گپ و گویش بندرعباسی
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودنگپ و گویش بندرعباسی
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن" فلفلکو "
به مه از سرخی لاله از نسیم صبح گاهی تو بگَه
به مه از درخت و گل ، مشتا و مــــــاهی تو بگه
بگه از ماه و ستاره ، بـــــه مـــــــه از نِم نِم بارون
توی بند بند مغون و کـــــــل سوارون تـــــــو بگه
مگه از دروغ و زشـــــــتی و پلــــــیدی و جــــــفا
بگه از شعــــــــر و غـــــــزل ، ترانه و صلح و صفا
بگه از نوروز و چـــارشنبه ســــوری، سیزده بدر
ماره سرخون ماره ایسین که مارفته هورمودر
که وا هم توی شوون بی خُــــــووی گازی ما که
چندتا سیم وا دار مُغ ســــــــر بــــــلاسی ماکه
کــــــه وا روزنامـــــه و پیش و یخو چسپ اَمباوُو
مـــــاساخت و هــــــوا مـــــادا کاغذی و فَلفَلکو
شــــو مهـــــتاب هو هوضا ، کاغُورَ و نیشپیلی
وختی کوچکــــتر اریــــــم گُـــرگـــا و دلی دیلی
مخا غصه مگه افسوس که گذشــتن اون زمون
بکو تو شکر خدا هر چی بشت موهستن نون
"خالو مجید"
مگه از دروغ و زشـــــــتی و پلــــــیدی و جــــــفا
بگه از شعــــــــر و غـــــــزل ، ترانه و صلح و صفا
بگه از نوروز و چـــارشنبه ســــوری، سیزده بدر
ماره سرخون ماره ایسین که مارفته هورمودر
که وا هم توی شوون بی خُــــــووی گازی ما که
چندتا سیم وا دار مُغ ســــــــر بــــــلاسی ماکه
کــــــه وا روزنامـــــه و پیش و یخو چسپ اَمباوُو
مـــــاساخت و هــــــوا مـــــادا کاغذی و فَلفَلکو
شــــو مهـــــتاب هو هوضا ، کاغُورَ و نیشپیلی
وختی کوچکــــتر اریــــــم گُـــرگـــا و دلی دیلی
مخا غصه مگه افسوس که گذشــتن اون زمون
بکو تو شکر خدا هر چی بشت موهستن نون
"خالو مجید"
« بُدُو بُدُو »
بُدُو، بُدُو، بشتِه مَکُ دلم سیاه که مه خَستَه م
سی سالُمِن ، ولی هَنو خُنِکو بِی تو نَبَستَم
دِلُم هَنو بِی تو شَوا ، لُوُم هَنو نَصِداتِن
چشُم هَنو وا راهتِن ، تا عمر اُمَه بِی تو هَستَم
یادِت بیار ، زیر بارُن سُوار ِاسبُن چوبی
وا تاختْ مارَه، سَفر ماکِه به شهرُن عشق و خوبی
اِی آسَمون، اِی آسمون ، دِلم اَ غُصَّه سیاهِن
کجا برم، چه بُکنم که بِی تو خاستِن گُناهِن
شاعر : ابراهیم منصفی | نقاش : حسین احمدی نسب
یادِت بیار ، زیر بارُن سُوار ِاسبُن چوبی
وا تاختْ مارَه، سَفر ماکِه به شهرُن عشق و خوبی
اِی آسَمون، اِی آسمون ، دِلم اَ غُصَّه سیاهِن
کجا برم، چه بُکنم که بِی تو خاستِن گُناهِن
شاعر : ابراهیم منصفی | نقاش : حسین احمدی نسب
از بندر جیرون ، وهرمزگان بگو
بربال سمندر خاطره ها نشستم
تا پرواز دهم کبوتران را
بر من بتاب ، ای شب ، چراغ روشن خاطره
برمن ببار ای ترنم دل نشین
ازعشق بگو ،از واپسین های خوش
از لحظ ها ، از صبح روشن زلال نور
ازآشنای عزیزِدل غمین
ازاقتدار خورشید ونور بگو
ازماندن وبودن، جاری شدن بگو
ازغم نگو،ازآه واندوه و،از واپسین های زودگذ ر
ازمرگ نگو ،واز جدائی های دل خراش
ازنور وخورشید وزلال آب بگو
از بندر جیرون ، وهرمزگان بگو
از کوه گنو بگو ، ازدیریا ومشتا بگو . از سید مظفر قدیم . از پنجه علی و کادهار
از سینه زدن و، واحد ،وچکچکوی آن زمان . ازعشق بگو ازمهر بگو واز صلابت انسان وآدمی . جان خودت قسم ، ازغم مگو ، از درد مگو ، ازمحنتی که بودن نصیب مون ...
