گپ و گویش بندرعباسی

زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن

گپ و گویش بندرعباسی

زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن

فاتک (10)


     http://s1.picofile.com/file/7484630963/582771_219804028147386_133952667_n.jpg

فاتک ب زیبا تلفن ایکه که پسین بیاتن و ب ممی ببرت خونه فیصل تا لباسون و طلائونی که فیصل براش ایخریده پس هادیت. زیبا هوند و ایگو صبر بکن نگا بکنیم چه برات ایخریدن و درِ چمدون واز ایکه و لباسو زیر و رو ایکرد ولی ب احترام ب فاتک هیچی
نیگفت. فاتک یه دفه یه چیزی یادی هوند. هرسه تا بنگری طلا که فیصل ایخریده از دست خو درایوارد و آهی ایکشی. مث ایکه طوق از دور گردونش بسن. زیبا متوجه بو که مم فاتک چهمی پراز خرسن و هی با جلبیل خو دماغ خو نگفتن تا خرس ش سرازیر نبوتن. زیبا چمدون اینها صندوق عقب ماشین و درجلو ب مم فاتک باز ایکه و ماشین راه کفت. فاتک دراز ایکشی رو حصیر و به پنکه سقفی خیره بو که همی طو شچرخیده. فاتک بی خودی ایگو: پنکه تا وختی اَچرخت باد تولید اکنت اگه ووسته دگه هیچی ازی درنتات و تصمیم ایگه هیچوخت تو زندگی نووسته.
ماشین ووستا درخونه فیصل. زیبا بخاطر ایکه یه وخت خانواده فیصل چیزی ب مم فاتک بگن و ناراحت ای بکنن ایگو: مم توبنین مه خودوم تحویلشو اَدم. زیبا چمدون از داخه صندوق عقب درایوارد و زنگ ایزه. مم فیصل از داخه آیفون ایپرسی با کی کار داری. زیبا ایگو مه دوست فاتک م ، وسایل چوکتون پس امواردن. مم فیصل در واز ایکه و ایگو ذلیل مرده زنگ زده بود ب هانیه که لباسارو پس میاره. هانیه بدو هوند دم در. مم ش ایگو: مادرجان نگا کن طلاها رو ورنداشته باشه. کبل ازایکه هانیه درچمدون وازبکنت زیبا ایگو: اگه شخاسته طلائون بسیت که با چوکوتون به همی اینازه. مم فیصل ایگو: خیلی بِخِته، گا نذر امکرده که ای وصلت سرنگنت، مَفهمی اگه ای بی سر وپا بیاتن داخه خانواده ما باعث آبرو ریزی ابو. زیبا ایگو: اگه یک دفه دگه بی دادام چیزی بگی هرچه از دهنم درهوند تگم. مم فیصل سوال ایکه: تو دادا شی؟ پَ تا حالا کجا هستری؟ زیبا جواب ایدا: دوست مِن ولی مث دادامِن. مم فیصل ایگو: بره به ای دختکه سَبک بگه بدبخت بی همه چیز سنگ بی بخت خو اتزه، حالا مجبور اَبی سرخیابون ووستی تا بلندت بکن. زیبا ایگو: اگه یک دفه دگه بی دادام ازای گپو بزنی با همی کفش ازنوم توی لووت تا پراز خون بشت. و راه کفت بطرف ماشین. هانیه ایگو: بیابریم تو مامان ، الان همسایه ها میان زشته. مم فیصل جواب زیبا ایداد: بره گُم بَه کثافت لگوری. زیبا همی طو که در ماشین واز شکرده ایگو: کثافت تویی که بلد نهی مث آدم گپ بزنی، بسوز بدبخت، بره بنین تو تشت هووِ یخ.
مم فاتک وا سینی شربت وارد بو و ایگو: فاتک ای سینی بگه تا کلیون بیارم. مم فاتک چن تا پک به کلیون ایزه و ب زیبا ایگو: بفرما که وادود هوند. زیبا ایگو: ببخشی که مه تمباک گزیر ناتونموم بکشم. مم فاتک ایگو: گزیر نن، تمباک معسل برات درست امکردن. زیبا ایگو: دستت درد نکنت. زیبا مشغول تعریف کردن هسته که یک تا ماشین ووستا درخونه و درشوزه. فاتک ایگو: ما که کسی مونین. مم فاتک ره در واز ایکه و خشکش ایزه.
