زینبُو (کسمت اخر)

زینبُو (کسمت اخر)

بشیر بدون رو درواسی بی بریم اِیگُت : چکک پول اتستی ؟
بجای بریم حوّا اِیگُت چکک تَوات ؟
بشیر چائی خُو هُورتی کشی و اِیگُت : یَ ملیون !
حَوا کلیون اَ زن بشیری ایگِ و ای پرسی : اَ احمد محد احمد چکک اتگتی و عاشه شِتدادی ؟
بشیر استکُن که اَ رنگ چائی زرد بُوده داخه نَلبَکی ای نُشت و ایگُت : احمد محد احمد جَوُون هسته
حوّا کَهکَه خَنده ای بَ هوا رَت بعد ایگُت : بگه بریم پیرن ؟و ای پرسی : زینبو چَن سالی ن ؟
بشیر تره زنی نگا ایکه و زن بشیر اِیگُت : زینبو سه سال اَ عاشه کُوچکترن بگمونُم عاشه چارده سالی بشت !!
بریم وا گَپ هُند و اِیگُت پونصد تومن اَدم و دو تاکَه پارچه وا دوتا بَنگری طلاهی
بشیر پول و پارچه و بنگری ایگِه و بی زینبو تحویل ایدا ، خیالی هم راحت بُو که بی عاشه و زینبو وا شُو ایدادن و دگه اتونت بخوُوِت حَوا ای پُرسی سِجل ایشستن ؟
بشیر ایگُت : نه ، زن بشیر ایگُت یتا سجل داخه صندوک بودی نادُونُم مال کم تان ؟ حوّا سجل پچ پچی ایدا بی بریم و بریم سجل ای نُشت جیب دشداشه و حرکتی کِه
ملا نگا سجل ایکه و ایگُت  سجل ای نَن ! مال موسا ن ، حوّا بُرکه شی زَه بالا و اِیگُت : هُو موسا چن سال کبل مردن اَ زینبو گپ تره و ای پرسی : پ حالا چه کنیم ؟
ملا اِیگُت : عکدی اَبندُم بعدن بی ای سجل بگری ، بریم اِیگُت : باشه
زینبو در بَ رو یتا غریبه واز ایکه و ای پرسی وا که کارتَستن ؟ یارو غریبه بی زینبو نگاه ایکه و اِیگُت : بریم  ، زینبو راه بی غریبه وازی که تا داخه لَهر بشت ، او هم دشداشه ای وا دَس جَم ایکه و رو مهتابی نشت ، زینبو ایگُت : بریم داخه سراح نَ خُوون ، غریبه اِیگُت ، منتظری اَنینُم تا بُلَن بشت ، زینبو کلیون و چائی شی دا ُو مشغول کارُونی بُو ، غریبه هم چهمی دمبال زینبُو هسته ، زینبو ای دُونست نگاهی نَکردن، بی همی بی خُو پُشت مُغ حیاط زَفت ایکه ، آ هم کلیون کناری نُشت و دارز کش بو رو متکای کروپیده رو تَک
زینبو عذاب شَ کشی وا خُودی شَگُ کاشکه حوّا ایجا هسته دو ساعت شَ بوده که بریم و غریبه داخه سراح در شُو بسته و صدا خنده ُشون بی زینبو کلافه ایکرده
حوّا کلیون شَ کشی و زینبو وا چهمون خرصی بی پولک ُون تُمبُون بندری حوا خیره بوده ،
اخر سر حوا سکوتی اشکخت و اِیگُت : بی مریمُو بخاطر عبدل مخنت ول ایکه
زینبو ای پرسی عبدل کِن؟
حوا : همی یارو که چن روز کبل ایجا هسته ، عبدل مخنت ، زینبو وا ترس نگا حوّا ایکه و حوا نگاه ای خُوند : هُو بریم هم مخنت ن ، دادا ما که مُرد خُوم گپ ای اُمکه ، شُوُوم داخه دیریا غرک بُو ، امیدُم بی بریم بُو وا پیله وری گَپ ی اُمکه و رهت گتر! مشنوتن آجا مخنت بودی ، خرص ون زینبُو هم زیر هُند و بَ آرُمی ایگُت : دُوش وختی بی ایشون چاشت مَ برده اُمدی بریم جُن دری بغل عبدل خُوَه
حوّا یتا نفس گپ بی کلیون ایزه و اِیگُت : زن صالح شَ گُت دُوش بریم و عبدل وا صالح رهتنگ دبی تا اَ آجا برن گتر
زینبو وا ترحم ای پُرسی : مریمُو چه بُو
حَوّا بَ نرمی جواب ایدا : خانم (تن فروش)


منبع : سایت شهروند
نویسنده : استاد اسد مذنبی
برگردون بی بندری : Genow