یِادِتن 18

نَبو لَنچی که همیشه داهِنِن / توی خور گور سوزو اُ لاهِمِن

پا خُ اَ دایره اُ در بُنسِت / تاجی اَ رازغِی رو سَر بُنُسِت

یِه سُهِ بَشِت و دو بِزَنِت / همیشه حَرفُن نو نو بِزَنِت

بی خودی اُ یَتا اِستارهَ بُکُنت / بِزَنِت تَپ تَپ شو پاره بُکُنِت

روی هو بی خودی آبندی بُکُنت / و دِگَه بی نَعشی لُو فَندی بُکُنت

گَل بِگنِنت بِرِیت به گَلمی بِرَست / به یَتا سایه یِ وَلمی بِرَست

بشه هُد هُد بِی کَغارُن بِبرَت / زیر بارُن تا بهارُن بِبَرِت
داهن = تعمیر لنج
لاهن =بگل نشستن لنج
رازغی = گل رازقی
استاره = ستاره. راهنما
تپ تپ = پهلو عضو بدن . زیر دندها . صدای ضربان قلب . کنار سینه
شو = شب
نعشی . باد سردی که در اوایل پاییز همراه با گرد و خاک شروع که دریا را مواج وبعد از آن هوا سرد میشود
لو فندی یا لو پندی = ادای کسی را در آوردن
گل بگنت = سُر بخورد. چرخاندن . واحد بازی
گلمی = چای پُر از آب کناره رودخانه . ژرفا .
ولم = خوب . عالی و باب میل دل