.
چوک سیم بالا
عکاس : کاوُوس جوّی
(طبیعت جُونِ هُرموز)
از لحظ ها ، از صبح روشن زلال نور
ازآشنای عزیزِدل غمین
ازاقتدار خورشید ونور بگو
ازماندن وبودن، جاری شدن بگو
ازغم نگو،ازآه واندوه و،از واپسین های زودگذ ر
ازمرگ نگو ،واز جدائی های دل خراش
ازنور وخورشید وزلال آب بگو
از بندر جیرون ، وهرمزگان بگو
از کوه گنو بگو ، ازدیریا ومشتا بگو . از سید مظفر قدیم . از پنجه علی و کادهار
از سینه زدن و، واحد ،وچکچکوی آن زمان . ازعشق بگو ازمهر بگو واز صلابت انسان وآدمی . جان خودت قسم ، ازغم مگو ، از درد مگو ، ازمحنتی که بودن نصیب مون ...
.
چوک سیم بالا
عکاس : کاوُوس جوّی
(طبیعت جُونِ هُرموز)
ما کجا و اونا کجا!!!!!
به ما که تو دهات زندگی نکردیم اگن دهاتیه بی کلاس .
نافهمم دلیلش چن ولی یه بار یه نفه همچین گپی به مه ایزه
آلا که نگاه نکردم راست اگن اوشو خیلی
سطحشو از خومو بالاترن و باکلاس ترن!!!!
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن !!! عجب !!! به ما اگن بالاشهری
در مقایسه ی شهر با دهات بهترین جمله ای که ابوت بگی همین که ایشو
خیلی سطحشو از خومو بالاترن.
ایشو یه بازارویی درست شوکردی که اگه بگینی تعجب اکنی
خیلی جون درست شوکردی ٬ ما داخل یه تا همیشو دور موزه بعد رفیک مه
ایگو عکس خو بگریم ٬ مه روم ایناکه امگو بلکه زشتن ٬
بعد دگه رفیک مه پیله ایکه رفتیم موگه
بعد رفیک مه ایگو چندتا بیشته عکس ناگریم که مموری مال موبایل پر ابوت ٬
ایگو دگه جایه غیر عکس اگریم. ایگو یکتا بازار هه به نام زیتون که
همه ارن داخلش اگردن ولی همه چی خیلی گرونن دگه بازار ستاره شهربازی شه
خو بندرخیلی از بالاشهر گپترن ٬ مه اول فکر مکه کوچکن بله آلا که دور موزه
تمون نابور حتی بینزین ما تمون بو ولی به آخرش نرسیدیم. بعد ماخاسته بنزین بزنیم
سرخیابون آدم نشته و بنزین شفروخت دگه ایناواسته بری تو پامپ بینزین
رفیک مه ایگو ایشو خیلی کلاسشو بالان و درآمدشو خیلین!
چکده دُکُن درست شوکردی ٬ بندر خیلی بازار شه
بازار ستاره خو آدم داخه گم ابو صلوات خیر . خیله گپن خو
چوکُو بندری خیلی کلاسشو از خومو بالاترن ٬ باور بکنی یک شلوارویی نه
پاشون که مگه ٬ خیلی از شلوارو مال خومو جونترن ٬ جیب دگه از مال خومو
بیشته شَه ٬ ایی شلوارو که پاره بودی وُ پچ پچن گول نخوری ،ایشو وقتی بخری
همیطورن خودش دِردی کلاس اشه.
بندر خیلی جون ترن همه جا آسفالت ، یَه پوچو تو کوچه خاک ناگینی
ولی داخه محله خومو همش خاک ناتونی راه بری ، لباست خاکی ابو
خو معلومن که ایشو سطحشو از خومو بالاترن !!
