مظلومیت هنرمند هرمزگان

هنرمند هرمزگانی ایهمه مظلومیت از کجا به ارث ادبردن؟
اگه بگیم بندر پایتخت موسیقی ایرانن دروغ مونگوتی و اگه بگیم مظلومترین خطه هنرمندخیز ایران بندرن باز هم کلفت بارکسی مونکردی،گرچه هرجایی گپ از مظلومیت و محنت خو مومزد بی ما وا زنده مهر ناسیونالیتی شوشوت و از هر طره بکول یارو گوته کرنگ شومو شوکرد.
نسل اول موسیکی نو بندر که با الهام گتن از شعرون نصروک شروع بو خبر خشی از تولد هنر از دل خاک جنوب وا بوی گرما و شرجی ایشسته که در ادامش هنرمندون گپی تحویل جامعه هرمزگان ایداد و باعث بو سبک روی سبک بنا ببوت تا هیچ وهت چنین ادموئی تکرار نبن و نوم خوشو بی همیشه موندگار و جاودونه بکنن اما گپ مء غیرن و موات بگم بلای نیست و ناگهونی نازل بو و شیرازه و شالده ای بنا زیر و رو ایکرد، بلایی از جنس نادونی و نااگاهی که هنر بندر و هرمزگان لهه به کول ایکه. کصه ی مظلومیت ما از جایی شروع بو که کلندر وسط چیچکا نخو کت و دگا صداهی از طفل نو رسیده به گوش نرسی.
اتفاکی که کت باعث بو همه هنر بندر به کنج خرابه برت و مدت زیادی خاک بخرت، و اگر همی چندتا علاکه مند هنری مونهسته امرو نومی از هیچ کدومشو وجود اینهه ، بنده نادونوم بیچه تا همی چندتا پیشسکوت هنری موهستی کدرش نادونیم و وهتی دار دنیا وداع شوکرد شروع اکنیم به تحکیک و نوشتن و دو زدن دنبال اثارشو تا بنوم خومو ثبتی بکننگ ، تا منصفی زنده هستر کسی نومش اینابرد ،حسن کریمی و ارسلان و علیخان همیطور ، ای چه خصلت بدی تو وجودمون که کدر زنده هنرمند نادونیم و بعد از مرگش چه متنویی که نوشته نینبودن ، الان جعفر اوج و اتون وخالوکمبر زنده ئن اما نگا به زندگیشو بکنیم ، به کول مم گپو ما احدی نارت بپرست ای سغ حالت چطورن؟ محنت وختی اگیم یکی و دوتا نن، جلال الهیاری و مسعود پاکدامن،یارچغلو، شیخ علی و دهها هنرمند دگه تو میناب و جاسک هستی که نومشو هم نادونیم ولی میون ما زندگی نکردین و هنو نفس نکشیدن ولی کجان دستی که هنر ای گنجینئو بکاربگنت و حالی ازشو بپرست ؟ اگر مرحوم روضه خوان و استادتوحدی نهسترن بعد از انکلاب معلوم نهه چه کسونی بجای ناصر و گروه مومبو لیوا وجود شوهسته ؟ شاید انجمن موسیکی بگت نابو و محدودیت موهستی ولی بنده در جوابشو اگم که روضه خوان و توحدی در اوج خفکان هنر ، ادموئی مث حسین گردین و محترم پناه و ناصر تحویل ما شوداد . الان شرایط بهته بودی و جناب جهانبخش اگا تواناییش اینینی کرسی ریاستخو وایه ول بکنت و برت دنبال کارخو ، بیتعارف بگم کیانوش بدنبال کسب رای بی دور بعدی شورای شهرن و توصیه اکنوم اگه ناتونت بیش از ای مماشات و معطل نکنت بی چرخ موسیکی بندر.
مسئله بعدی اینن که هنرمندونی که الان میون ما نههن اکثرشو بدام اعتیاد در اثر فشار و سرکوب هنرشو بعد از انکلاب کفتن و داستان زندگیشو روایت دردین که فکط خوشو ادونن چکک سنگینی ای درد روی کنگشو سنگینی شکرد کسی چه ادونت زندگی خصوصی رامی و احساساتی که تک وتهناک بدوش ایکشی و از ای دنیا مظلومانه رخت بر ایبست دستخوش چه حوادثی هسته ؟؟ حسن کرمی و صالح سنگبر که نومی بلندی الان شوهستی در کنج چاردیواری تنگی با دنیا الوداع شوکرد، و باز هم هنرمندون زنده ای هستین که دیوار بتنی بی توجهی اهل هنر عاکبت دوستک و زیبا و حسینا کور در انتظارشون.علیخان رفت ولی جعفر هنو هستی ، ارسلان رفت ولی یارچغلو هستی ، رامی رفت ولی جلال الهیاری هنو وا شعر ای پیرمرد بدو بنین وجود ایشستی ، ناصر تک ستاره هنر ایران چه مظلومانه از ما شوگت ، باز هم فرصت موهستی ولی برنامه ریز و مدیر مونینی ، در ای اشفته بازار هر کسی منتظرن تا ستاره ای خاموش ببوت و چند کلمه ای از هنرش بنویست و اه بکشت که فلان هنرمند رهت. داستان مظلومیت ما هنو ادامه ایشستی ...چه بگم که نگفتنوم بهترن...
نویسنده : ایلزاده