محمد روهنده

      

محمد روهنده متولد اذر ماه 1349 متاهل و دو دخت وا اسم مارال و مارینا ایشستن ، روهنده اَ سال 1366 کار موسیکی شروع ایکردن ، هیچ کَ از خانواده و تیفونی اهل موسیکی نبودن و علاکه خودی سبب ابوت که خواننده بشت البته خودی اَگیت نکش مرحوم محمد رستمی تو پیشرفتی خیلی زیادن و مرحوم رستمی بی ای تشویک اکنت که صداش خوبن و اتونت خواننده خوبی بشت ، داخه نوازندگی فکط سازون کوبه ای مث تومپک و دهل کسر و پیپه اَزونت

اولین بار داخه یتا جشن کوچک کرار بودن بخونت و خیلی شرم اَکنت و لی محمد رستمی بی او روحیه ادیت و اجرای موفکی انجُم ادیت ، روهنده اگیت وختی اگن موسیکی بندری منظورم ون موسیکی بندرعباس ن و خیلی اَ موسیکی ون بندری وا نوم مردم بندرعباس ناشناسن ، ترانه ون بندرعباسی داخه لس انجلس و امریکا بدون ذکر نوم ترانه سرا و اهنگساز نخوندن و ترانه بیقرار که خیلی ون داخه امریکا و دبی و ایران شو خوندن نورالله اشکو بی ما ایداده ولی متاسفانه بدون ذکر نومی شو خوندن ، کارون همه پیشکسوت ون بندری گوش ادیت ولی علاکه خاصی بی علی خان ایشستن و حسین خان و ارسلان عطائی و حسن کریمی و ارسلان عطائی و صالح اتون اَ هنرمندونی که روهنده خیلی دوست شونی هستن
میرعلی امیری پور ، علیرضا نیکونام ، نورالله اشکو و مصطفی خاکی ترانه سراونی بودن که بیشترین ترانه بی روهنده شو ساختن ، در باره ناصر اگیت (زمون ای گپ و گفت مرحوم ناصر زنده بودن ) ناصر همشهری و هم محله ای مِن و مه ناصر هم سن سالیم ، صدای ناصر خیلی دوست اُمستن و وا ایکه داخه تهرون زندگی نکردن اصالت خو اَه یادی نکردن . داخه همه البوم ونی دوتا کار بندرعباسی انجُم ادیت ، حتی داخه هیش ناصر محمد روهنده  ایخوندن
از بهترین کارون خو ترانه بیقرار ادونت و از ایکه خواننده بودن راضی ن ، وا مرشد میر رستمی و سینا شهمرادی ، کادر کنگی (قادر ابراهیمی ) خیلی رفیک ن و واهم رفت امد شو هستن
ممد چوک محله سید کامل ن جائی که خیلی اَ هنرمندون بندر اَ ای محله پا شو گتن
اَ نوازنده ون عود بندر کار حسین خان ، و مرشد و حسین بشیر خیلی پسند اکنت
همچنین عبدالله پور کرم اَ نوازنده ون خوب خمیر
 ....
عکس و مطلب اَ سایت هرمزگانی دات نت

حسین خان

                  

