مهمته از همه ای هسته که صالح سنگبر شاعره و به قول خودش میل رفتن ایکرده، چرا؟؟؟
چون فقر و نداری امونش ایبریده هرچند در همو حال با قاطعیت شگو: " امناوا
مزاحم کسی بشم " و بهمی خاطر مهمونسرای فقیرانه اطلس تو شهر خودش انتخاب
ایکه تا آخرین حضورخو توی یکی از اتاقون شرجی زدش ثبت بکنت.
*صالح توی ۵۸ سالگی طوری ندار و ناچار بو که خودش به دست خودی از جان و جهانش جدا بو ... (روحی شاد و یادش باقی)
با تشکر از مهدی رنجبر
عکس : انوشیروان ملائی پور