ایشو خیلی چیزوی غیر شوهستی که خومو مونین مثلا مه اُمدی یکتا چوک
تسبیح داخه گردونی هسته مه تعجب امکه
بعد دگه رفیک مه ایگو تو گاهی ادندیدی مگه ؟
امگو نه ! ایگو فکر بالاشهر اتکردی ، ایشو خیلی کلاسشو از خومو بالاترن
رفیک مه ایگو ایشو زنجیل ( زنجیر ) دگه داخه گردون خو اَکَردِن
ما سوار موتور سرعت مارفت ٬ مو سرما به هوا رفتر مثله سیخور
بعد یکتا موتور بندری رد بو مثل تیر ( موتورشو خیلی سرعت ارت خو)
مو سروشو چه جونی باوربکن . اصلن بالا ناره و تکونم ایناخه. رفیک مه ایگو
یه چیزی هستی که به سر خو اَزنن موسر آدم سفت گیر اکنت که دگه تَکُن ناخورت
ایگو مثله حشره کُشن یعنه بصورت فشارین مثه به به که داخه خانه ازنن بو خش
اکَنت مه باور امنکه ٬ بله امدونست که واقعا ایشو خیلی سطحشو از ما بالاترن
هاو که دست نماز اَگرن یا جُن خو اشورن با چه چیزوییییییی ! په هاو که
اَخورن چِن!!!! مثله قندن بلکا ٬ ایشو هاوشو خیلی از مال خومو شیرین ترن خومو که
هاو سور هم مونین!
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن . خومو در حد ایشو نهستنگ!!!
ادونی چند تا عابر بانک شوهستی؟
مه هرچه امکه بشمارم نبو ٬ از دستی که زیادن ٬ آلا شما کل بالاشهر بگردی
اگه یکتا عابر بانک پیدا اتکه مردی ! نین .
عابر بانک مال بندرخیلی سریع پول اشمارت شاگو ابوت که پول زیادی
هم به آدم هادت ! آلا راست و دروغی نافهمیم یکتا چوک بندری شگو .
شاو رفیک مه ایگو همیجا خوراک بخوریم یا بریم بالاشهرخونه خومو
دگه تصمیم موگه رفتیم ۲ تا ساندویچ مال همبرگ موخرد
رفیک مه ایگو زود بخا که کسی به خومو نگینت ! امگو به چه بگه؟ ایگو ایجا الان دگه
ساندویچ همبر ناخورن ! ایشون همه پیتزا قارچ وُ سیب زمینی سرخ کرده
وُ مُرگ سوخاری و ایچیزو اَخورن!!!
داخه شهر ما خیلی دگه کسی کلاسی بالا بووت اَرت ۲ تا سنجوید فلافل یا دو سیخ
کباب در کبابی مال پاتل اخورت و بس .
و گرنه همه داخه خونه خوراک اَخورن . بعد به رفیک خو امگو په خومو دگه بریم همی
چیزو بخوریم نه (پیتزا) . ایگو گنوغی بگه همی سی چهل هزار تمن در اتات. اَیگو ۵۰
شاو فلافل بخوریم به یک شاو فست فود رفتن دگه نارست.
توی راه برگشت که با موتور نرفتریم خونه وا دل خو امگو ایشون ۵۰ سال
بلکه بیشته از خومو جلوترن . ما اصلا در حد ایشو نابیم . اصلا حساب به خومو ناکنن!!!
برگرفته از وبلاگ بچه های قشم ( بالاشهری)
برگردان به زبون بندری توسط چوک محله
از وبلاگ چوک شهرو
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن !!! عجب !!! به ما اگن بالاشهری
در مقایسه ی شهر با دهات بهترین جمله ای که ابوت بگی همین که ایشو
خیلی سطحشو از خومو بالاترن.
ایشو یه بازارویی درست شوکردی که اگه بگینی تعجب اکنی
خیلی جون درست شوکردی ٬ ما داخل یه تا همیشو دور موزه بعد رفیک مه
ایگو عکس خو بگریم ٬ مه روم ایناکه امگو بلکه زشتن ٬
بعد دگه رفیک مه پیله ایکه رفتیم موگه
بعد رفیک مه ایگو چندتا بیشته عکس ناگریم که مموری مال موبایل پر ابوت ٬
ایگو دگه جایه غیر عکس اگریم. ایگو یکتا بازار هه به نام زیتون که
همه ارن داخلش اگردن ولی همه چی خیلی گرونن دگه بازار ستاره شهربازی شه
خو بندرخیلی از بالاشهر گپترن ٬ مه اول فکر مکه کوچکن بله آلا که دور موزه
تمون نابور حتی بینزین ما تمون بو ولی به آخرش نرسیدیم. بعد ماخاسته بنزین بزنیم
سرخیابون آدم نشته و بنزین شفروخت دگه ایناواسته بری تو پامپ بینزین
رفیک مه ایگو ایشو خیلی کلاسشو بالان و درآمدشو خیلین!
چکده دُکُن درست شوکردی ٬ بندر خیلی بازار شه
بازار ستاره خو آدم داخه گم ابو صلوات خیر . خیله گپن خو
چوکُو بندری خیلی کلاسشو از خومو بالاترن ٬ باور بکنی یک شلوارویی نه
پاشون که مگه ٬ خیلی از شلوارو مال خومو جونترن ٬ جیب دگه از مال خومو
بیشته شَه ٬ ایی شلوارو که پاره بودی وُ پچ پچن گول نخوری ،ایشو وقتی بخری
همیطورن خودش دِردی کلاس اشه.
بندر خیلی جون ترن همه جا آسفالت ، یَه پوچو تو کوچه خاک ناگینی
ولی داخه محله خومو همش خاک ناتونی راه بری ، لباست خاکی ابو
خو معلومن که ایشو سطحشو از خومو بالاترن !!
ایشو خیلی چیزوی غیر شوهستی که خومو مونین مثلا مه اُمدی یکتا چوک
تسبیح داخه گردونی هسته مه تعجب امکه
بعد دگه رفیک مه ایگو تو گاهی ادندیدی مگه ؟
امگو نه ! ایگو فکر بالاشهر اتکردی ، ایشو خیلی کلاسشو از خومو بالاترن
رفیک مه ایگو ایشو زنجیل ( زنجیر ) دگه داخه گردون خو اَکَردِن
ما سوار موتور سرعت مارفت ٬ مو سرما به هوا رفتر مثله سیخور
بعد یکتا موتور بندری رد بو مثل تیر ( موتورشو خیلی سرعت ارت خو)
مو سروشو چه جونی باوربکن . اصلن بالا ناره و تکونم ایناخه. رفیک مه ایگو
یه چیزی هستی که به سر خو اَزنن موسر آدم سفت گیر اکنت که دگه تَکُن ناخورت
ایگو مثله حشره کُشن یعنه بصورت فشارین مثه به به که داخه خانه ازنن بو خش
اکَنت مه باور امنکه ٬ بله امدونست که واقعا ایشو خیلی سطحشو از ما بالاترن
هاو که دست نماز اَگرن یا جُن خو اشورن با چه چیزوییییییی ! په هاو که
اَخورن چِن!!!! مثله قندن بلکا ٬ ایشو هاوشو خیلی از مال خومو شیرین ترن خومو که
هاو سور هم مونین!
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن . خومو در حد ایشو نهستنگ!!!
ادونی چند تا عابر بانک شوهستی؟
مه هرچه امکه بشمارم نبو ٬ از دستی که زیادن ٬ آلا شما کل بالاشهر بگردی
اگه یکتا عابر بانک پیدا اتکه مردی ! نین .
عابر بانک مال بندرخیلی سریع پول اشمارت شاگو ابوت که پول زیادی
هم به آدم هادت ! آلا راست و دروغی نافهمیم یکتا چوک بندری شگو .
شاو رفیک مه ایگو همیجا خوراک بخوریم یا بریم بالاشهرخونه خومو
دگه تصمیم موگه رفتیم ۲ تا ساندویچ مال همبرگ موخرد
رفیک مه ایگو زود بخا که کسی به خومو نگینت ! امگو به چه بگه؟ ایگو ایجا الان دگه
ساندویچ همبر ناخورن ! ایشون همه پیتزا قارچ وُ سیب زمینی سرخ کرده
وُ مُرگ سوخاری و ایچیزو اَخورن!!!
داخه شهر ما خیلی دگه کسی کلاسی بالا بووت اَرت ۲ تا سنجوید فلافل یا دو سیخ
کباب در کبابی مال پاتل اخورت و بس .
و گرنه همه داخه خونه خوراک اَخورن . بعد به رفیک خو امگو په خومو دگه بریم همی
چیزو بخوریم نه (پیتزا) . ایگو گنوغی بگه همی سی چهل هزار تمن در اتات. اَیگو ۵۰
شاو فلافل بخوریم به یک شاو فست فود رفتن دگه نارست.
توی راه برگشت که با موتور نرفتریم خونه وا دل خو امگو ایشون ۵۰ سال
بلکه بیشته از خومو جلوترن . ما اصلا در حد ایشو نابیم . اصلا حساب به خومو ناکنن!!!