حسین خان اَ 14 ساله ئی عود زدن شروع اَکنت ، وا گوش دادن بی گرامافون و ترانه ُون عربی ارامش عجیبی بی حسین خان دست شَدا ، تا ای که بَپ حسین رادیو افروشت ، که با عث افسردگی حسین خان ابوت و مُم حسین اَ بپ حسین شوات هر طو بودن یتا رادیو بی حسین بخرت تا ایکه بی حسین خبر ادن که بپ ت امرو رادیو بی تو اخرت ، وختی بپ حسین و صالح اتون اتاتن یتا کیسه نَ دسی بودن ، حسین اپرست ای چن ؟ اگیت عُود ن ، وختی اَ علاکه حسین بی موسیکی وا صالح اتون اگیت ، صالح پیشنهاد اکنت بجای رادیو یتا عُود بی حسین بگنت ، حسین وا اولین تماس دسی وا سیم یا اوتار عُود صدائی که اشنوت خیلی بَ دلی انین و ای هسته که حسین هر شو پنجه ای بَ عُود شَزه و وا صدای عود شَ خافت ، مدرسه که تعطیل شَ بوده وا دو سه تا اَ چوک ُون وا لهر ُون شَ هُنده و وا نابلدی صدای عُود در شوارده و ای بی حسین لذت بخش هسته ، اولین ترانه ای که تونستن وا عُود اجرا بکنت روخونه مینو هُوی زمزمن هسته که حسن کریمی و فاطمه رضائی و صالح اتون داخه هیش ُون شُو اخونده ، حسین همیشه سر هیش ُون شَ ره و نگاه شَکه صالح و حسن کریمی چطو وا عُود کار اکنن ، مثلا کم جای ترانه سیم یک ازنن و کم جا سیم دو و ....اول فکط روخونه مینُو یاداگنت و بکیه اَه یاد اَکُنت پَ بایَ صبر ایکرده تا هیش بعدی !!و ادامه گُوش هادیت و کار کردن وا عُود نگا بکنت و همطو تمرین بکنت
داخه مدرسه حسین خان یتا معلمی بودن وا نُوم ماشالله موذن که تیفه صالح بودی، بی معلمی شَ گن حسین عُود زدن بلدن ! و معلم هم زنگ ورزش بی حسین اگیت عُود بزنت حسین خان استادی نبودن فکط علاکه و پشتکار خودی سبب ابوت یتا اَ بهترین عود زنون کشور بشت ، حسین خان اوایل اصن ترانه ش َ نَخونده فکط عُود شزه ، حسین اَ کار همه عُود زنون کدیم بندر خُوشی شَ هُنده ، حسن کریمی ، ارسلان عطائی ، مظفری ، جاسمیان ، جعفر اوج هرمزی ، صالح اتون ، ......وختی حسین بَ 16 ساله ئی ارست کم کم عود زن حرفه ای ابوت و خیلی ُون بی حسین پیشنهاد ادن وا اُشون همکاری بشت ولی بپ حسین کبول ناکنت ! و اگیت هنو حسین کوچک ن و .. تا ایکه فاطمه رضائی رضایت بپ حسین اگنت و بی حسین دمبال گروه خُودی ابت و داخه هیش ُون بی فاطمه رضائی عُود شزه ، بعد انکلاب حسین هم بی خواننده ئی رو اتارت و اولین شاعری که شعرونی اخونت مرحوم منصفی ن و هوشنگ محمدی ، حسین اَ عود جزیره هم خوشی اتات و اَگیت سبک اُوشون خلیجی ن و بندری ُون سبک شون محلی بندری ن علی محبوب و محمد منصور رفیک ون حسین خانن و حسین اَ صدای ای دوتا هم لذت ابت
حسین خان اگیت الان داخه بندر عباس چراغ ، مرتضی کریمی ، حسین بشیر عُود خاشی ازنن ، حسین خان عُود زدن بیشته اَ خواننده ئی دوستی شستن ، بشته اَ 150 تا اهنگ ایخوندن و اَ اهنگ به هر عیدی و خوشحالی بشته اَ بکیه کارونی خوشی اتات
حسین خان نظری این موسیکی بندری وا دهل کسر بهته اَ اُرگ ن حتی اَ سازونی مثه ویولون استفاده بشت کارون زیبا ته ابن
دهل ، کسر ، پیپه ، گیتار و کیبورد سازونی که حسین خان اتونت بزونت ولی ساز اصلی ش عُود ن ، سامی و سیاوش چوکُون حسین خانن که هر دوتا خواننده ن و سامی نوازنده کیبورد ن و صدای گرمی شستن و سیاوش هم دوتا کار چن مدت پیش اَ او پخش بو که مردم هم استکبال شو که
....

