بَه دُنیا هر که دل بستی گَنوگِه

یِه دنیا جون و گول و تازَه گَوگِه

یِه دنیا چِف وی آ دنیا هَوو گِه

نصیحت نه،اَگَم ای رو وظیفه

بَه دُنیا هر که دل بستی گَنوگِه

              * * *

نوشتم حال و روزِ خَوه به نامه

که بِی تو زندگی هستی اِدامه

ادامه بِی گلِ نرگس چه سختِه

مِث دردِ که کُوتی تو گِدامه

            * * *

اُمشو ای سرُم خو مِه پَریده

بَختُم به گَمُونم که گَریده

شاید پُر پیمونِت یوسف

جونُم و زبونم اِلریِدِه

            * * *

غمِ دوریِت،تویِ دل پُلُتِی

اَ بَس خَرصُم مِه رِیتی چیم پِدوتِی

دوایِ جادویِ جادوگریِ تو

اِ دوریِ تو لُمبورمُو سُوتِی

            * * *

مَزُ کَنچ و وُرست اَی جا نمونی

بِنک پا مَنجَلِ جازِگ به جونی

اَکردی درد دل مردِ فکیره

شُلک ناجیِ ما بو تو گرونی

          * * *

مِهُ و بارُون، مِه وُ نُودُون،مُه وُ تو 

مِهُ و آتِش ،مِه و کودون،مِه وُ تو

اَگی آلمهتری بودِ زمونه

بِبِنگ وا هم دِگه پورون مِه وُ تو

                               ( شعروی رودانی) از شاعر خوبما:یوسف قاسمی