ماهیگری داخه گروگ

        

بندر گروگ که بَ تازه ای شهر بودی 70 کیلومتری مینُو و 150 کیلومتری جاشک ن ، گروگ تنها شهر تابع شهرستان سیریک ن و دوازده کیلومتر وا سیریک فاصله ایشستن ، اهالی گروگ هم مث باکی لو تیو نشینون هرمزگان خیلی ون شون مائی کُش و کمات ن که خود گروگی ُون شون اَگن ناخا ، ناخا ُون گروگ بصورت سنتی وا لیح ُون کدیم و مُشتاه و کایکُ ون ماهی کش مشغول مائی گتنن کبلن مهری هم بودن که الان دگه نین مهری نوعی کایک ن که وا مهر و تفتوک مُغ بی گشت لیح ون درست شو کردی و حتی روایت هستن که یتا اَ گروگ کدیم ون وا مهری بی دبا هم رهتی

 مُشتاه داری کدیم ُون بصورت شرکاتی بودی و هر چه مائی که بدست هُندی یَ کسمت بی صاحب مُشتاه که ایجا بعضی ون چُنکی اَگن بشون و یَ کسمت هم باکی ناخاُون که کمک اَدن هر مُشتاه یتا کُتوکی بودن لو تیو که ایجا شَ گن کَیتُول .. گَشت مشتاه روزی دُوبار وا هُوزا و اُوغار دیریان  و همیشه یَ نوبت گَشت شُوُون بودی ، ناخاون شُوُون زمستون داخه چُنکی یا همو کُتوک جم شو ابوده و بعد بی گشت مُشتاه شو اَره و داخه گرما شوُون رو ریغکی لو تیو کِبله دست ابادی جَم شو ابوده و گَپ و گفت خاشی شو هسته ، گپ ُونی اَ جنس دیریا و صمیمیت ، کماتُون هم وا مُوتورون خُو لو تیو مائی شو اَخری و بی فروختن بی سیریک و پُش کوه شو ابرده ولی الان مشتاه و چُنکی نین و کیتول ون هم همه چلیدن
...
نویسنده : خانم فاطمه از بندر گروگ
برگردون بی بندری : Genow