گپ و گُفت وا خولو کمبر

گپ و گُفت وا خولو کمبر {قنبر راستگو استد جُفتی} و چطوکا آشنایش وا زنده یاد استاد علی حیبب زاده {علی خان}

اَگَن خان دنبال یتا جُفتی زن شَه گَردی
کمبر احمد : بله اَگِیت تُو بندر سوال هر کَ سراکی شُداده رفتُم دُمبال دوست ممد رَفتَه .. دوست ممد اِگفتَه اَگه سلو {آروم} اَزنی اَتُنم دمبالت کار بُکُنُم ولی وا ای ریتم تُندی که تو تَوات مه ناتُونم دنبالت بزنُم و شعرونت هم ناتونم وا ای ریتم همراهت بیام و تو مغز ُم ناریت بایه بری کسی پیدا بُکُنی که حرفه ای بَشت
خان اگیت رفتُم تا اونجا که سراکی شداده علی غلم کمبر هستن تو کمربندی که دمبال حسینا جفتی ازنت .
از حسینا امپرسی که ای علی که دمبالت جفتی ازنت کجان
ایگفت چه کارش اتهه
امگفت یه برنامه امهستن تهران تو رادیو تلویزیون موات ضبط بُکُنوم دنبال یتا جفتی زن خُب اَگشتَم
پهلو ای هم رفتوم ایگفت مه هم ناتونُم وا ریتم تو همراهی بکُنُوم
امگفت موات اتببرم تهران ایگفت کاره مه ناکنت بره بی کمبر احمد پیدا بکن مینو .. ما سر هیششون همی فیلیک فلیک اکُنیم /کمبر راستگو شَگَن همون بکار تو اَخارت یتا اِفریتن
خان اگیت راه کَفتُم بی کمبر پیدا بُکُنوم
کمبر حالا مه نامزاد اَرُم واهمی مم چوکو .نشترُوم وختی اُمدید صدایی یتا موتور گَپ بُو
موتورش خیلی گَپ و تِلُو هسته {خان موتور تریل اون زمون ایشته}
یِه نفر مندیل ایزده دور سر خُ که فکَت دو تا کُت چهمی پیدا هسته
غلی رضا هم جفتی زن کدیمی هسته مه وا دخت همی نُومزاد هستروم
خان : سراکی شودادن کمبر احمد پهلو خونه غلی رضا هسته
هوند اونجا و بوق ایزه عمو ما هم ها ها کن چه توا
هُندم سولا امکه کمبر احمد راستگو مخاسته
عمو ما همی بنده خدا که مال پایین شهرن
اِگتی بله همی که مال سریغون ن
رَفتُم جلو سلام و احوال پرسی
اِگفت وا همون لفظ خودی تو کمبر احمدی . بی مه اَشناسی
امگفت نه
اِگفت مه علی خان حبیب زاده اَم خواننده استان هرمزگان
امگفت شنیدت امهه ولی حضوری نمدیدن
ایگفت تو جُفتی زنی
امگُفت نه مه یتا ویلیک ویلیک اکُنوم
ایگفت سراکی تو خیلی شودادن جُقتی زن ماهری هستی
اتونی برام بزنی
امگفت جُفتی ایجا نین .سرریغون ن
ایگفت پَ سوار بَش
امگفت تو جلو بش مه یتا موتور 70 امهسته . همیطوکا گپ مُزه تا رسیدیم سرریغون
چوکو چوکو شو پرسی ای کن
امگفت بی ای اگن علی خان حبیب زاده خواننده رادیو تلویزیون
بهدن یه لیوان هو مُخا . ایگفت یکم جُفتی دربیار بزن تا ببینُم
بلیط هواپیما اُمگفتن و اسم تو هم امدادن
مه جُفتی در اموارد یتا لالایی اُمزهَ یه دفه سه تا کیکنک ایزه
مم ما ایگفت ای دگه کن کمبر که ایطوکا کیکنک نَزَدن
امگفت شما که از هنر سر در نتاری
خان ایگفت ای هم بزن ... ریتم لنجم سفرن وا لو ایگفت مه امُزه
ایگفت تا ایجا بزن ای کسمت که ناتونی اگم حسین{حسین وفادار}
اگو پشتت بیات .. دگه ریتم یمبسونه وا لو خُ ایزه ایگفت ای هم بزن ..امزه
ایگفت کار تمونن عاشق دنبال معشوق شَه گردی گیر ایوارد
ایگفت پا بَش تا بریم حالا ساعت چنن نزیک 7 کجا بریم خان
بلند بَش تا بریم تهران . تو از ای ببعد مال مه ای مه هم مال تو
اریم ده قران گیر اتات از ایجا بهترن
شو هُندیم بندر خافتیم صبح رفتیم فرودگاه تا رسیدیم تهران
ایشون تو سینما کریستال اجاره شوکرده و تمرین شاکه
ایگفت حسین {حسین وفادار} پا بَش بدو
خسته مِن
وختی امگفت بلند بش .بلند بَش بدو کمبر راستگو امواردن . و تمرین شروع بو
خان خودش وا لُو خُ ریتم شزده و ما تمرین ماکه
.....
محمد مذنبی

