زبُون لارکی

زبان لارکی اغاز بلاگنویسی من
در سال 1384 بود در بلاگ سورو ، بلاگ اسکای که فعلا فیلتر شده و در دسترس دوستان نیست
فعلا سورو به خانه جدید www.suru.blogfa.com نقل مکان نموده و بعضی مطالب به این بلاگ منتقل شده بعضی هم که منتقل نشده در فیسبوک در اختیار دوستان قرار می دهم
از جمله مطلبی کوتاهی در باره زبان لارکی ، من با این مطلب کوتاه پا به دنیای مجازی گذاشتم ، چون عاشق موسیقی و تاریخ این دیار هستم سعی کردم در این زمینه در حد توان خودم مطالبی جمع اوری و بصورت نوشته های کوتاه در بلاگ به اشتراک بگذارم ، تشویق دوستان ونظرات انها مشوقی شده که تا امروز لنگان لنگان ، با شما عزیزان همراه باشم ، بگذریم که نا اگاهانی هم بودند که فحش ونفرین نثار نموده یا تحدید کرده که به حسابت می رسیم و.......

7 سال گذشت و در این مدت خیلی چیزها از شما و پیشکسوتان دنیای مجازی هرمزگانیها یاد گرفتم . از جمله رسم ماندن و یاران تنها نگذاشتن . پس هستم ،می نویسم و می مانیم.
این نوشته خبر تولد نوزاد دیگری در خا نواده بلاگهای هرمزگانی است ، با این امید که این کودک بتواند در کنار دیگر دادا و کا کا ون هرمزگانیش ( بلاگهای هرمزگانی ) ، راه و رسم زندگی انسانی و وفادار ماندن به پدر و مادرش یاد بگیرد ، و دادا و کا کا ونش کمکش بکنند تا این چولانگ گپ بشت ، دومادش بکنیم و سر هیشش چمک بکنیم و نوه و نکیرش هم بگینیم .
تاریخ تولد: ۱۲/۱۲/۱۳۸۴ تولد اولین بلاگ چوک سورو (نویسنده )

*************************

چاوتنی ؟(چطوری ، حالت چطورن )

داخه خیلی اَنوشته ُون در باره زبُون ُن جنوب همیشه اشاره کوتاهی ابوتن بی زبُن کمزاری و ایکه شمال کشور عُمان داخه منطکه مَسَندُوم (مسندام جنوب تنگه هرمز) ای زبُن کبیله شَهُو ن(داخه عرب ُون بی الشَحی معروفن) برت رام توماس یکی اَ کارگرُون دولت انگریز (انگلیس) تو خاور میونه چن سالی هم داخه عمان ماموریت ای بودی. او داخه مسافرت خُو بی کُمزار و خصب وا زَبون جدیدی اشنا اَبوت که اصن شباهتی وا عربی که زبون رسمی عمان ن ای نبودن ، برت رام توماس تو تحکیک خُو متوجه اَبوت که چیزون زیادتری اَ زبُون ُن ایرانی داخه ای گویش هستی تا عربی

ای مسئله بی او ایکک جالب بودی که مطالعه بشتری اَ ای زَبون جدید بکنت
و بَ ای نتیجه اَرست که زَبُن مردم ون ساکن کمزار و دبا و خصب شاخه ای زَبون ایران بودی و داخه گروه زبون ُن جنوب غربی ایران جائی شَستن
برت رام توماس سال 1930 کتابی منتشر اکنت که تو صفحه 799 کتاب اگیت : کمزاری لهجه (زَبُون) یکی اَ کبیله ُون عرب وا نُوم شَهُون
بعد ای تاریخ ما حضور زَبُون کمزاری تو تمُوم نوشته ُون زبون شناسی منطکه نَ دیدیم وا ایکه ما داخه هرمزگان ای زبون وا عنوان لارکی اشناسیم ولی هیچ نوشته کاملی بی معرفی و فرم بندی ای زَبون مُ نبودی

       

حدود ده هزار نفر داخه منطکه مسندام عمان و همه مردم بُومی لارک وا ای زبون گَپ اَزننگ

