برای منصفی

منصفی ، ای طُو مَکُن خالو ، پَ انصافِت کُجان ؟!

گرمی و نرمیِ احساسِت کُجان ؟!
ای دُرُستِن که بِرِی به راهِ خُوت ؟
ای دُرُستِن شعرِ بندِر وا خُو تهنا بُنُسی ؟
تو بِگَ آیا دُرُستِن شعرِ بندِر هَمی طُو وِل بُکُنی ؟
شعرِ بندِر مالِ مان ، مالِ تواِن ؟
منصفی ، پَ اُون شعارِ شعرُون نابِت کُجان ؟!
منصفی ، ای طُو مَکُن خالو ، پَ انصافِت کُجان ؟!

پا بَ یالا ، یَ تا شعرِ خاش بِگَه
اَ هَمُوشُو که خُودِت خوب اَدُونی
پا بَ یالا ، یَ تا شعرِ جُون بخُون
با نِوایی که خُودِت جُون اَخُونی
چوکُو بندِر هَمَه منتظِر تواَن
هَر وَ کِصتَه شعر اَبو یادِ تواَن
منصفی ، گرمی و نرمیِ احساسِت کُجان ؟!
منصفی ، ای طُو مَکُن خالو ، پَ انصافِت کُجان ؟!

یادُمِن خیلی تَگُ مَوا بِرَم تهنا بَشُم
تو تَگُ مَوا بَشُم تهنا فقط با سایَه خُو
بِرَ تهنا بَ وِلی به شعرِ بندِر تو مَوال تهنا بَشِت
شعرِ بندِر سایَه تِن
منصفی ، پَ اُون دلِ پاک وُ وفادارِت کُجان ؟
منصفی ، ای طُو مَکُن خالو ، پَ انصافِت کُجان ؟!

دِلُم ایگِفتِن زیاد
منصفی ، یَ چی بِگَ
اَ سکوتِت دَر بُدُو
ای نَگُفتِنِت ، سکوتِت بِی دلُم زخم اَزَدِن
منصفی ، نِمِک رو زخمُونُم مَریز
بِشتِ تو اَ غصتَه دلخونُم مَکُن
شعر اَگَه ناگِی ، یَ آهنگی بِساز
تو وا گیتارِت یَ آهنگی بِزَن
منصفی ، جادویِ گیتارِت کُجان ؟
منصفی ، ای طُو مَکُن خالو ، پَ انصافِت کُجان ؟!

منصفی ، غایه یِ تلخِ رفتِنِن
ای بِگَم که مثلِ تو مِ خوب اَفَهمُم غایَه خُو
تو بِرَ وا راهِ خُوت ، مِ هَم اَرَم وا راهِ خُوم
وعدَه مُون باهم بَشِت دنیایِ شعر و شاعری
ای وِسط هِمی بِگَم که چوکُو بندِر همَه منتظِر تواَن
هَر وَ کِصتَه شعر اَبو یادِ تواَن
مِ فِقط هِمی بِگَم وُ وَالسّلام
منصفی ، ای طُو مَکُن خالو ، پَ انصافِت کُجان ؟!
..
شعر : علی فقیهی