بی مه فرقی شنکرده ، آسمون افتوه یا سرد

پشت سر نگات مکرده ،تا که بلکه بربگردی

باورم هنو نبوده مث کوه غصه سردی

ادونم کشتن عاشق ،رسم خوب و از قدیمن

اما هندم که بدونم رسم تو هنو همینن

مه که پابند منبوده ،مث ابر آسمون گرد

بی مه فرقی شنکرده ،آسمون افتوه یا سرد

عشق تو بند ایزه واپام ،خونم ایرخت توی شیشه

موندم ایجا تا بدونی ،دنیا مرد عاشق ای شه

منتظر مندم و مندم ،شو و روزم همه سر بو

پشت دیوار غرورت ، همه عشق مه هدر بو

چه بگم چطو بنالم ،درد دل خیلی زیادن

که نگاه پر غرورت سر مه وا باد ای دادن

بال سیمرغی شواسته ،سفر با تو پریدن

صبر ایوبی شواسته ،غم از تو دل بریدن

کاشکی باورت شبوده که دلم کتوک دردن

نه تووت نسوختم اما افتوم سردن و سردن

چشمونم رو به غروب سرخ بی تو ،به چه حالی ن

مث چشم باز ماهی که میون حوض خالی ن

منتظر مندم و مندم شو و روزم همه سر بو

پشت دیوار غرورت غم عشق مه هدر بو

شعر اَ خانم فرزانه فرخی نژاد

س.ت