فاتک (12)

   

زیبا دکون فیصل نشون رحمون ایدا و ایگو: مگه تو دوش نرفتی دم دکون او یارو؟ رحمون جواب ایدا: ولی ای او دکون دوشی نن، آخه دوش توی هردوتا کفلونش و رو شیشه ش دامر امکشی ولی ای او دکون نن چون شیشه ش تمیزن. زیبا از سادگی رحمون خنده شیگه

و ایگو: حتما تمیز شوکردن و ب رحمون کسم ایدا و ایگو: جون هرکسی دوست اتهه دردسر درست مکن، فکت یه کاری بکن تا برن رضایت هادن. و ایپرسی ای چن تو بطری نوشابه اتکردن؟ بنزینن؟ رحمون جواب ایدا: مترس بنزین نن. زیبا با شتاب برگشت تو ماشین و گازش ایگه تا کسی ای نبینت. رحمون از پشت شیشه نگا ایکه و ایدی فکت یک نفرپشت دخل نشتن و کسی دگه داخل دکون نین. در واز ایکه و تا چهمی ب فیصل کفت ایگو: تو همو یارو نهستری که او شو لو بلوار مست اتکرده؟ فیصل جواب ایدا: نه مه تو عمر خو عرک نمخوردن. رحمون ایگو: دروغ مَمُش، خوت هستری، یاالله پولونم هاده؟ فیصل ایگو: کم پول؟ رحمون ایگو: همو پولونی که رو بلوار اددا بی مه. فیصل ایگو: بره بابا، زود بش بزن بچاک. رحمون ایگو: باشتا الان نشونت ادَم. و در بطری نوشابه واز ایکه و یه خورده از مایع ظرفشوری ای رخت داخه لو خو و همی طو که غار شزده شروع ایکه وا پلمالک زدن رو زمین. و پشت سرهم شگفته: مسلمونو بدادم برسی، آخ آخ دلم، ای مم بدو که مُردُم. ملت جمع بودن دور رحمون که پاش توی دکون هسته و سرش صحرا. یه مرتبه یه نفر جار ایزه ای ببری بیمارستان که لو کف ایکردن. رحمون که متوجه بو ملت کف دهنش ندیدن زبون خو ایچرخوند داخه لوو خو تا مایع ظرفشوری بیشه کف بکن. دوسه نفر شوپرسی چه بودن؟ رحمون همی طو که کف از لووِی در شهونده جواب ایدا: پولوم ایسید وا لات ایزه تو اشکمم و دومرتبه شروع ایکه به غار زدن و ایگو: مم بدو که مُردُم، زور تو وا آدم فخیر بدبخت اَرَسه، مسلمونو بدادم برسی. یک دفه فیصل متوجه بو که بیست سی نفر دم دکون جمع بودن و همی الآنن که زنگ بزنن پلیس. فیصل اَتِرس فورا داد ایزه بابا زود بش بدو. بپ فیصل که داخه اتاک پشت قفسه مشغول حساب و کتاب هسته فکر شکرده داخه بازار دعوا بودن ولی وختی فیصل داد ایزه فورا پولو اینهاد داخه صندوق و هوند صحرا و از ملت ایپرسی ایجا چه خبرن؟ یه نفر آدم فضول جواب ایدا: ما مخاسته از شما بپرسیم؟ یکی دگه ایگو: بی چه بی ای بدبخت ایکک توزدن که خون و کف از لووِی نهوندن؟ بپ فیصل حیرون و سرگردون نگاهی ب رحمون ایکه که کفته رو زمین و غار شزده و نگاهی ب جمعیت ایکه و از رحمون ایپرسی: که تی زدن؟ رحمون گردن خو کج ایکه و ایگو همو یارو که پشت دخل نشتن. ملت یه مرتبه متوجه فیصل بودن که از ترس تُتِ خو ایبرده. بپ فیصل که فکر شکرده همی حالان که بلایی سر رحمون بیاتن، زیر کمر رحمون ایگه و ایگو بدو بریم داخه دکون. و بی یه نفر ایگو بی زحمت کمک بکن ببریم داخه دکون. و بی بکیه ایگو: بری دمیال کارخو. بپ فیصل ایگو: زود بش یک تا صندلی بنوس ایجا و ب رحمون اینها رو صندلی. و از کسی که کمکش ایکرده ایگو: دستت درد نکن. یعنی که بره. یارو ایگو شاید چوک مردم مُرد؟ بپ فیصل جواب ایدا مرد خو یکه ما اگرن، لا الا... عجب ملت بیکاری. یارو وادلخوری از دکون ره صحرا ولی از پشت شیشه نگا شکرده که داخه دکون چه نگذشتن. رحمون ایگو: پول امدا بی ای یارو که شلوار مادی ت، پول ایسید و شلوار می ندا. امگه پولوم پس هاده دو سه دفه وا لات ایزه تو اشکمم. بپ فیصل با شک نگاهی ب فیصل ایکه و ایپرسی: بابا بی چه بی ای بدبخت اتزدن؟ فیصل جواب ایدا: ای پولش کجا هسته؟ رحمون ایگو: بگم او شو لو بلوار عرک تخورده مامورون شوگفتت سیصد هزار تومن اتدا ولت شوکرد؟ بپ فیصل متوجه بو که رحمون ب فیصل اشناستن و ایپرسی پَ او سیصد تومن که تگفته گم بودن... رحمون جَکی وسط گپ بپ فیصل و ایگو: کور بشم اگه دروغ بگم، چن شو پیش با همی لات و لوتون نشته لوو دیریا عرک شاخارده، ماشینی شودُزی، ب مه ایگو با موتورت بره دنبالشو پول تدم، مه وا موتور خو بی دُزون امگفت و ب مامورون خبر اُمدا ماشینی پیدا شوکرد، ولی همه پولون ایدا ب مامورون تا ولی ای بکنن و یک کِنی هم بی مه نیدا. بپ فیصل یادی هوند که چن شو پیش فیصل تا صب استفراغ شکرده و ممش شگفته که مسموم بودن، و وختی بپ فیصل ایگو اگه مسموم بودن پ بهترن ببریمش بیمارستان مم فیصل جواب ایدا لازم نکرده نبات داغ بهش میدم خوب میشه. بپ فیصل حدس ایزه بایه یه خبرونی بشت ولی جلو رحمون وا رو خُو نی وارد و از رحمون ایپرسی: دستت درد نکنت که ماشینش پُس م پیدا اتکرد، حالا چکک شیرینی تواتن؟ رحمون جواب ایدا ده تومن، بیست تومن، از کیافت هم پیدان که آدم بی انصافی نهی. بپ فیصل متوجه بوکف لووِ رحمون تموم بودن و حدس ایزه که ایشو همش فیلمه و ره ده هزارتومن پول از داخه صندوق ایسید و ایدا ب رحمون. رحمون ایپرسی: ای چککن؟ بپ فیصل ایگو: هر وقت چیزی تواتن بجای ایکه داد و بیداد بکنی بدو پهلو خوم و بی فیصل ایگو: یک تا همو تی شرت ون که عکس خوشگل مادونا روش هستن هاده ب... و از رحمون سوال ایکه ببخشی اسم شریف جنابعالی چن؟ رحمون جواب ایداد: کاکات رحمون. رحمون پولون اینها داخه کیسه شلوارخو و ایگو: دمت گرم، مه عاشک مارادونام، و از بپ فیصل ایپرسی: ات دیدن چطو گل ازنت؟ فیصل جلو خنده خو ایگفت و تو دلِ خو ایگو: مادونا بدبخت نه مارادونا. بپ فیصل آهی ایکشی و ایگو: او از کاسبی دوش و ایهم از کاسبی امروز مو. رحمون ایگو: تو قفل تو دامر شوکرده نه و خنده ایکه. بپ فیصل حدس ایزه حتما کار همی طرفن و ایگو: هو، یا نامسلمونِ نانجیب حرومزاده دامر ایکرده تو قفل دکون و تموم شیشه دامری اشکرده. رحمون ایگو: حالا ب چه بی او بدبخت فحش ندادنی؟ بپ فیصل ایپرسی مگه تو افهمی که کار کن؟ رحمون جواب ایدا: نه، ولی فحش مده که گناهی ایهه. بپ فیصل که شخاسته از شر رحمون راحت بشه ایگو: باشه ب روچشموم. حالا بره تا ما به کاسبی مو برسیم. رحون دو سه دفه نگاهی ب تی شرت ایکه و ایپرسی: کهنه مهنه نن که؟ بپ فیصل جواب ایدا مگه دکون ما کارگزاری ن که جیمه کهنه بفروشیم؟ رحمون نگاهی ب عکس مادونا ایکه و ایگو: مارادونا چکک جونن. و از دکون ره صحرا ولی دومرتبه برگشت و ایگو: نزیکه یاددوم بریت، وا زبون خُش اگم بری رضایت هادی.
دو سه نفری که دم دکون ووستادرن از رحمون شوپرسی: پولو پس اتگه: رحمون پولون خو نشون ایدا و با دست ایزه رو سینه خو و ایگو: رحمون شگن نه بلغ چغندر.
بپ فیصل که بعد از رفتن رحمون از کضیه شکایت فیصل و زنش از فاتک خبر دار بو دو سه روز بعد ره کلانتری و رضایت ایدا و چن تومن هم ب ماموری که مسئول گفتن امضا هسته ایداد و ایگفت که پرونده پاره بکنت. (ادامه ایهه )
....
نویسنده : اسمال
عکس : محمد دریازاده