کصه ی « بخشش »

"بخشش"

ماه رمضون هسته و ما هم طبق معمول به اجبار، روزه . اون روز زنگ آخر ورزش موهسته . تنها درسی که با تمام وجود بهش علاقه نشون مادا . فکر ماکه اگه تو ورزش کم کاری بکنیم به تمام دوستونمون خیانت موکردن . مه هم هر چی انرژی امسته با دهن روزه تو زمین فوتبال خالی امکه . 

زنگ که ایخا ، مه از تشنگی لوم خشک بوده و باز اینابو ، رفتم طرف شیر هو تو حیاط یه هوی به روخو بزنم . به چوکن دور و بر خو نگاه امکه ، امدی وا خوشحالی هر چه تمام تر هو اخاردن و عین خیال شو نین که رمضونن. یه هو به صورت خو امزه ، لامصب ای خنکی هو چند لحظه به مه ایبو تو خود بهشت . 

خیلی وسوسه بودرم . یه بار هو امزه تو لو خو امگردوند و خالی امکه . با خوم فکر امگو:

- خدا حتما اونقدر بخشنده هه که از گناه هو خاردن یه بچه بگذرت .

همی امگو و یه گپ اولی زیر امدا ... تا حالا هو به ای شیرینی و گوارایی نمخارده . گپ دوم و سوم و ...

هم خوشحال هسترم و هم عذاب وجدان امسته . تو راه خونه به ای فکر مکه که حالا مه که امخاردن ، تو خونه هم که از خوراک خبری نین و اگه بفهمن پوست از کله م اکنن ، په برم از دکه سر محله یه کیکی ، تی تابی بگرم و یواشکی تو کوچه بزنم تو رگ .

خلاصه یتا تی تاب امگه و از ترس ، پس کوچه قایم بودرم و مخارده که متوجه بودم چند نفر نزدیک ابودن .فوری نصف تی تاب که مونده یکجا امکه تو لو خو . تا از سر کوچه امپیچی ، امدی چند تا پیرزنون محله به مه شودی . یکتا شو که به مه ایشناخته ایگو:

- تو پــُس حاجی عبدالله نهی ؟

تا هوندم چیزی بگم . تی تاب ره نه پـَـرسم و شروع امکه به کلغ زدن و چشمتو روز بد نبینت ، هر چی تو لوم هسته از دماغم ایزه صحرا .

اوشون هم تا شودی مه هول امکردن یخو خنده و یخو متلک شوگو و رفتن به امان خدا .

رسیدم خونه و مفهمی که دیر یا زود محاکمه در انتظارمن . بپ ما نهسته و مم ما هم تو گرمادون . بی سر و صدا رفتم تو اتاق و امگه خافتم.

بیدار که بودم امدی صدای بپ ما نهوندن . از ترس جفت امکرده . یخو صبر امکه بگینم اریت یا نه . یدفه مثکه متوجه بو مه بیدار بودم و صدام ایزه دگه اینابو جواب ندم ، از اتاق هوندم صحرا و خیلی عادی سلام امکه . نگاهم ایکه و همیطو که با دست ته ریشخو شخارند ایگو :

- تو امرو روزه نتگفتن ؟!

دگه معلومه خبر دار بودن ، اینابو دروغ بگی ، از طرفی هم اینابو راست راست تو چشش نگاه بکنی و بگی روزه نمگفتن . به پت پت کفتروم . سرخو زیر امکردی و امگو :

- ب..ب ..بخشید ! امرو سر زنگ ورزش خیلی تشنه م هسته 

- په اگه روزه نتگفتن بیچه دل خالی خافتی ؟ بره تو گرمادون ممت یه چیزی برات اینهادن . فقط دفه دگه اگه تواسته روزه خو بخاری بدو خونه بخا که تو کوچه جلو مردم آبروریزی نکنی 

همی ایگو و یه پس کله ای به مه ایزه و ره ... 

" خالو مجید " 

عکس : امینه دریانورد