زَبُن بندری

زَبُن بندری ریشه ی جُونن
یَه شاخه از همن فارسی زبُنن
یَتا حرف اَکدیم هستن شُگفتن
چه حاجت به بَیُن انچه عیُنن
چکَک شروند بندر شیون اِیشه
مه یارم لُو تی یو شَروند اَخنه
گل اندمی که گل پیراهن اِیشه
درخت ریشه دارن بندر ما
خراب روزگارن بندر ما
لُو دیریا همیشه تشنه نشتن
ادامه ی انتظارن بندر ما
دلُم بی شهر بندر تنگ اَبودن
صفای بندری نیرنگ اَبودن
زبُن بندری اَدست اَرفتن
حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن
بزن لی وا که بندر زار ایگفتن
کَلی که پُل مکرده بار ایگفتن
اَ بس که سامری رند ومکار
مُخ چُوک تَمُمی کار اِیگفتن
غروب شهر بندر غصه دارن
درخت خُشکن و بی برگ وبارن
بری بابا زاری یو بیارین
شگفتن درد بندر درد زارن
بزن لی وا که بندر ناله ایشه
که زارش ناله ی صد ساله اِیشه
خدا بالای سر ودیریا کنارن
امید مه به تو دادا برارن
مر پر منین بی تو مینا
بدو کاری بکن که وخت کارن
..
سمیرا تَک ادمین گروپ گپ بندری

Photo by : sadaf Sp