم درد اکردن ، دوش شو زیاده روی مـُکه...
- اگه حالت خوب نین بیام اتبـبرم دکتر !!
- نه دستت درد نکنت ، دو تا کودئین اخارم خوب ابوت ... فعلا کاری اتنین؟
- نه خدافظ ، فقط سرحال بودی یه زنگی بزن ...
انگار دنیا بهش شداده ، یه نگاهی به پولون که همیطو اطراف کیف رخته ایکه ، از ته دل خنده ایزه و با خودش ایگو :
- چه خو عجیبی ، عین واقعیتَ ، خدایا شکرت ... مه نادونم ای امتحانَ یا تواسته حالم بگری ..... هههه
همو موقع یه زنگ ایزه به کریمی یکی از دوستونش تو تاکسیرانی :
- سلام آقای کریمی خوبی
- سلام آقا جمال گل ، کم پیدایی دگه طرف ما ناهوندی ...
- زیر سایتم ... اگم یه سوال امسته . دوش کسی نهوند بگیت کیفم گم بودن...
- اتفاقا ، یه جوونی هوند بنده خدا خیلی دست و پا خو گم ایکرده ... معلومه تو کیفش یه چیز خیلی مهمی بودن ... ولی مه شمگو ، اگه تو تاکسی ون ما بشت خیالت راحت ... چوکون ما آدمون درستی ان حتما پیدا ابوت.... نه که تو ماشین تو بودن؟!!
- بله ، شماره ای چیزی ایندا؟
- چرا شماره ایدا ولی باید بیای همی جا تا صورت جلسه بکنیم..
- اگه اشکال اینین شمارش هاده خودم زنگش بزنم ، صورت جلسه هم بی خیال بش ، خودت یه جوری ردیفش بکن .... با خود یارو کار امهه .
- خدا بگم چت بکنت باشه ، یاد داشت بکن...
جمال تلفن شهریار ایگه و زنگ ایزه :
- سلام
- سلام ، بفرمایید
- من راننده همون تاکسی هستم که دیروز .....
شهریار که از خوشحالی اینافهمی چه بکنت اینواشت حرف جمال تموم بشت و پری وسط حرفش :
- خدا رو شکر، کیفم پیش شماست ؟
- بله ... آدرس بدین براتون بیارم
- بنده هتل هرمز اقامت دارم اما اگه شما بفرمایید من برسم خدمتتون ....
- نه من تا 1 ساعت دیگه اونجا هستم
- توی لابی هتل منتظرتونم
جمال یه دوش ایگه و صورت خو هم سه تیغ ایکه و یه لباس تر و تمیز ایپوشی و حسابی افترشیو و ادکلن هم ایزه .... براش خیلی مهم هسته که شیک و مرتب بریت پیش شهریار.
وقتی رسی به هتل ، از ماشین پیاده بو و دوباره یتا اسپری از تو داشبورد در ایوارد حسابی خالی ایکه رو جون خو، لباس خو هم مرتب ایکه ، کیف ایسید و ره توی لابی .
وارد لابی هتل که بو بی شهریار ایدی ، شهریار هم که خیلی منتظر هسته فوری متوجه جمال بو ، بعد از سلام و احوال پرسی و تعارفات معمول جمال کیف رو تحویل ایدا ، شهریار که از دیدن کیف خیلی خوشحال هسته و شواسته یه جوری از جمال تشکر بکنت ، تعارف ایکه یه قهوه وا هم بخارن و یه گپی هم بزنن ، خیلی تمایل ایشسته با جمال بیشته آشنا بشت . جمال هم بدش نهوند و قبول ایکه و شروع شکه به صحبت :
- شما بندری ای؟
جمال که خیلی جا ایخارده چون اصلا فکر شنکه شهریار بندری بشت ، ایگو :
- بله .... البته مه بستکی ام ، ولی چند سالین بندرم ، مگه شما هم بندری ای؟
- اِه ، فرق اینین بندر و بستک و لنگه و مینو ، مهم اینکه فرهنگ ای استان اته ... خیلی راجع به فرهنگ مردم بستک امشنوتن ولی تا حالا نرفتم خیلی دلم شوات برم ... مه هم بندری ام ولی بزرگ شده تهرانم ...
- جالبن شما تو تهران گپ بودی ، ولی هم بندری خیلی خوب صحبت اکنی هم فارسی که صحبت اکنی اصلا لهجه اتنین...
- اتفاقا هر جا ارم همی اگن ، دست خانوادم درد نکنت که حتی تو تهران هم وا مه بندری گپ شوزدن ....
جمال یاد کیف که و ایگو :
- راستی یه نگاه تو کیف بکنی ببینی پول تون سر جاش بشت...
- شما مگه تو کیف نگاه توکردن که افهمی پول توشن؟
جمال جا ایخا و با خوش ایگو :
- گند اتزه جمال ، چکار اته ای گپون ازنی ... قهوه و کیکت بخا و بره...