موسیکی کار و تلاش ، شادی و زندگی

موسیکی جُنوب بخشی اَ تاریخ و فرهنگ ای منطکه انعاکس ادیت ، گازی و موسیکی زار ، لیوا ، نُوبان فریاد حضور هزارها انسان افریکائی تبار داخه منطکه خلیج فارس ن ، نغمه ونی که همیشه اَ گذشته بَ یاد اَمونت در کنار مراسمی چون زریف خُونی ، اَز دیار و سفر حکایت نکردن ، نالشت جُفتی و صدای دُهل کَسِر اَ فرهنگ چند هزار ساله ای خطه حکایت نکردن و صدای ساز و چنگ لوطی از ارتباط ما وا هِند و مهاجرت کُوم ون دگه بی ای منطکه نَ گُتن ، صدای ساز و چنگ لوطی اَ ارتباط ما وا هند خبر ندادن ، مُولودی و مولود خُونی بَ سبک هرمزگانی عرفان شرقی و فرهنگ و دین عربی تو منطکه وا هم پیوند ادیت
جُفتی اَکدیمی ترین سازونی ن که همه جای خاورمیانه اتونی ردی بگینی ، اَ روخونه سند تو هند تا کنار رود نیل داخه مصر چَن نمونه جفتی اتونی بگینی که هنو هم داخه مراسم ون مختلف نَزدن
Mizmar

Not too long ago, a 3,000-year-old tomb of Egypt was uncovered on an archeological dig sponsored by the University of Cairo. During the excavation, an ancient reed Mizmar was discovered in the ruins. Although pictures of such musical instruments were depicted on the walls of other previously excavated tombs, this was the first incidence in history of actually uncovering the real object. An Egyptian professor of music was well known for his ability to reproduce replicas of the ancient Egyptian flutes using similar materials as found around the Nile River Delta today. But he had never before actually seen an authentic reed flute from ancient Egypt — until now. And so, one evening, this professor was entrusted with the actual artifact and invited for the first time in 3,000 years to give a recital using the ancient musical instruments. As he began to play, the packed auditorium became still, and was then filled with beautiful, melodious music.

ای بالا نوشته ای در باره جفتی مربوط 3000 سال کبل ن که دانشجوون باستان شناسی قاهره اَ کَبرون ُ کبرستونُن کدیمی پیدا شُو کردن که جفتی ون که وا ای نوشته ون پیدا شو کرده هَنو سالم ن کبلن عکس ون زیادی اَ جفتی که داخه کبرستون ون پیدا شو کرده اُمدیده ولی اولین بارن که یتا جفتی سالم پیدا بودن ( داخه بشتر کشورون عربی بی جفتی میزمار اَگن ، ولی داخه بعضی نوشته ون بی ساز هم میزمار اگن )

داخه استان هرمزگان مخصوصن کسمت شرق استان جفتی همیشه پایه مهم موسیکی محلی بودی ، داخه مینو (سبک مینُوی) جفتی کدمت زیادی ایشستن ، بشتر جفتی زَن ُون معروف پشترون اَ ای منطکه بودن ، تو بندر کدیمی ترین جفتی زن دوست محمد معروف بی دُوستک بودی که وا گروه زیبا گلناری (زیبا شیربون) همکاری ای بودی و تنها مرد داخه ای گروه بودی ، باکی اعضای گروه ، نَصره باکَمبر ، فاطمه باکَمبر (فاتَک) ، زلیخا (زَلی) و زیبا شیربان که همه شون دُهل شو ازده چند سال کبل زلی یتا اَ بازمونده ون گروه زیبا شیربان وا کمک وحید قویدل (جفتی زن گروه ) وا همه مشکلون گروه باز سازی شو که و وا همون روش پشتری فعالیت شو که جفتی و دهل کسر زن گروه مرد هسترن باکی اعضای گروه همه زنون تشکیل شو اداده

