یادتن 17

در بیات اَ معنی مَعنا بِگِرِت / لُووِش اَ خنده بو نعنا بِگِرِت
بِرِیِتِن تا پای خُ پَس بِگِرِت / سَرِخُ تو آسَمُن دَس بِگِرِت
تا غُراب رو بِرِیت وُ پا بِگِرِت / بی خودی توی سرو جا بِگِرت
دَسِ دیریا بِگِرِت آبی بَشِت / تو هوا اُ بِل مُرغابی بَشِت
بِرِت بالا تا که بارُن بِگِرِت / بارِشش جُن سُهارُن بِگِرِت

گَپ اَ اِسف و اَ زُلِیخا بِزَنت / بعد بیات یِه دَستی لیوَا بِزَنت
بِرِتِتن تا سَر مُغ شُنَه بُکُنت / بِنینه روُ پَنگ مُغ دونه بُکُنت
غراب رو = مسیرهایی که لنج ها وکشتی ها مجاز به کشتیرانی می باشند .مسیر کشتیرانی
لیوا= یکی از بادهای اهل هوا {زار} و یکی از آلات موسیقی دهلی است دو سر و بلند از جنس چوب و خمره ماننده استوانه که بر سر بزرگ آن پوست کشیده می شود . بابا حبیب از نوازندگان بر جسته لیوا بود لیوا را در لای دو پا نهاده و می کوبید .. لیوا یکی از دستگاهای موسیقی هرمزگان نیز اصلاق می شود
سهار =کثیف . آلوده . بوی بد
مغ = درخت نخل
شُنه = شانه
پنگ = خوشه های درخت خرما