ولی سریع به خوش جم ایکه و به رو خو اینوا و ایگو :
- البته مواسته ببینم شماره ای چیزی اگه تو کیف اته بهت زنگ بزنم .. ببخشید کار درستی نمکردن... شرمنده ...
- خیلی جالبن مه تا حالا فکر مکه شما در کیف باز تو نکردن که بر توگردوندن ... خیلی کم پیش اتات همچین آدمی که ایقد بتونت بی خوش کنترل بکنت ... آفرین باید مجسمه شما از طلا بگرن ... واقعا مه دستت ابوسم
و بلند بو بی جمال ماچ ایکه ... دوباره با هم صحبت شوکه و شهریار از کارش ایگو ، از دفتر بندر و قشم ، همیطو از سخت گیری بپش ، شهریار از عصبانیت بپش وقتی ایفهمیده که کیف گم بودن و عذابی که از دوش تا حالا ایکشیدن ایگو .... جمال هم از وضعیت زندگیش ایگو ، از دوری از خانوادش .... خلاصه کلی وا هم گپ شوزه ... ولی جمال راجع به خوی که ایدیده هیچ صحبتی اینکه ...
شهریار برای قدر دانی از جمال ایگو :
- حالا که تو ادونی چه تو کیفن ... هر چی توات بگه به عنوان هدیه تقدیم بکنم ... حتی اگه بگی تمام پولون تو کیف ماده با کمال میل تدم...
- دستت درد نکنت ، واقعا هر چی بخام مدی؟!
- هو تدم ، به قول چوکو " چکه چه توا " ؟ هههه
- تو کیفت یتا فندک استیل هسته مه خیلی خوشم هوندن ...
شهریار واقعا تعجب ایکرده ایگو :
- مرد حسابی ایهمه پول تو کیفن هیچی اتناوات ؟
- نه ، همو فندک خوبن ... البته اگه مشکلی نین
- مگه سیگاری ای ؟
- نه اتفاقا سیگاری نهم ، ..... فقط از فندکت خوشم هوندن .
شهریار از مناعت طبع جمال لذت شبو ، با خوش فکری ایکه و ایگو :
- باشه ای فندک مال تو ... یه خواهشی اتونم ازت بکنم ؟
- هرچی بشت با کمال میل ...
- همیطو که تمگو ، شرکت ما تو بندر و قشم هم ادامه فعالیت شوا هادیت و ما برای گردوندن ایجا به یه نفر نیاز موهه که مدیریت بکنت .... و حتما موات بندری بشت .... اتونی وا ما همکاری بکنی ؟
جمال که از پیشنهاد شهریار شوکه بوده یخو فکر ایکه و ایگو :
- البته بی مه خیلی سعادت بزرگین ، اما مه کجا و مدیریت شرکت وا ای گپی کجا ؟
- مهم نی یاد اگری .... هم زبانت خوبن ، هم بندری ای و از همه مهم ته قابل اطمینانی ... بپ ما هم اگه بفهمت 100% استقبال اکنت ...
جمال از تعریفون شهریار، کِیف شکه ولی به رو خو ایناوا ... با خودش فکر ایکه تمام مشکلاتش حل ابوت و اگه لایق بشت خوب اتونت پیشرفت بکنت ...
شهریار که معلومه که از ته دل شوات با جمال همکاری بکنت همیطو با شوق و ذوق ادامه ایدا :
- اولش مه خودم اتام بندر و راه تکردم ، بعد کم کم خودت دگه باید بچرخونی ... سه ، چهار ماه دگه هم باید بریم چین بی قرارداد .... پاسپورت که اته ؟
- ب ... بله ... بله .... امهه
- خاب په حلن ...
*******
جمال از هتل در هوند ، با دست چپش فرمون ماشین ایگفته و با دست راستش با فندک بازی شکه ..... با وجود ایکه شرایطش نسبت به روز قبل هیچ فرقی اینکرده ، احساس شکه خوشبخت ترین آدم روی کره زمینن . با خوش فکر ایکه شاید الان بهترین دوران زندگی خو تجربه نکردن ... در عرض 24 ساعت به اندازه سالها تجربه کسب ایکردَه .... فقط یه چیز خیلی ذهنش مشغول ایکرده ..... خودشم اینافهمی که آخرش بیچه بی شهریار جواب منفی ایدادن ...پایان
.
نویسنده : خالو مجید

(با تشکر از تمام دوستانی که داستان هر چند ضعیف مه رو شوخوند ، نظر شدا و لایک شوزه . ممنون ابم از دوستانی که صاحب نظرند اگر قابل ادونن با نقدشون بی ای حقیر راهنمایی بکنن .......... خالو مجید)
.
گپ و گویش بندرعباسی : خالو مجید عزیز شادت بگردُم وخیلی ممنون اَ شما که زحمتت اتکشی و ای کصته جالب بی صفحه اترستادی ، کصه خوب ایسته و انشالله همراهی شما وا ای صفحه ادامه ای بشت ،، البته همیشه شعرون جُون شما زینت بخش ای صفحه بودی و اعضای صفحه اَ کارون شو اسکبال شو کردی