چه خَش هَسته سُورُو پِشترُون

چه خَش هَسته سُورُو پِشترُون

دُوحت وچُوک وا گَر هَم گازی شاکه ، توی هیش وا گر هم چمک شاکه ،چه خش هسته پشترون ،جُووا شُو سَر سِراح شاخات ، اِستالون اسمُون بین خو بَش شاکه
صبح شَفق واصدای کُروسَک از خو بیدار شابو ، نون گرم کپ تاوی کل علی ، دوغ و نیمُشک ، گاون ( ملا زبیده ، عبدلرحمونو ، احمد دلشیخ ، مه صالح، خاتون مم اشتاب -عبدل هورنگاه ) چه شاچسبی وا دلمون .
چه خش هسته پشترون ،شو صدای دلنک دلنک برداله خرون ، احمد دلیسا ، معدی مه کلات و بپو تهری ، که خشت شاوارد ،شوون ماه رمضون ، دُهل سَحری احمد لنگو - نچُوک لالا و دهل زیبا شیرون ، بیدار شاکه بی زنون .روز عید فطر زیبا ، احمد و نچوک پرچم وادست ، کسر چَپُونی شازد و پول جمع شاکه



چه خش هسته پشترون جُوا وا وانت مَحیا و احمد عیسی ، بار شاکه وا ایسین ، سرخون ، خُمسرخ و دوگردون ،مغ بالا و محفوز ، کلوکربع و سندلی ، کنار ماچی ، تو مغ منیر ، مغ مالوم و مغ اجی عبدلرحمن ، سنگ ما زده بی کنارو ن ، پارو نرومون شادا ،
چه خش هسته پشترون
مولود حاجی معدلی تو مسجد گپ ، نوای برزنجی ، وقوطی حلوای مسقطی ، چقدر جا خو عوض ما که تا دوتا قوطی بشتر بگرنگ ، وا پول عیدی راحت الحقوم از (ماشین )چوکو ممد ،ما خرید ، پا دکون عاشق گازی تیله ما کرد . حیش که شابو بته معلق شازد ، لوطی بی پورحسن دادازینی شازد ،
زیبا شیرون پسین وا فلوت بی گَوُو از حموم در شوار ، نسا و فاطی ملا مشاطه گری شاکه بی گَوُ و جون شاکه ،میم علی کردو ، خُندغی شاکه ، کل علی اشپزی شاکه
چه خش هسته پشترون
صالح اتون سوار اسب رسول تو سورو میدون شادا ، بی دومار سوار شاکه ، در لَهر مهسن داوند جون دومار شا شُوت، پا مسجد گب نقل و بادوم رو سرش شارحت
ظهر تو بادگیر خو خش ما که ، پسین لو دریا گازی درا ، دارتوپا ، هفت سنگا و مالکا ، ما کرد
پا دوکون مم پلو یا عاشق ، حسن مییمی ، موسی لواری ، عبدلرحیم خمیری و یوسف ش گوهر ، وا دوکنی ، چاگلیت و پپرمت ما خری .
چه خش هسته پشترون ،هیچی مونه ، دل شادی موهسته ، نه موبایل ، نه اینترنت ، نه کلر و نه ماشین ،ولی عشق وشوری موهسته ، دوستی و رفاقت حرف اول شازد ،
چه خش هسته سُورو پشترون چه خش هسته سورو پشترون
...
نویسنده : گلشن سورو (ناخُدا)
سر سراح = بالا پشت بام
شاخات = می خوابیدند
استالون = ستاره ها
بَش شاکه = تقسیم می کردند
کُروسَک = خروس
نیمُشک = کَره
جُوا = انتهای فصل بهار و شروع شدن هوای گرم
بگرنگ= بگیریم
حیش، هیش = عروسی
گَوُو= عروس
خُندغ = زنهائی که همسایه ها و هم محله ای ها را به عروسی دعوت می کنند
دُومار = داماد
لَهر مَهسن = خانه محمد حسن
چاکلیت = شکلات
پیرمت= ( اگه منظور نویسنده بُرمیت بشت ابوت اب نبات )
دَرا ، دارتوپا ،هفت سَنگا ، مالکا = همه بازی بچه های قدیم بندر بوده که الان متاسفانه بچه های بندر با این واژه ها بیگانه اند !!