بَه کُربُنِت بَشُم شادِت بگَردُم ... ای مُم

لالایی

بَه کُربُنِت بَشُم شادِت بگَردُم

دِل و جُنُم نِنَه درمُن دردُم

شُوِ سَرد و سیا دستِت وا گَرزنگ

مه مُرواریدُم و تو مِثل کالِنگ

بَلا گردُن دَردُنِت بگَردُم

اَگه کَدرَت نَدُنُم مه نَه مَردُم

حَسُودُنِت اِلهی خِیر نَگینِن

اَ باغ زندِگی خو گُل نَچینِن

دِرختِ کوچکُم مه ریشَه می تو

مه بی تو هیچّی اَم اندیشَه می تو

شعر : ابراهیم منصفی و عکاس : سیاوش لقایی

.

چــوک شـغو