وا شروع فعالیت رادیو تلوزیون داخه استان هرمزگان بشته بودن رفت ُو هُند ما بین شهرون هرمزگان اسون بودن پخش کار نوازنده ون محلی و علاکه مردم بی ای نوع موسیکی باعث بُو صدای جُفتی اَ مُغ زارون مینو و دور و بَر لَهر باکَمبر تو بندر و باکی جاُون هرمزگان بَ گُوش برست ، و نسل جدید جفتی زَن ون بَ میدون بیان و جفتی حضور فعالی داخه موسیکی هرمزگان ای بشت
علی حبیب زاده (علی خان) یتا اَ پیشکسوتون موسیکی هرمزگان هسته که اَ ترکیب سبک طرب وا جفتی و دهل نمونه جدیدی اَ موسیکی هرمزگان خَلک ایکه ، عُود حسین وفادار (حسین خان) جفتی قنبر راستگو (خالو کمبر) و چنتا نوازنده ماهر دهل وا صدای گرم علی خان جُنِ تازه ای بَ موسیکی بندر ایدا ، تا کبل ای عُود داخه هرمزگان فکط داخه محفل ون که بَ سبک طرب نزیک هسته شو اَزده و بشته مثه موسیکی عربی هسته ، بی ایکه عُود بتونت بی خُو بَ ریتم تند دهل کَسِر برسونت بی عود زن ماهری نیاز هسته تا بتونت عود بَ سبک بندری نزیک بکنت ، حسین وفادار چُوک میر اِیسُف که اَ چُولَنگی عاشک موسیکی هسته بَ سفارش صالح اتون وا بَپی بی اُو یتا عُود ایخرده و اتو علاکه بی عود زدنی شسته که بعد مدت کمی بی هیش ون و جشن ون دعوتی شوکه ، اشنائی وا علی خان بی ای عود زن جَوُن سبب بو که اَ او عود زن گپی بسازت ، تمرین همیشگی عُود بَ همراه دهل و بعدته جُفتی نوع جدیدی اَ عُود زدن بوجود ای وارد که وا ریتم طرب و جزیرتی فاصله ایشسته
هُندن خالو کمبر داخه گروه علی خان و استفاده علی خان از نمونه زیادی اَ سازون کوبه ای کنار عُود وفادار شکل جدیدی اَ موسیکی داخه هرمزگان رواج ایداد اشنائی علی خان وا فرهنگ بومی استان و بازسازی ترانه ون کدیمی مث یمبوسئنه ، تخته بکر که نَحُو کَتوم ، اُوباد گنو و .... نشاط خاصی بی ای نمونه موسیکی ایدا ، بعد ای شاهد ظهور گروه ون مختلفی ایم که تلاش نکردن وا ای سبک فعالیت بکنن
گروه جهله اَ پدیده ون موسیکی هرمزگانی (سبک جفتی و دهل ) هسته که بعد از انکلاب پا اِیگِ و ای تُونست وا پشتیپونی هنری خالو کمبر و تلاش موسی کمالی ای نمونه موسیکی بی خارج هرمزگان معرفی بکنن ایشون همطو که فعالیت شو هستی بی اموزش نسل جدید هم اهمیت ندادن و وا ایجاد کلاس ون اموزشی جفتی و دهل خدمتی بی موسیکی محلی منطکه شو کردی که هیچ کس اَه یاد نکنت ای کار گپ شُون
خالو کمبر بدون تعارف یتا اَ بهترین جفتی زَن ُون ایران و دنیان ، چَن ماه کبل وختی اَ نزیک تَک نوازی خالو کمبر مَدیده بی عزیزی که همراه اُمسته اُمگُ اَگَ ما حکومتی مُو هسته که اَ هنرمندان و عاشکُ ون موسیکی محلی بی گسترش ای هنر و معرفی شون بی داخل و خارج کشور حمایت شَکه خالو کمبر امرو کنار راوی شنکر ، بسم الله خان و باکی هنرمندون معروف دنیا هسته
نالشت و سوز جفتی خالو کمبر صدای مردم جنوب ن که هویت فرهنگی خُو فریاد نزدن