فاتک ایگو: صبر هاده مانتو خو بپوشم. زیبا ب مامور نیروی انتظامی ایگو: ما با ماشین خودمون میام. مامور نگاهی ب همکار خو ایکرد و او یکی ایگو مانعی نداره. هانیه و مم ش نشترن بغل دست افسر کشک کلانتری و مم هانیه تا چشمش به زیبا و فاتک کفت ایگو: جناب سرهنگ خودشوونن. افسر نگهبون نگاهی به فاتک و زیبا ایکه و ایپرسی کدوم یکی شون؟ مم فیصل عمدا ب فاتک نشون ایدا. افسر نگهبون نگاهی ب فاتک ایکرد و حس ایکه که ب کیافه مظلوم ای دخت نتات که بخاد فحاشی بکنت. بهمی خاطر ب مم فیصل و هانیه ایگو: فعلا بیرون تشریف داشته باشید. مم فیصل موکع رد بودن از کنار زیبا آهسته ایگو یک بلایی بسرتون بیارم که حظ بکنی. زیبا جوابش ایدا: مه افهمیدم کجات نسوختن، هیچ غلطی ناتونی بکنی. کبلن هم تومگفت که بره بنین تو هوو یخ. و فاتک و زیبا تموم کصه بی افسر نگهبون تعریف شوکرد. افسر نگهبون ایگو: همه چیزو فهمیدم ولی چون ازایشون شکایت شده باید رضایت شاکی رو جلب کنید. زیبا ایگو: من که گفتم جناب سرهنگ ایشون اصلا با ما نبود فقط من و مادر فاطمه رفتیم در خونه این خانم. افسر نگبون ایگو: اگه نتونین رضایت این خانم رو جلب کنین مجبوریم پرونده تون رو بفرستیم دادگاه. بعدش ب زیبا ایگو: فعلا این خانم(فاتک) می تونه با ضمانت آزاد بشه ولی هروقت دادگاه ایشون رو احضار کرد باید برن دادگاه. و کاغذی اینها جلو زیبا و زیبا کاغذ امضا ایکرد.
زیبا ب مم فاتک ایگو هرکار امکرد فیصل ایگو رضایت نادیم چون فاتک دلم وادرد ایواردن. یک مرتبه مم فاتک ایگو: یا کنار زیارت، خدا خودی رحم بکنت، صدای موتور رحمون اهوندن. زیبا ایگو فاتک تو بره داخه سرا کایم بش مه یک برنامه خوبی بی رحمون امهستن و بی مم فاتک ایگو شما هی چی مگی تا مه برنامه خو ردیف بکنم. رحمون ایگو سلام خاله و نگاهی کفت ب زیبا و ایگو سلام دخت خاله. زیبا جواب ایدا: به به آغا رحمون. رحمون ایپرسی: پَ فاتک کجان؟ زیبا جواب ایدا: دیر هوندی. رحمون با عصبانیت ایگو: مفهمی ای کور نکبت(بپ فاتک) آخری بی ای دخت شو ادیت. زیبا ایگو: آخه بی تو هم اگن نومزاد؟ و رو ب مم فاتک ایکرد و ایگو: نومزادَم نومزادون کدیم! رحمون ایپرسی: پَ نومزادون جدید بوقن؟ زیبا ایگو: بوک نهن ولی بی غیرتن. رحمون ایگو: دمت گرم دگه چه؟ یه دفه بگه مخنت ن و خیالومو راحت بکن. زیبا ایگو: بلانسبتت ولی آخه ای درستن که تو راست راست بگردی و ب فاتک زندون بکنن؟ رحمون جَهل ایگه و ایگو: کم مادر... بی فاتک زندون ایکردن؟ زیبا خنده شیگه ولی بی خو کنترل ایکرد و ایگفت: مکن رحمون یعنی تو خبر ات نیین چه بسر فاتک هوندن؟ رحمون جواب ایدا: کور بشم اگه خبر امبشت. زیبا ایگو: یک یارو پولداری عاشق فاتک بودن ولی فاتک بخاطر تو بی یارو ایزدن و طرف هم شکایت ایکردن وحالا ب فاتک زندون شوکردن. رحمون ایگو: دروغ مَمُش، خُوم اُمدی که فاتک از ماشین یه یارویی پیاده بو. زیبا ایگو: گنوغ بودی؟ مه هر شو بی فاتک مرسوند خونه... رحمون ایگو: بگه بخدا...( ادامه ایهه)
........
نویسنده : اسمال
عکس : محمد دریازاده

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد