گپ و گویش بندرعباسی
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودنگپ و گویش بندرعباسی
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن
بازار روز بندرعباس
گَپ ون خاش فروشنده ون وا مَردُم ، جُنب ُو جُوش بنَدری ُون داخه اِی بازار و ایِکه داخه بندرن و مردمی همه بندری ن باعث ابوت ایجا اَ بهترین پاساژُون دنیا هم بی ما ارزشی بشته بَشت ،،
جی بی بندر و بندری
بازار روز بندرعباس | Photo by : Alireza QC
عاکِبَت مُرگ دُزی
ای روبای بی حیا * هوندی بی سر و صدا
هوندی که مُرگ بُبَری * خدا روت ایکه سیا
یه روز مه و زنکه ( خانم خونه ) رفتیم بندر خرید و موگو یه سری به بازار کارگزاری
بزنیم . همیطو که دور مازه چهم مُ کَت به چَن تا مُرگ ( مرغ)
چاخ و چله و تخمی رشتی که یارو ایوارده بفروشت .
ایی زنکه ی ما تا چهمی کت به ایی مُرگو ایگو به به
عجب مُرگ جونی ، زود بش بخر تا بُوَرِنگ وا لهر که تو ایی گرونی نابو تُخ مُرگ
دَنگی دویست تومن بخری و تُخ مُرگ محلی خیلی به تقویت ذهن خوبن و هزار تا
دلیل علمی دگه . مه هم بدم نهوند و همه مُرگو مال یارو امخری و اموا لهر و یه تا
جای خوب و جونم درست امکه و مُرگو شرو شوکه به زندگی کردن .
بله عزیزان
ایی مُرگو مال ما هر روز تخم شاکه و زنکه شواگه تُخ مُرگ گرجه درست شکه و مازه
تو بدن و حال ماکه خلاصه ضرر مونکه از خرید ایی مُرگو و خرج ما هم کمته بوده.
تا ایی که یه روز صحب از خاو بلند بورنگ که وااااااااای مای گاد !!
در لهر مُرگ ما بازن و یکتا مُرگم داخه نین . آلا زنکه نزدن تو سر خو و اِسپار نکردن به دزد که
خدا بگم چت بکنت و ای از خدا بی خبرو و فلان فلان شُدَه . مه امگو زنکه شیون و زاری فایده اینین
بدو تا برنگ دمبال جا پا بگردنگ که دزد از کدوم طرف هوندی ؟
دیوار خومو به ایی بلندی !!
آقا رفتنگ دمبال جاپا تا همو کِسمَت که بُرکَه (آب انبار)
ما هسته رفترن رو برکه. خوب که نگاه موکه
که ایرانیت مال رو برکه همه خورد خورد بودی و همو مُورگو مال ما هم باد ایکردی و
مِث کایک که چطو رو هاو گیر اکنت هموطو .
همه مُردَرِن اُ دُز خاک بر سر ( بلانسبت) رفته رو ایرانیت و ایرانیت خورد بوده کَته
داخه برکه هاویی و وا گمونُم درنگش خورد بوده و از درد دگه مُرگو ول ایکرده و رفته . خلاصه
سر تو وا درد نَیارُم نه مُرگی گیرش هوند و خوشَم لِه لِه بو و رفت.
بله ای هم عاکبت دُزی کردن
امیدوارم خوشتو هوندی و ممنون از چوک شهرو
ایی زنکه ی ما تا چهمی کت به ایی مُرگو ایگو به به
عجب مُرگ جونی ، زود بش بخر تا بُوَرِنگ وا لهر که تو ایی گرونی نابو تُخ مُرگ
دَنگی دویست تومن بخری و تُخ مُرگ محلی خیلی به تقویت ذهن خوبن و هزار تا
دلیل علمی دگه . مه هم بدم نهوند و همه مُرگو مال یارو امخری و اموا لهر و یه تا
جای خوب و جونم درست امکه و مُرگو شرو شوکه به زندگی کردن .
بله عزیزان
ایی مُرگو مال ما هر روز تخم شاکه و زنکه شواگه تُخ مُرگ گرجه درست شکه و مازه
تو بدن و حال ماکه خلاصه ضرر مونکه از خرید ایی مُرگو و خرج ما هم کمته بوده.
تا ایی که یه روز صحب از خاو بلند بورنگ که وااااااااای مای گاد !!