نویسنده : گلشن سُورو (ناخدا)
برگردون بی بندری : Genow

نامه بی حسین

نامه بی حسین کَسِر نواز پنج ساله ی هرمزگانی
دُهل ون بی که بَ صدا در اَهندنگ
جَمبو حسین خیلی خوشحال بُودُم وَختی اُمدی تو هم مِثِ مِه دُهل زدن دوستت َستن مه هم چُولنگُم و از اَلان دُوست اُمَ نگوما بزنُم ، ولی بَپ ما اَگیت تو بایَ وا دجمبی شروع کنی
وَختی عکس تُو اُمدی بی بَپ ما اُمگُ برنگ هَدِ حسین ، ایگُ خیلی دُورن ، شُم گُ ناتونت دُور بشت چون تو اِتگُتَه که جاهُ ون دور و اَ تره دیریا چُولَنگ ون رنگ شون فرخی شستن و دُهل شون هم فرخ اَکنُت ولی دُهل حسین مِثٍ دُهل باگَپو ن و خود حسین رنگِ مه ایشَه
بَپ ما چیزی ای نَگُ فکط بی دُهل ون با گَپو که داخه سِرا دُولون هسترن نگا ایکه و خیلی طولی کشی تا رو خُو بری گَردوند چهم ونی پُر خرص بوده مثِ چولَنگون گریخ شَکه دوباره اُمگُ حالا بِرنگ تره حسین آ کَسِر اَزونت و مه دجیمی و تو هم نگومان بزن
بَپ ما اِیگُ بی رهتن پی حسین بایَ اَ هفت دیریا رد بکنیم بایَ سوار غُراب بشیم اُمگُ پَ حسین چطوکا رهتی ؟ ایگُ : حسین نَرهتی ،بَپِ بَپِ بَپِ باگَپو حسین وا زور شُو بردی اَجا وبی او شُوفروختی
اُمگُ مگه بی ادمُون هم افروشِن ، اِیگُ هر غایه گَپ بودی و مدرسه رهتی اَ معلمت بپرس ، بَپ ما دگه چیزی ای نَگُ مث ایکه ناراحت بودَه
صُحب روز بعد بَپ ما سرحال هسته و مث همیشه خَنده شَزه دوباره اُمپرسی بی چه دُهل حسین مث دُهل باگَپو ن ؟ بَپ ما دوباره ساکت بُو ولی اِی دوفه دگه گریخ ای نَکنه ره سُراک دُهل ون بَپی و ایگُ ای دُهل ون همیشه وا مان و هرغایه چولَنگی بَ دنیا هُند دُهل اَزنیم و اتوکا بی هَمه خبر اکنیم وَخت هیش دُهل ازنیم و هرغایه هم کسی مُرد دُهل ازنیم باگَپو وختی زنده هسته ،هر وخت دشمن حمله شَ کِه وا دهل بی هم خبر مُو اداده که فرار بکنیم یا بجنگیم و دوباره ساکت بُو
اُمگُ بَپِ بَپِ باگپو حسین بی چه دُهلی وا خُودی ایبردن /؟

ایگُ اوشون هم وا همی دُهل جشن اَگرن و هر وخت دل شون بی خومو تنگ بشت دُهل اَزنن و وا دُهل وا ما گپ اَزنن

حسین مه هر روز ظهر اَرَم لَردِ لَهرون زیر درخت ون اَنینُم و دجمبی ازنُم تو هم ظهر بره صحرا و لُو تیو کَسر بزن وا دُهل وا هم گپ اَزنیم مواظب دُهل باگپوت بَش مواظب خُوت هم بَش
کُواری حسین ، کُواری حسین
زنگبار - کی موسمبا پنج ساله
(یک استعدا ناب نوشته سیاورشن ، داخه وبلاگی درباره حسین و استعدادی تو دُهل زدنی اِیگته ، مه هم چن سال پیش اَ کُول یتا چولَنگ زنگباری بصورت یتا نُومَه بی حسین تو بندر اُمنوشتی ، چون بخشی اَ ما ریشه از آ دیار مُو هستی و بخشی از فرهنگ هرمزگان هم اَز آجا ریشه ایشستن

......
معنی لغات سواحلی
جمبو یا یمبو = سلام
نگوما = یک نوع دهل بزرگ در شرق افریقا شبیح به دهل لیوا
دجمبی = یک نوع دهل افریقای
کواری = خدا حافظ
.
نویسنده : گلشن سورو (ناخدا)
برگردون بی بندری : Genow

