کیف چرمی (2)

تا در کیف باز ایکه خشکش ایزه ، 3 تا دسته اسکناس 1000 درهمی چشمش ایگه ، چند ثانیه نگاه ایکه و بقیه کیف گشت ... یتا فندک استیل خیلی جون چند تا کاغذ و خودکار ، دو پاکت سیگار و ...
پول و در ایوارد و خوب بهش نگاه ایکه نوِ نو هسته ،

یه حسی ایشسته که خودش اینا فهمی چن ، مخلوطی از حس خوب ، بد یا ترس ...
وسایل خو جم ایکه همش اینِها داخل و درش ایبست .کیف هم ایبو پشت کمد جاسازی ایکه و ره سر کار .
تقریبا سر شوم هسته که تلفنش زنگ ایخا ، عظیم هم کلاسیش تو دانشگاه هسته :
- الو سلام عظیم
- سلام آقا جمال ، امشو برنامت چن؟ تنهایی ؟
- هو، چطو مگه ؟
- حالم گفتـَن، موا باهات گپ بزنم یتا شیشه هم امگفتن با هم بنینیم
- دوباره چه بودن ؟ شهناز سر کارت اینهادن ؟ بابا ولش بکن تو هم .
- هو دگه ، اذیت مکن جمال نیاز امه به گپ زدن.
جمال که ایناتونست به عظیم جواب منفی هادیت ایگو :
- یه ساعت دگه مه خونه ام بدو
هنوز جمال ماشین تو پارکینگ اینزده که عظیم رسی . با هم رفتن بالا و بساط شام خو پهن شوکه
و عظیم شروع ایکه به درد دل :
- مه هر چی اکشیدم از دست بپـِشن . خودی حرفی اینین . اگه یه درآمد درست و حسابی امسته دگه هیچ حرفی شونهه. مشکل مه فقط پولن و بس ، اگه پول امسته ....
- ای بابا تو مشکل از خودتن ...
هنوز گپ خو تموم اینکرده که عظیم پری تو حرفش :
- تو هم مثل بپ ما گیر اتدادن مه اگه مواسته مثل تو بشم خو هیچ . آدم باید یه درآمد درست ایببوت ... مگه تو خودت که مثلا کار اکردی کم گرفتاری اته ؟ هر روز انالیدی ...
جمال که همش تو فکر اون پول و هسته به عظیم ایگو :
- تو اگه یه پول زیادی پیدا بکنی چه اکنی ؟
- ههههه ، ای چه سئوال ... ی تخیلین اپرسیدی ، ما اگه ای شانسون موهسته ....
- نه جدی اگه پیدا بکنی چه اکنی؟
- چه اکنم؟ معلومن ، پهلو ایسوف کهره یتا قایق اُمدیدن ،220 انژکتور ایبستن رو تشت اسکیت ،ترینگ ترینگن ، همش یه سرویس دیریا رفتن ، سر قیمتم ندادن . اولین کاری که اکنم ارم اخرم ، بعد اکردم تو خط مشروب سرویسی خدا تومن کار اکنت....... . مُردم از بس حمالی مَردم امکه ...
- دانشگاه چه اکنی؟
- ههه ، ای بابا تو هم دلت خاشن مه اگه پول امبشت درس ما چه بکنم؟...
اون شو بعد از رفتن عظیم ، جمال دوباره ره سراغ کیف و پولو در ایوارد و ششمارد و با خودش فکر شکه و همو جا خو رَه ...
صبح بلند بو ایدی پولو دور و برش رختن و خودشم حالش خوب نهسته ...
دگه رغبت سرکار رفتن اینهه . خیلی با خودش کلنجار ره ، بالاخره تصمیم خو ایگه . فقط مشکلش ای هسته که ایهمه دِرهم کجا بـِبـَرت صرف بکنت . مسلما تو بندر هر جا ایبرده گیر شکفت . یهو یاد حرف عظیم که ، فکر خوبی هسته . شتونست خرد خرد ، پول خو تبدیل به جنس بکنت و اینجا بفروشد. هم پول خو صرف شکه و هم درآمدش خوب هسته. مشکل بعدیش عظیم هسته که با اینکه آدم کاملا قابل اعتمادی هسته ، جلو دهنش ایناتونست بگنت ولی چاره ای نهه ، آخرش دل یه دل ایکه و زنگ ایزه بی عظیم :
- سلام جمال ، چطو ای موقع زنگ ایزدن؟ دوش خوب خافتی
- سلام ، عظیم هر جا هستی زود بدو کارت امهه
- خیر بشت برنامه چن؟
- امگو زود بدو گپ ول مزن
عظیم بعد از نیم ساعت پیداش بو ....
- چه خبرتن جمال ؟ چه بودن ؟ خیر بشت...
- حرف دوش شوِت یادتن؟
- چه ؟راجع به شهناز؟
- نه بابا ، قایق و دیریا و بار و ...
- هو بیچه مگه؟
- فقط باید قول هادی بین خومو بُمُنت ، خیلی مهمن
عظیم که آدم شوخ طبعی هسته ، با نیشخند ایگو:
- ای بابا ، حالا چه بودن که ایقد نگرانی، مترس بی کسی ناگم دگه چه غلطی اتکردن ؟ راستی بگه ...
- جدی بش عظیم . مه یه پولی دستم هوندن موات یه مقداری امتحانی بریم جنس بیاریم
- اِه ، چقدی ابوت ؟ از کجا اتواردن؟
- چه کار اته فکر کن مال خودمن ... پایه هستی یا نه؟
- مه مخلصتم .... توات همی الان زنگ بزنم ایسوف کهره معامله جوش هادیم؟
(پایان قسمت دوم)
نویسنده : خالو مجید
عکس : عکاسان هرمزگان