در لهر مُرگ ما بازن و یکتا مُرگم داخه نین . آلا زنکه نزدن تو سر خو و اِسپار نکردن به دزد که
خدا بگم چت بکنت و ای از خدا بی خبرو و فلان فلان شُدَه . مه امگو زنکه شیون و زاری فایده اینین
بدو تا برنگ دمبال جا پا بگردنگ که دزد از کدوم طرف هوندی ؟
دیوار خومو به ایی بلندی !!
آقا رفتنگ دمبال جاپا تا همو کِسمَت که بُرکَه (آب انبار)
ما هسته رفترن رو برکه. خوب که نگاه موکه
که ایرانیت مال رو برکه همه خورد خورد بودی و همو مُورگو مال ما هم باد ایکردی و
مِث کایک که چطو رو هاو گیر اکنت هموطو .
همه مُردَرِن اُ دُز خاک بر سر ( بلانسبت) رفته رو ایرانیت و ایرانیت خورد بوده کَته
داخه برکه هاویی و وا گمونُم درنگش خورد بوده و از درد دگه مُرگو ول ایکرده و رفته . خلاصه
سر تو وا درد نَیارُم نه مُرگی گیرش هوند و خوشَم لِه لِه بو و رفت.
بله ای هم عاکبت دُزی کردن
امیدوارم خوشتو هوندی و ممنون از چوک شهرو
خنده را قسمت کنیم.....
[بازارچه خیریه غذایی به نفع کودکان سرطانی]
■جمعه 24 آذر ، ساعت 4 عصر
■ساحل سورو ، پارک جهانگردی
از بندر جیرون ، وهرمزگان بگو
بربال سمندر خاطره ها نشستم
تا پرواز دهم کبوتران را
بر من بتاب ، ای شب ، چراغ روشن خاطره
برمن ببار ای ترنم دل نشین
ازعشق بگو ،از واپسین های خوش
از لحظ ها ، از صبح روشن زلال نور
ازآشنای عزیزِدل غمین
ازاقتدار خورشید ونور بگو
ازماندن وبودن، جاری شدن بگو
ازغم نگو،ازآه واندوه و،از واپسین های زودگذ ر
ازمرگ نگو ،واز جدائی های دل خراش
ازنور وخورشید وزلال آب بگو
از بندر جیرون ، وهرمزگان بگو
از کوه گنو بگو ، ازدیریا ومشتا بگو . از سید مظفر قدیم . از پنجه علی و کادهار
از سینه زدن و، واحد ،وچکچکوی آن زمان . ازعشق بگو ازمهر بگو واز صلابت انسان وآدمی . جان خودت قسم ، ازغم مگو ، از درد مگو ، ازمحنتی که بودن نصیب مون ...
.
چوک سیم بالا
عکاس : کاوُوس جوّی
(طبیعت جُونِ هُرموز)
از لحظ ها ، از صبح روشن زلال نور
ازآشنای عزیزِدل غمین
ازاقتدار خورشید ونور بگو
ازماندن وبودن، جاری شدن بگو
ازغم نگو،ازآه واندوه و،از واپسین های زودگذ ر
ازمرگ نگو ،واز جدائی های دل خراش
ازنور وخورشید وزلال آب بگو
از بندر جیرون ، وهرمزگان بگو
از کوه گنو بگو ، ازدیریا ومشتا بگو . از سید مظفر قدیم . از پنجه علی و کادهار
از سینه زدن و، واحد ،وچکچکوی آن زمان . ازعشق بگو ازمهر بگو واز صلابت انسان وآدمی . جان خودت قسم ، ازغم مگو ، از درد مگو ، ازمحنتی که بودن نصیب مون ...
.
چوک سیم بالا
عکاس : کاوُوس جوّی
(طبیعت جُونِ هُرموز)
ما کجا و اونا کجا!!!!!
به ما که تو دهات زندگی نکردیم اگن دهاتیه بی کلاس .
نافهمم دلیلش چن ولی یه بار یه نفه همچین گپی به مه ایزه
آلا که نگاه نکردم راست اگن اوشو خیلی
سطحشو از خومو بالاترن و باکلاس ترن!!!!
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن !!! عجب !!! به ما اگن بالاشهری
در مقایسه ی شهر با دهات بهترین جمله ای که ابوت بگی همین که ایشو
خیلی سطحشو از خومو بالاترن.