برگرفته از وبلاگ بچه های قشم ( بالاشهری)
برگردان به زبون بندری توسط چوک محله
از وبلاگ چوک شهرو
یادگار
لُوُم بَستِن ولی فریاد اَکِردَم
شُو و روز اَز گذشتَه یاد اَکِردَم
وا رویای خاش سالُن رَفتَه
دِل بی آرزو خو ، شاد اَکِردَم
چه اَیُّمی ، هَمَه ش شِعر و تَرُنَه
هَمَه ش شَروِند و شِعر عاشِقُنَه
چه دُختِ بی نَظیری ، یارُم اَستَه
چه خوب و مِهرَبُن اَستَه ، چه جُنَه
نَه اِسفالتَه ، نَه بولوارهَ نه کُولِر
چه وا روزی دَر اُندِن شَهر بَندِر
سُهیلی ، سَنگُن از رو تَک شَواگِه
یَه رو هُو هَه ، دو رو نی ، یادِ کَندِر
نه بَندِر، بَندِر اُن روزگارِن
نَه چِشمی مُنتَظِر و راهِ یارِن
دِرَختِ سَنگ و سیمُن سُوز اَبودِن
دِل دِیوُنَه تَنها یادِگارِن
ابراهیم منصفی (رامی)
عکاس : استاد منصور نعیمی
بوی خاک
بوی خاک میس باغ ُون و گازی پتُوک ون دور سرت و نشتن زیر ساه اَمبا و سکوت و ارامش خاش بالاشهرون هرمزگان ،... یادش ون واخیر
.
.
.
عکس : امین صابری
لُو رودخونه ی مینُو
آهنگ "لُو رودخونه ی مینُو" از محسن آزادبخش
خواننده و آهنگساز : محسن آزادبخش
تنظیــــم : بهــــــــــــروز حبـیــب زاده
کیبــــورد : بهــــــــــــروز ذاکــــــــــری
خواننده و آهنگساز : محسن آزادبخش
تنظیــــم : بهــــــــــــروز حبـیــب زاده
کیبــــورد : بهــــــــــــروز ذاکــــــــــری
ترانه سرا : ابراهیم منصفی (رامی)
اسپانسر : رادیــــــو هنــــــــرمنــــــد
دریافت آهنگ : http://bit.ly/TONQY6
--------------------------
روخونه ی مینُو (گویش مینابی)
لُوِ روخونه یِ مینـُو اَرُوتیم
مِثِ ماهی نَتو گُوَلمُن اَخُوتیم
دِلُن مُ اِی خاشی پَرواز اَکردی
زَمونی که به یادِ یار اَکُوتیم
مِه اِی بی صَبری و اِی بیکَراری
فِرستادُم بی مُم ما خواستِگاری
گُشُ نه کار ایهَه نه پول و خونَه
اَمُن اِی دستِ ناخاش روزگاری
خُداوندا که روز خاش نَگینی
سر یَک خونَه وا یَک شُو نَنینی
اِلاهی بشتِر اِی صَد سال بُمُنی
عوض نابی تو بَدجنسی هَمینی
بَهاری بِشتِه نی فصل ِجَوونی
دَوُم اینی بَه مثل زندگونی
خاش و خاشبوتِر اِی نارَنج و طارَه
مِثِ یارُم کِه جُون اَستَه زَمونی
مِه اِی دَستِ خودُم بیزار بودُم
دِلُم آزُردَه بو بیمار بودُم
تَمومی بودِنُم خُو و خیالَه
چه دیر اِی خُوتِه خو بیدار بودُم
رامی (بندرعباس ۱۵/۱۲/۷۵
اسپانسر : رادیــــــو هنــــــــرمنــــــد
دریافت آهنگ : http://bit.ly/TONQY6
--------------------------
روخونه ی مینُو (گویش مینابی)
لُوِ روخونه یِ مینـُو اَرُوتیم
مِثِ ماهی نَتو گُوَلمُن اَخُوتیم
دِلُن مُ اِی خاشی پَرواز اَکردی
زَمونی که به یادِ یار اَکُوتیم
مِه اِی بی صَبری و اِی بیکَراری
فِرستادُم بی مُم ما خواستِگاری
گُشُ نه کار ایهَه نه پول و خونَه
اَمُن اِی دستِ ناخاش روزگاری
خُداوندا که روز خاش نَگینی
سر یَک خونَه وا یَک شُو نَنینی
اِلاهی بشتِر اِی صَد سال بُمُنی
عوض نابی تو بَدجنسی هَمینی
بَهاری بِشتِه نی فصل ِجَوونی
دَوُم اینی بَه مثل زندگونی
خاش و خاشبوتِر اِی نارَنج و طارَه
مِثِ یارُم کِه جُون اَستَه زَمونی
مِه اِی دَستِ خودُم بیزار بودُم
دِلُم آزُردَه بو بیمار بودُم
تَمومی بودِنُم خُو و خیالَه
چه دیر اِی خُوتِه خو بیدار بودُم
رامی (بندرعباس ۱۵/۱۲/۷۵