رضا نصیری

رضا نصیری هنرمندی که بَ دمبال تکلید نین ولی بَ تَموم کُدرت از بندر و زندگی بندری اخوندن ، ولی هنو بَ حک و جایگاهی داخه موسیکی هرمزگان نرسیدی ، رضا اسپانسری وا نُوم فطوم ای نین و کاری اینکردن که روزنومه ای بی بازار گرمی تیتر بزونت بازگشت ناصریا ، شاید خیلی ون اَگَن بی چه رضا همیشه داخه مرکز خلیج فارس دعوت نبودن و ... بی چه مه خیلی بی رضا دوست اُمَستن ، فکط رضان که همیشه از جا گِتِن اَفتُو رو پَنگ مُغ و مُشتا و مائی گِتن اخونت و یا حمله اَگیت و دل بَ دیریا اَزنت ، رضا همیشه اَ سرخی خاک هرموز که مث حنبر رو دس اَنین اَگیت و رضا فکط از بندر و سنن بندری اَخونت شایَ بی همی ن که بَ مذاق خیلی ون خاش نتات انصافن رضا صدای خاشی شستن و جنس صداش بندرعباسی ن و اجراون هم خیلی عالی ن ، رضا موج همت تو نگات رنگ فردا اگنت ،، نخسته و خدا قوت

عکس : هرمزگانی دات نت

چمک(رقص) یا عبادت . کسمت سوم

چمک یا عبادت (قسمت سوم) زنان بندری


چمک سنگین بندری ریتمی موزون ، زهر دار و مملو از حکایت های پرفراق پهنه خشک و تشنه خاک جنوب در غم هجر باران است، نمودار انالیزی این حرکت تفاوتی بنیادین با رقص پر رمز و راز این دیار دارد، منحنی حرکتی رقص زنان بندری معادله ایست پنهان در دل انتگرال و زیگمای ریاضیات رنج و درد و نابرابری که ارمغان حادثه تلخ تاریخ ایران زمین است و در فضایی غبارآلود دربرابر تهاجم اندیشه های نابرابری گردن خم نموده اند، چمک سنگین زنان در گذر زمان خویشتن را درنوردیده و دریای متلاطم و ناخواهرش را به آغوش کشیده تا امروز ذات بشریت خویش را به رخ همه الات و ابزار سرکوب بکشاند،. چادر و برقع بندری برای حذف سنگینی و تاریکی ،خوس ، زری و پولک را چون شمشیری بران درغلاف دارد و نقش گل پنبه های عشق بر چادرش را هدیه بوستان شادی و مهر نموده است.بوستانی که با رقص زنان شرجی طراوتی دوچندان بخود گرفته اند.





پرچمداری و رهبری سبک سنگین رقص زنان بندری را دادازینو بعهده دارد، دادازینویی که تاثیر مهیجی بر رقص مردان نیز گذارده است، زینو شخصیتی محبوب و جذاب که مهمان لوله استوانه ای ساز می شود و همراه با ضرب شصت دهل های مست از اتش و دود بر تن رقصنده نقش چمک می بندد، آواز دادازینو نقش حنای بسته بر دست و پای زنان را به ضیافت رقصی آرام دعوت کرده تا شهلا چشم و پلنگ مژه سانان سبزه جنوب در مبارزه با دیو اندوه ، گرز زیباییهای خود را بر فرق شیطان وجود فرود آورند. سرخی رنگ حنا یادگار خون صدها مبارز ساحل نشین است که هرگز دربرابر ناملایمات سجده عجز و ناتوانی را نپذیرفتند و نگاره های گل و بلبل را مزین مجلس شادی خویش کردند .
زنان جنوب سبکی از رقص را بنیان نهادند که امروز زنان خواجه عطا ، داماهی ، شهرک و هوسورک ان را بخوبی حفظ کرده و اجرایی زیبا را در برابر دادای همیشگی مجالس عیش و سرور یعنی زینو به معرض نمایش می گذارند، حرکت عمودی از مچ پا با شکلی اریب و نیم دورانی چون کفتر کوهی به پرواز در می آیند و لبه های چادر و جلویل خوسی را چون بال عقابهای تیز چنگال بالای سر به گردش در آورده تا شکار خود را در بزنگاهی مطلوب در چنگال گیرند و آنگاه که نوای ساز در میانه ریتم به سوی شروند پا می نهد ، اسمان را برای اوج یادگارهای تلخ گذشته باز می گذارد تا شاهین های برخاسته طعمه برگرفته را برفراز کوهساران در اشیانه به آرامی به مقصد برسانند،
لبه های چادر و جلبیل در دو دست چون تازیانه بر احساسات درد نهفته می تازد ، قوزک های ترک خورده با رنگ حنا استتار شده تا
یک امشب خبری از رنج و الم نباشد، (ادامه دارد)