ایشو یه بازارویی درست شوکردی که اگه بگینی تعجب اکنی
خیلی جون درست شوکردی ٬ ما داخل یه تا همیشو دور موزه بعد رفیک مه
ایگو عکس خو بگریم ٬ مه روم ایناکه امگو بلکه زشتن ٬
بعد دگه رفیک مه پیله ایکه رفتیم موگه
بعد رفیک مه ایگو چندتا بیشته عکس ناگریم که مموری مال موبایل پر ابوت ٬
ایگو دگه جایه غیر عکس اگریم. ایگو یکتا بازار هه به نام زیتون که
همه ارن داخلش اگردن ولی همه چی خیلی گرونن دگه بازار ستاره شهربازی شه
خو بندرخیلی از بالاشهر گپترن ٬ مه اول فکر مکه کوچکن بله آلا که دور موزه
تمون نابور حتی بینزین ما تمون بو ولی به آخرش نرسیدیم. بعد ماخاسته بنزین بزنیم
سرخیابون آدم نشته و بنزین شفروخت دگه ایناواسته بری تو پامپ بینزین
رفیک مه ایگو ایشو خیلی کلاسشو بالان و درآمدشو خیلین!
چکده دُکُن درست شوکردی ٬ بندر خیلی بازار شه
بازار ستاره خو آدم داخه گم ابو صلوات خیر . خیله گپن خو
چوکُو بندری خیلی کلاسشو از خومو بالاترن ٬ باور بکنی یک شلوارویی نه
پاشون که مگه ٬ خیلی از شلوارو مال خومو جونترن ٬ جیب دگه از مال خومو
بیشته شَه ٬ ایی شلوارو که پاره بودی وُ پچ پچن گول نخوری ،ایشو وقتی بخری
همیطورن خودش دِردی کلاس اشه.
بندر خیلی جون ترن همه جا آسفالت ، یَه پوچو تو کوچه خاک ناگینی
ولی داخه محله خومو همش خاک ناتونی راه بری ، لباست خاکی ابو
خو معلومن که ایشو سطحشو از خومو بالاترن !!
ایشو خیلی چیزوی غیر شوهستی که خومو مونین مثلا مه اُمدی یکتا چوک
تسبیح داخه گردونی هسته مه تعجب امکه
بعد دگه رفیک مه ایگو تو گاهی ادندیدی مگه ؟
امگو نه ! ایگو فکر بالاشهر اتکردی ، ایشو خیلی کلاسشو از خومو بالاترن
رفیک مه ایگو ایشو زنجیل ( زنجیر ) دگه داخه گردون خو اَکَردِن
ما سوار موتور سرعت مارفت ٬ مو سرما به هوا رفتر مثله سیخور
بعد یکتا موتور بندری رد بو مثل تیر ( موتورشو خیلی سرعت ارت خو)
مو سروشو چه جونی باوربکن . اصلن بالا ناره و تکونم ایناخه. رفیک مه ایگو
یه چیزی هستی که به سر خو اَزنن موسر آدم سفت گیر اکنت که دگه تَکُن ناخورت
ایگو مثله حشره کُشن یعنه بصورت فشارین مثه به به که داخه خانه ازنن بو خش
اکَنت مه باور امنکه ٬ بله امدونست که واقعا ایشو خیلی سطحشو از ما بالاترن
هاو که دست نماز اَگرن یا جُن خو اشورن با چه چیزوییییییی ! په هاو که
اَخورن چِن!!!! مثله قندن بلکا ٬ ایشو هاوشو خیلی از مال خومو شیرین ترن خومو که
هاو سور هم مونین!
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن . خومو در حد ایشو نهستنگ!!!
ادونی چند تا عابر بانک شوهستی؟
مه هرچه امکه بشمارم نبو ٬ از دستی که زیادن ٬ آلا شما کل بالاشهر بگردی
اگه یکتا عابر بانک پیدا اتکه مردی ! نین .
عابر بانک مال بندرخیلی سریع پول اشمارت شاگو ابوت که پول زیادی
هم به آدم هادت ! آلا راست و دروغی نافهمیم یکتا چوک بندری شگو .
شاو رفیک مه ایگو همیجا خوراک بخوریم یا بریم بالاشهرخونه خومو
دگه تصمیم موگه رفتیم ۲ تا ساندویچ مال همبرگ موخرد
رفیک مه ایگو زود بخا که کسی به خومو نگینت ! امگو به چه بگه؟ ایگو ایجا الان دگه
ساندویچ همبر ناخورن ! ایشون همه پیتزا قارچ وُ سیب زمینی سرخ کرده
وُ مُرگ سوخاری و ایچیزو اَخورن!!!
داخه شهر ما خیلی دگه کسی کلاسی بالا بووت اَرت ۲ تا سنجوید فلافل یا دو سیخ
کباب در کبابی مال پاتل اخورت و بس .
