« بارون دونه دونه »
بارون دونَه دونَه ... سر اَزدِن رو خونَه
فصل بهار نزیکِن ... گل ایزَدِن جوونَه
بندِر و خاک پاکش ... مردون سینَه چاکش
مهربونی فراوون ... کوه گنو کنارش
مَوا بگم بندِرِ ما یه تِکـَه از بهشتِن
ایـ گپ مِه ناگَم بَخدا رو خاکمُن نوشتِن
بندِرِ خوبُم ... دُرّ جنوبُم
بی تو مِه هیچُم ... حباب و دودُم
طلایه دار ... هر چه صفایی
هدیه پاکی ... از آن خدایی
مَوا بگم بندِرِ ما یه تِکـَه از بهشتِن
ایـ گپ مِه ناگَم بَخدا رو خاکمُن نوشتِن