20- 25 سال پیش ..اون زمون بخاطریکه وسایل ارتباطی نبودن یا ایکه خیلی کم
بودن چَن نفر جَم بودَنگ بی همه بالا شهرون جزیره رَهتنگ و شوپرسیدنگ که
کسی ماه ایدیدن یا نه و اگر ماه شُو دیده شاهُوندَرن بَ شهر و بی شیخ خبر شُ نَدا و اگه ماه نَشودیده مطابک حدیث پیامبر شعبان 30 پر شاکه و بعد روزه شاگه .... ای از اعلام رمضون...
بی سَحر شخصی بُودن مَعرُوف به غُلوم دو زنون که وا دهل تمام شهر گشتن و
دهل ایزدن و به مردم بیدار ایکرده و 3 روز آخر رَمضُون هم کَندِر به کوله
اَیزدن و اَ خُونه ُون فطریه جَم ایکردن و ای فطریه که برنج یا خرما بودن
بَجای ماجُب یَ ماه زحمت ای بودن ....
مَسیر حرکتی هم اَ چاه
تَنگو شُروع شَکرده و شَ هُندَه بی تَره محله چابهار و اَ همو تَره دور
شازَه بی تَره محله مسنی و مَجد جامع و لُو تیو تا رسیدن وا لَهرون خُو
..
عزی کشمی