و گرنه همه داخه خونه خوراک اَخورن . بعد به رفیک خو امگو په خومو دگه بریم همی
چیزو بخوریم نه (پیتزا) . ایگو گنوغی بگه همی سی چهل هزار تمن در اتات. اَیگو ۵۰
شاو فلافل بخوریم به یک شاو فست فود رفتن دگه نارست.
توی راه برگشت که با موتور نرفتریم خونه وا دل خو امگو ایشون ۵۰ سال
بلکه بیشته از خومو جلوترن . ما اصلا در حد ایشو نابیم . اصلا حساب به خومو ناکنن!!!
برگرفته از وبلاگ بچه های قشم ( بالاشهری)
برگردان به زبون بندری توسط چوک محله
از وبلاگ چوک شهرو
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن !!! عجب !!! به ما اگن بالاشهری
در مقایسه ی شهر با دهات بهترین جمله ای که ابوت بگی همین که ایشو
خیلی سطحشو از خومو بالاترن.
ایشو یه بازارویی درست شوکردی که اگه بگینی تعجب اکنی
خیلی جون درست شوکردی ٬ ما داخل یه تا همیشو دور موزه بعد رفیک مه
ایگو عکس خو بگریم ٬ مه روم ایناکه امگو بلکه زشتن ٬
بعد دگه رفیک مه پیله ایکه رفتیم موگه
بعد رفیک مه ایگو چندتا بیشته عکس ناگریم که مموری مال موبایل پر ابوت ٬
ایگو دگه جایه غیر عکس اگریم. ایگو یکتا بازار هه به نام زیتون که
همه ارن داخلش اگردن ولی همه چی خیلی گرونن دگه بازار ستاره شهربازی شه
خو بندرخیلی از بالاشهر گپترن ٬ مه اول فکر مکه کوچکن بله آلا که دور موزه
تمون نابور حتی بینزین ما تمون بو ولی به آخرش نرسیدیم. بعد ماخاسته بنزین بزنیم
سرخیابون آدم نشته و بنزین شفروخت دگه ایناواسته بری تو پامپ بینزین
رفیک مه ایگو ایشو خیلی کلاسشو بالان و درآمدشو خیلین!
چکده دُکُن درست شوکردی ٬ بندر خیلی بازار شه
بازار ستاره خو آدم داخه گم ابو صلوات خیر . خیله گپن خو
چوکُو بندری خیلی کلاسشو از خومو بالاترن ٬ باور بکنی یک شلوارویی نه
پاشون که مگه ٬ خیلی از شلوارو مال خومو جونترن ٬ جیب دگه از مال خومو
بیشته شَه ٬ ایی شلوارو که پاره بودی وُ پچ پچن گول نخوری ،ایشو وقتی بخری
همیطورن خودش دِردی کلاس اشه.
بندر خیلی جون ترن همه جا آسفالت ، یَه پوچو تو کوچه خاک ناگینی
ولی داخه محله خومو همش خاک ناتونی راه بری ، لباست خاکی ابو
خو معلومن که ایشو سطحشو از خومو بالاترن !!
ایشو خیلی چیزوی غیر شوهستی که خومو مونین مثلا مه اُمدی یکتا چوک
تسبیح داخه گردونی هسته مه تعجب امکه
بعد دگه رفیک مه ایگو تو گاهی ادندیدی مگه ؟
امگو نه ! ایگو فکر بالاشهر اتکردی ، ایشو خیلی کلاسشو از خومو بالاترن
رفیک مه ایگو ایشو زنجیل ( زنجیر ) دگه داخه گردون خو اَکَردِن
ما سوار موتور سرعت مارفت ٬ مو سرما به هوا رفتر مثله سیخور
بعد یکتا موتور بندری رد بو مثل تیر ( موتورشو خیلی سرعت ارت خو)
مو سروشو چه جونی باوربکن . اصلن بالا ناره و تکونم ایناخه. رفیک مه ایگو
یه چیزی هستی که به سر خو اَزنن موسر آدم سفت گیر اکنت که دگه تَکُن ناخورت
ایگو مثله حشره کُشن یعنه بصورت فشارین مثه به به که داخه خانه ازنن بو خش
اکَنت مه باور امنکه ٬ بله امدونست که واقعا ایشو خیلی سطحشو از ما بالاترن
هاو که دست نماز اَگرن یا جُن خو اشورن با چه چیزوییییییی ! په هاو که
اَخورن چِن!!!! مثله قندن بلکا ٬ ایشو هاوشو خیلی از مال خومو شیرین ترن خومو که
هاو سور هم مونین!
