یادتن 13

یادِتِن آدم ساده هَستَریم / یادِتِن که بی اِفاده هَستَریم
زیر پامُو پَریتَک غُالی نَهَ / لَوِ مواَ خَندهُ خالی نَهَ
دِلِمُو شاهِن اَ مِهرَبُنی یَهَ / رو لُوُ کِصِ ه یِ هَمزَبُنی یَهَ
باشه که زِندگِیمُ تِراز نَهَ / دَسِمُو پیشِ کسی دراز نَهَ
باشَه که سُفره ی َ رَنگین مُنَهَ / یه نفر آدم غمگین مُنَهَ
همه جا مِهرُ وفا بَدِی نَهَ / گَپ اَ بومی گَپ اَ سرحدی نَهَ
یادِتِن ما دگه دَه مرد نَهَریم / اسیر تریاک وُ اِی گَرد نَهَریم
پریتک = پاره حصیر بافته شده از برگ درخت نخل
غالی = قالی
لُوِمو =لب هایمان
شاهن پُر . لبریز
کصته = قصه
تراز = میزان
سرحدی = به غیر بومیان اطلاق می شود
ده مرد = کنایه از گیر کردن . نه راه پس و پیش داشتن
.
محمد مذنبی