پاپایا ایل زاده ...۳۰/۰۶/۲۰۱۲

عود

تاریخچه بربط یا عود
عود از اصیل ترین سازن ایرانین که پیش از اسلام به ایی ساز بربط شاگو که از دوره سومریان تو ایران رواج ایبودن ولی تو دوره ساسانیان از همه دوره بیشته رواج ایبودن. دراوایل اسلام بربط به کشورُن عربی راه پیدا اکنت. الاغانی اگیت آشنایی مه با عود از اوجا شروع بو که عبدالله زبیرچند نفر ایرانی وا مکه دعوت اکنت که خانه کعبه تعمیر بکنن ایشن درزمون بیکاری و استراحت عود شازه و اهل مکه از نوازندگی ایشن لذت شابرد یکی از همی ایرانیون که به اسم ابن سریح ایرانی نژادهمو جا امونه و عود زدن ادامه ادیت که تو ایرشته سرامد هنر مندن اگردد و بی عربن نوازندگی عود آموزش ادیت. به ایی دلیل عربن به بربط عود اگن که از جنس چوب ساخته بودن و ایشن به چوب اگن العود.امروزه تو موسیکی ایرانی عود کاربرد کمی ایشه ولی تو کشورن عربی از اصلی ترین سازموسیکی عربین.
نوازندگان معروف عود : منیر بشیر عراقی ریاض سنباطی فرید الاطرش و تو حوزه کشورن خلیج فارس مثه کویت بحرین و گتر خوانندگانی مثل محمد زوید سالم سوری، عبدالله فضاله و عوض دوخی و ..... استاد زدن عود هسترن که با عود سبک خاصی اجرا شاکه به اسم صوت واسم چمکی که مردن همراه ایی مویسکی شاکه شاگو زفن (zefen) یادمن تو بندر و سورو با مثه همو رادیو یی که خالو مشریف عکسش اینهاده کویت گتر وبحرین شاگه که سر ساعت معینی صوت پخش شاکه. و بعدا خواننده گانی مثه محمد عبدو جابر جاسم طلال مداح و ، عبادی جوهرو..... تو بندر و هرمزگان خوانندگان معروفی مثه جعفر اوج، صالح آتون ،حسین وفادار ،علی محبوب ،محمد منصور ،مرشد جسمی و مرشد میر رستمی علی میر اشکال و.......ساز اصلی شو بربط یا عود هسته که خوشو بصورت حرفه ایی نوزندگی شاکه ، الان هم داخه بندر و جزیره جوانون عود زن خوبی مثه ، ابراهیم علوی ، امید اتون ، هادی ارمین ، مصطفی صفا ، مرتضی کریمی ، پی پُشتی (جزیره) ... مو هستن

تحکیک و گرد آوری امید بندری و حبیب سورویی

تشکر از مرد آشنای کشم خالو مشریف
عکس سیاورشن
توضیح : عکس فاطمه رضائی بانوی اول موسیکی و اواز هرمزگان همراه مصطفی صفا از یکی جوانان هنرمند بندرعباس

لوطی ها

لوطی ها ....خدایان موسیقی
مردمونی بی ادعا که محمل شادی مهمون لهرون اکنن تا به غمی که ملائون بیسواد در دل ملت شوکاشتی نهیب بزنن و دربدری بکنن .
مردمی که تا شوهستی اخارن و اپوشن و وهتی شونین از گدایی عاری شونینی ...مردمونی که از همه ما طلبکارن ولی ما نادونیم و به چهم بدهکار نگاه شاکنیم ...
مردمی که ارث و میراث شو هنرین که در نفس و وجود چولنگخو برجا انوسن...
پاپایا ایلزاده