یادتن 10

توی صُپ مای مُکوَّ ا شُلَگید / رَنگینَک یا که گُلُمبا شَلَگِید

خَمَل و کَرکُو و اَمبا شلگید / شُو مهتاب لُپَنگا شلگید
یادتن گازی ماکِه وا گَلگَلی / یادتن بُنگِرِن و پِنجَه علی
مُلا نرگس مُلا لَنگُو یادتن / وُ دِگَه گِل شَخا جَنگو یادتن
سَرِ سُفرَه غایِه چاستَه یادتن /توی صَحن خرما لَپاشتَه یادتن
هلیلی و رزِک و مُرداسِنگ / مازَدَه گَل اَخُلک تِنگاتِتگ
توی مُشتایِ خُنَه نارنگی یِه / جلُو دِیر رو خُنَه مَهرِ نگی یَه
صُپ = بافته ای از پِیش .برگ درخت نخل پهن و گرد مثل سینی
خَمل = خرمای کال
کَرکو = خیار چمبر
لُپنگا = نوعی بازی محلی بومی
شُو = شب
گَلگَلی = بازی محلی با رینگ دوچرخه
بُنگرِ = استخر طبیعی در کوهستان
پِنجه علی = زیارت گاهی در شمال شهر
ملا نرگس و ملا لنگو = دو بانوی که در مکتب خانه های قدیمی قرآن خوانی را تدریس می کردند
چاشت = نهار
صحن = بشقاب
خرما لباشته = خرمایی که با دست مالش و هسته آنها را بیرون می آوردند
هلیلی و زرک و مرداسنگ = سه نوع خرمای بومی
گَل اَخُلک = لبالب تا خرخره
مُشتا= باغچه ای که از چوب وخاشاک محصور گشته باشد
دِیر = کپری که تابستا ن ها روی پشت بام خانه درست می کردند
مَهرنگی = دیوارهای شبکه ای که از چوب درخت نخل درست می کنند
...
محمد مذنبی