کصه َبما

کصه بما (بپ ما) و علی دریازاده داور
مکدمه . اول گپم بی عزیزُن بگم بیشتر مطلبن مه سوژش و موضوعش از دوست خوب مه امید بندری عزیزن همی امید خومون.( آی امید باد نبی و کدو زیر کچکت ننشتم ) خلاصه دوش شو پیغوم ایدا که حبیب بره دمبال کصه و خاطره طنز. تو دل خو امگو ای امید امشو گاهت گردیدی شو ایتاری مه کمجا برم دمبال مطلب طنز . امگو از صبا صبح شال و کبا اکنم و گیوه خو پاشنه اش اکشم و ارم بی جمع آوری مطلب ماموریت تو . نابو خو وازش بگی نارم کار مه نین کارم چیز دگن
ناری ؟ باشه دستش ارت رو همی موشکن موسن چه زهر مارین مال کامپیوتر و یکتا کلیک اکنت روش و از تو گروه تووش ادت صحرا . حالا بره خر بیارو باکله بار بکن. تو همی فکر هسترم که ایی شعر خش فارسی وا یادم هند.
زحق تو فیق خدمت خواستم دل گفت پنهانی
چه توفیقی از این بهتر که خلقی را بخندانی
تو فکرم که صبا صب وا کا برم از کمجا شروع بکنم که وا یاد یکتا خاطره مال تکریبا چل سال پیش کفتم امگو انویسم اگه کبول ایکه خو چه بهته اگرم کبول نی که وا جهنم . چه اکنت فوکش از گروه صحرام اکرده . ارم دست وا دامن جبار و خالو مذنبی و دحت گلم سمیرا و ریش سفید گروه خالو مشریف و حمود و چوک خاجتا(ایلزاده) و خلاصه چک و چو کن گروه ابم و یتا شون برم اگردنت تو گروه . ایی مکدمه خو بیشته از خاطره بو
...
او زمون که باشگاه اروند تازه درست بوده هنوزا
دورش دیوار شو نکشیده نزیک باشگاه ما مُغ مُو هسته فصل گرما هسته مغو تازه کنگ شوکرده مسابکه نوجوانان سورو برگزاره داور علی دریا زاده هسته مه و چک و چوکن نشترنگ گازی نگاه ماکه یکمرتبه امدی بما یک لُنگ نَپا و یک لنگ نَه سر وا یک کرد مَحر تر ( شاخه تر مغ یا همو نخل ) هُند وسط زمین بی چُولَنگَو نرو ایداد چولنگو هم گازی ول شوکرد و دو شزه و فرا ر .ایگناشت بی داور که چوکن شوگو حبیب بره کا جلو بپ شما بگه که امرو بی علی بیچار اَکُشت ،مه هُندم وسط زمین و اُمگه بپ چه نکردی؟ ایگو بپ جلو مدو که بی تو هم اشووم (ازنم ) وا داور نگتن بگرم وا همی مَحر تَر چند تا اَدلت و کَمرت که از زمین بلند نَبی په تو کی آدم ابی ؟ چولنگو دور خو جم اتکردی همی چولنگو هندن بر چند بُن مُغ که هنوزا نرسیدی شو مُوشتی و ایی بر مغو توو اگنت و خراب ابو وا سَلنگ ابو دگه وا کار ناخرت. همیکه بَما مَحر بالا ایبرد که بزنت علی وا شیک دست خو از دستش ایکند و الفرار حالا بگر بی تماشا گرن که پل نزدن از خنده.
..
عکس و خاطره از حبیب سوروئی