ایشو خیلی سطحشو از خومو بالاترن . خومو در حد ایشو نهستنگ!!!
ادونی چند تا عابر بانک شوهستی؟
مه هرچه امکه بشمارم نبو ٬ از دستی که زیادن ٬ آلا شما کل بالاشهر بگردی
اگه یکتا عابر بانک پیدا اتکه مردی ! نین .
عابر بانک مال بندرخیلی سریع پول اشمارت شاگو ابوت که پول زیادی
هم به آدم هادت ! آلا راست و دروغی نافهمیم یکتا چوک بندری شگو .
شاو رفیک مه ایگو همیجا خوراک بخوریم یا بریم بالاشهرخونه خومو
دگه تصمیم موگه رفتیم ۲ تا ساندویچ مال همبرگ موخرد
رفیک مه ایگو زود بخا که کسی به خومو نگینت ! امگو به چه بگه؟ ایگو ایجا الان دگه
ساندویچ همبر ناخورن ! ایشون همه پیتزا قارچ وُ سیب زمینی سرخ کرده
وُ مُرگ سوخاری و ایچیزو اَخورن!!!
داخه شهر ما خیلی دگه کسی کلاسی بالا بووت اَرت ۲ تا سنجوید فلافل یا دو سیخ
کباب در کبابی مال پاتل اخورت و بس .
و گرنه همه داخه خونه خوراک اَخورن . بعد به رفیک خو امگو په خومو دگه بریم همی
چیزو بخوریم نه (پیتزا) . ایگو گنوغی بگه همی سی چهل هزار تمن در اتات. اَیگو ۵۰
شاو فلافل بخوریم به یک شاو فست فود رفتن دگه نارست.
توی راه برگشت که با موتور نرفتریم خونه وا دل خو امگو ایشون ۵۰ سال
بلکه بیشته از خومو جلوترن . ما اصلا در حد ایشو نابیم . اصلا حساب به خومو ناکنن!!!
برگرفته از وبلاگ بچه های قشم ( بالاشهری)
برگردان به زبون بندری توسط چوک محله
از وبلاگ چوک شهرو
ای گو
عشک ، آدمو بی پروا اکنت ، جسارت وشوجا ات تو عشک مهم ، تا ،بی آون برسی ، وگر نه آدمون ترسوو وبزدل ، تو نیم راه امونن . وما نه باید ، ترس بی خومون ، راه هادیم ، وگر نه کارمون اکیت با ...
دست خوم که ن هه . هرچه ایکه ، ای دل صاب مصب ایکه . از همون روزی که شم دی ، دگه نفهمی چی ب سرم هوند. بی م ای ابو تو ی عالم دگه . هرچه بیشترش م دید ، روح وفکرم ویرون تر ، ش بو ، روح زنگ زده ، اوم ، صیقل ، ش ، دا، وبیشتر ، م دیوونه اش ، م بو . شوون با آن کندوره زیباش ، روپلکونم ، راه ش ره وپسین نون ، ش هند که ببینت جای پاش ،چه اثری ای ،نهادن ، رو، چشونم ونگاهم .
کارم بوده ، دی دن او، واگ ،ی روزی بی او ، نمه دی دید ، عین مائی ئی هست ترم که رو خاک پل م زه .
هرچی ،ای ک ، همون چشمون کنجل کشیده اش ، ایک ،اون شبک مودن سیاهش ، اون سینه ها، انگار جماز دل هسترن . دل که سهله ، سنگ هم هستری ...
ظهر که ش بو ، طرفا خضرشهند . وکتی م دیده، سحر، م ،بو، تشنش ، مبو. م ،واست ، عین ی جرعه هوو خنک ، ب ،نوشومش ، تا کلبم جلا ها دیت . گرمای تنش ، مواسته ، که ، هووم بکنت . سینه هاش ، مواسته که بالش سرم بشت.
دی دنش ، عادتم بوده ، وخاستنش ، نماز خوابوم . نه شرف ، م خواسته ،و ن ابرو، فکت او، و او.
ن ، م ، تونستم ، پشت دل تنگی عشک و دل شوره ها، گیر بکنم ، ما عاشک هم بودیم . ای سنت وتحجرن ، ک ، ای توو، شکاوت ، خرمن ، اکنت . مگر دوست داشتن ، گناهن ؟ . آدمونی که ،عشک ، شو نا فهمن ، وهیچ وکت درخلوت دلشون ، بر بال اون تکیه شو نکردن ، نوتونن بودونن ، که عشک یعننی چه .! وب همین خاطرن که ...
از ی کصه گپ (خور)
چوک سیم بالا