مم دیریا

حالا وَختین کِه تو سینَه م ، خون رَفتِنُم نَجوشِن
آخِرین سفر نَزیکِن ، مُم ِدیریا نیلَه پوشِن
مه وُ کولَه بار مِحْنَت ، مِحْنَتِ یَه عُمْرِ خَستَه
خیلی پیش ازی مَرَفتَه ، اَگَه دَست و پام نَبستَه
نَه چراغی بِی صَبا مَه ، نَه بِی اَمرو یَه دَریچَه
اُ هَمَه عِشق و اُمیدُن ، هَمَه پوچَه ، هَمَه هیچَه
غمُن هَرجا که غم هَه ، تو دِلُم عُقده نبودِن
هَمَه ی روح و وجودُم ، شعر شیوَن نَسُرودِن
هیچ کَه نافهمِه چه بودِن ، یارُنِ خوبِ هَمیشَه
وا سر عشقُ چه هُندِن ، طوفُن ایکندِن اَ ریشَه
غزل ناب گذشتَه ، تو دِلُم ضَجَّه نَکِردِن
یادُنِ خوب و قدیمی ، خَنجَرِن، سینَه م اَدِردِن
تو هَمُنِی که یَه روزی ، دِلُم آرُمتِه تَکِردَه
هَر کَلُمی کِه تگفتَه ، مِثِ رازَه هَمَه وِردَه
نَه کسی مِثل گذشته ، بِی سَلام تو جَوابِن
دستِ هَر رَفیقی سَردِن ، چشمه ی چشمُن سَرابِن 
..
..
عکس از محمد برکار