تو لارک ای زَبون هَنو فرم اصلی خُو حفط ایکردی ولی داخه خصب و کمزار و دبا بخاطر زیاد استفاده کردن زبون عربی داخه اداره ُون و مدرسه ُون و رادیو و تلوزیُون چولَنگُ ون و جَوُنون بشته تره عربی نرهتنگ الان کلمه ُون عربی %40 زَبون کمزاری منطکه مسندُوم تشکیل شو دادی
ولی داخه لارک کلمه ُون ایرانی ای زَبُن بَ شکلی اولی محفوظ بودی . بعد انکلاب خیلی اَ لارکی بی امارات و عمان مهاجرت شو کردی ، اخرین باری که وا لارکی ُون مهاجر تماس اُمَسته متاسفانه اُمدی زبون عربی بی لارکی غلبه ای بودی
زَبُون لارکی وا لَهجه مینُوی و بلوچی مکرانی کمی نکطه مشترک شو هستی هَمطو وا زَبون لارستانی ، ولی نزیکی بشتر ای زَبون وا داخه ایران بخصوص زبون لُری و کردی بشترن و بعضی کلمه ُون وا همون تلفظ و معنی ن
مثِ :قززان= منجل=دیگ
خوو ا = نمک اَگن بی کُردی
کلمه ُون فارسی خیلی زیاد داخه زَبون لارکی دیده اَبوت ، مثِ :خانه = خانوغو
مرد = مردوکو
چنتا جمله کوتاه بَ زبُون لارکی
پ گییا تای ؟ = اَ کم جا نَ هُندنگ
کییا تو خوری = چه نخاردی
بپ تو گییا هه ؟ = بپ شما کَم جان
م تو خاووم = موا بخُوُوم
م تو گوم = مه اَگَم
م تو خوروم = مه اَخارُم
خافتن ، گُتن ، خاردن بالا وا پیشوند تو و پسوند م تغییر شکل شو دادن
زبون لارکی (کمزاری ) وا بندری هرمزگان خیلی مشترکات شُو هَستی و اَ هم تاثیر شُ گِتن
بشتر لارک شهری ون (لارک دو منطکه ای شستن لارک کوهی و لارک شهری ) بندری راحت افهمن و گپ اَزنن

نویسنده : گلشن سورو
برگردون بی بندری : Genow

چیچکای ماهیگیری خالو احمد

با چندتا از چوکو محله تصمیم موگفت برنگ کشتی سازی ماهیگیری ؛ خالو احمد که کبلا اومگوت چهمی ضعیف هسته ایگوت مه هم اتام ؛ موگوفت دل پیرمرد نرجونیم و به ای واگرخو موبرد ماهی گیری ...؛ رفتیم و رسیدیم به مکصد و همه وا فاصله ده متری لبه اسکله سنگی نشتیم و نیش پیل خو موکردید تو هو ....بعد از یکساعت تو سکوت شو صدای دعوا و سرو صدا بلند بو ؛ صدا سمت خالو احمده و مه سریع بخوم امرسوند اونجا ؛ با صدای بلند اومگو چه بودی ؛ تو تاریکی شو یک نفر از تو یدک کش صدا ایزد که : اغای محترم این عامو رفیق شمان ....مه اومگو بله اقا مگه چی شده ؟ ملوان ابادانی ایگو : به رفیقت بگو خواب از سرمون حروم کردی اخه یکساعته داره قلاب و سربشو میندازه رو عرشه یدکش نمی ذاره بخوابیم ازاین گذشته پیراهنمو اویزون کرده بودوم اونو هم با قلاب کشیده انداخته تو اب ...ما بگه دلخوموگناشته و مازه خنده ..و بعداجاه خالو احمد عوض موکرد.......
.
.پاپایا ایلزاده

نوروز صَیاد

نوروز صَیاد یکی از آدابین که رو به فراموشی نَرهتن بخاطر همی بَ پیشنهاد یتا اَ رفیک ُون اُمگُت چَن خَطی اَ اِی مراسم بنویسم

داخه اِی روز صید هر نوع موجود دیریائی ممنوعن و هیچ کَ داخه جزیره غذای دیریایی ناخَت
نوروز صَیاد اَ آخرین روز تیر ماه شروع ابوت و از ای روز نوع صید عوض ابوت و فصل شکار هَوُور ُو کُولی تَمُومن و از ای روز نه ای روز تمام روستاییون وا دیریا اَرن و جُون خو اَشورن ولی کسی حَک صید اینین و ای روز آزادی مائی ُون
و همچی اِهتکادی شوهَستن که نه ای روز تمام چشمَه ُون هُو شُون بَ دیریا اَرزت و هُو دیریا خیلی شفا بخش ابوت
......
عزی کشمی