سالار

یَتا سالار هسته که صحب زود بی کَهرون شَ برد صحرا و تا مغرب پَشتا شَ هُند زنی هَر روز صحب چَنتا نُون دَکُو و کمی خُرما شَدا بی رَغبن و چاشتی ، بعضی وَختُن که نُون زود اماده شَ نَبو زن سالار بعدته نُون شَبرده صحرا بی سالار شَدا ، ای سالار ما کَر هَسته و چیزی شَ نَشنُوت ، خلاصه یَ روز زن سالار اَه یادی که نُون و خرما بی سالار هادیت و سالار بدون نُون راهی صحرا بُو ، بَ خیال سالار نُون اماده نین و بعدن زنی اَتارت خلاصه سالار هر چه نشت خبری اَ رَغبن نَبو اِیدی اَفتو بَ بالا سری رسیدن و غایه چاشت ن چطو بی ای رَغبن شُو نَواردن ، همی غایه ای دی یتا همطو که گیا نَچیدن دست خُو تکون ندادن و یَ چیزی نَگُتن و ای بیچاره کر هسته و شَ نَشنُوت که گیاچن نَگُتن اتش بَ جُونت بِکَت کَهرُون بی چه ایجا اتواردی که مه گیا نَچیدَم و خلاصه گیاچن گرنگی بوده و بد شانسی ای هسته که گیا چن هم کر هسته !!! سالار بدون ایکه بدونت گیاچن اَ دستی شاکی ن رَه نَزیکی و اِیگُ مه اَه یادُم کردن نُون بیارُم تو حواست بی کَهرون بشت مه اَرَم وا لَهرون نُون بی خُوم اَتارُم و بدون توجه بی اِسپارون گیا چِن وا لَهرون ره ، غایه ای که پَشتا هُند ایدی کَهرون زیر ساه یتا کَرت جَم ن ولی گیاچن نین !!

ایگُ ای مواظب کَهرون بودی بایَ یتا کَهر بی گیاچن هادَم دُو ای زه دمبال یتا کهر و یتا کهر اِیگِ و راهی لهر گیا چن بُو تو راه پا کَهری اِشکَخت و خلاصه در لهر گیاچن ایزه و اِیگُ دستت درد نَکُنت مواظب کَهرون بودی ای بی تُو اُمواردن و همطو که پا کَهر نشون شَدا ای گُ تو راه پاش اِشکختن ولی سری بُبر و بی چولَنگ ونت کبابی بکن !!! گیا چِن بَخیالی که نَگُتن ای پا کَهر خُردی کردن اِیگُ بره کهرت اَ اول پاش اِشکَخته و هُندی داخه زمین مه کهرون همه گیا ُون شو خاردن حَلا طلبکاری و سالار هم همَش تشکر شَکه و حالا هر دو شون دُونست که متوجه گَپ ون هم نابودن ، همی غایه یتا اسب سوار رسی و ای دوتا هَر یکی یَ پای اسب سُوار شو گناشته که بَدادشون برست ، اسب سوار هم کَر هسته و اَسب اَ محله پائین ای دُزیده !!! اِیگُ بخدا نم دونستن اَسب شمان بی مه ببخشی دگه اَ ای غلط ون ناکنُم و سالار و گیاچن هم گپ ون کبلی خُو شو اَزَده و اسب سُوار هم التماس شَکه ولی بکنن

همطو که ایشون گپ شو ازده یتا پیرمرد ریشی رَسی و ای سه تا رَهتن بَ هوا پیرمرد و اسب سوار التماس شَکه و گیاچِن شاکی اَ دست سالار و سالار اَ گیاچن تشَکر شکه ؛ پیرمرد کَر نَهسته ولی لالَ !!! جریان ای دُونست چن ولی شَ نتونسته منظور خُو بی ایشون بگیت ، بی هر سه تا پا دیوال بَ صفی که وا شواسته وا کشیدن خط رو زمین منظور خُو بی ایشون برسونت که ای سه تا فکر شوکه ای سیحرن و الان دل شون اَکنت هر سه تا فرار شوکه و پیرمرد کهر ایسید و سوار اسب بُو ره والَهرون !!!