زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن
زبُن بندری اَدست اَرفتن ....حالا سینگو دِگه خرچنگ اَبودن
توی ساحِل پاپتی دو ناکُنِن از بَس غَمِن
نادونی مِه اَدونُم ای آدَمون مِثلِ هَمِن
مَرگ اَتات اما نِتان از خونه دَر
پا بَشِن شاید ببینن عُمر ِما خیلی کَمِن
.
شعر : مجتبی بستان پیرا
باتشکر از کرم مرید
