دریایی

سرِ دریا روی دوشِ شـــــــهرِ مِن
دستِ مـــوج و زُلفُنِ پـَـریشُونــــی

چیچکــا بــه همــدِگــــه اَگـُــفتِنَن
صدایِ مُوجِن و قَهقه یِ خَندوُونی

دستِ دریــا رویِ پُیِ خَسته شِن
شَوا کــه بُلن بُبوت ،قــــدم بِزن

یــَـه کمی با آسمـُــــــن تنها بَشِن
اِ دلـُــن همـــــدگــه غصــه بِسَن

تویِ چِهمِ همدگه زل شُ زَدِن
وا نگاهی که پر شیدایی ین

نبایه غم تُو دلت خونه بکن
دل تو که ساده نَن،دریایی ین

وسعت دستُن تو آسمُونــن
دل تو بلورن و مـــــهربُنن

تو که دریای بایه مهربُن بِبی
دریا قسمت همه عاشقُنن

تُوی شُو خلوتت با گل مــــاه
خلوت عاشقی تُن چه روبــراه

دریا و مــاه که مشغول گــَـپَن
هر چه موجِن همه چهمَن و نگاه

یداله شهرجو _ شاعر ، نویسنده و روزنامه نگار
عکاس : کاپیتان گروه ، عبدالمطلب ازلی پُور
.
(س ت)